به گزارش نما به نقل از فارس، ماموریت در مصر برای دیپلماتی که در یکی از سرنوشت سازترین و پرحادثه‌ترین مقاطع کشور تاریخی مصر و منطقه و همزمان با بیداری اسلامی، سکان نمایندگی ایران در قاهره را بر عهده داشته است؛ می‌تواند بسیار پرخاطره باشد. خاطرات مجتبی امانی رئیس سابق دفتر حفاظت منافع ایران در قاهره ابعاد مختلفی را در بر می‌گیرد. وی خاطرات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، مذهبی، امنیتی، رسانه‌ای و ... خود را در قالبی داستانی روایت می‌کند.
سفیر هند در قاهره هر ساله میهمانی افطار داشت و از سفرای برخی کشورهای اسلامی و مسئولین و شخصیت‌های مصری دعوت می‌کرد. ظاهراً هندی‌ها برای تلطیف روابط خود با جهان اسلام به برگزاری چنین برنامه‌هایی اصرار داشتند.
روابط خوبی با سفرای هند در قاهره داشتم و هرساله به این میهمانی دعوت می‌شدم.
شیخ علی جمعه مفتی وقت مصر هم در میهمانی رمضان سال 90 سفیر هند حضور داشت. در این سال سفیر هند در قاهره همانند هر سال از یک گروه قوالی (گروه همخوانی و همنوازی که اشعار مذهبی می‌خوانند و ظاهراً اصالتاً پاکستانی است) دعوت کرده بود تا برنامه اجرا کنند.
آنها هم معمولاً شعرهای مذهبی به زبان هندی یا پاکستانی می‌خوانند. آن روز ترجیع بند شعر آنها «مولا علی (ع) مولا علی (ع)» بود.
در آن مقطع شایعات زیادی درباره تلاش ایران برای نشر تشیع در مصر رواج داشت و برخی تکفیری‌ها پیرامون آن هیاهوی زیادی راه انداخته بودند و متاسفانه شیخ الازهر نیز با آنان همراهی می‌کرد. آنها سعی داشتند شیعه را از دایره مسلمین خارج کرده و آن را دینی غیر از اسلام معرفی کنند. پولهای عربستان نیز برای چنین پروژه خبیثانه و تفرقه افکنانه‌ای با دست و دلبازی خارق العاده‌ای صرف می‌شد. ده‌ها کانال تلویزیونی به این ماموریت اشتغال داشتند.
برای سلام و علیک به نزد مفتی رفتم و او که من را کاملاً می‌شناخت برخورد گرمی کرد و من فرصت را برای مزاح فراهم دیدم. به شوخی به مفتی مصر گفتم این سفیر هند را دستگیر کنید! با خنده گفت: چرا؟ گفتم به جرم نشر تشیع! خوب به این شعری که اینجا می‌خوانند؛ گوش کنید، دارند می‌گویند: مولا علی، مولا علی.
وی لحظه‌ای به آواز قوالان گوش داد و دید درست می‌گویم. خندید و گفت علی مولای همه ماست.
سفیر هند که شاهد گفت‌وگوی ما بود، ولی عربی نمی‌دانست و فقط از محتوای صحبت ما متوجه شده بود که درباره جمله مولا علی مولا علی، قوالان صحبت می‌کنیم، او که از هندوهای هند بوده و خیلی آدم مهربان و خوش خنده‌ای بود، با اینکه مسلمان نبود، با خنده ما می‌خندید و او نیز جمله مولا علی را تکرار کرد.
درباره اینکه آیا سفیر هند از قبل به اشعاری که قوالان می‌خواندند آگاهی داشت یاخیر، اطمینان ندارم، اما می‌دانم هندوها احترام زیادی برای امام علی و امام حسین علیهما سلام قائل هستند. چه بسا اگر سفیر هند اطلاع قبلی از این اشعار نداشت، باز هم تمایلات قلبی او به عنوان یک هندو این اشعار را می‌پسندید.
این واقعیت نمونه‌ای کوچک است که نشان می‌دهد که علیرغم همه تلاش‌هایی که از سوی وهابیت شده و می‌شود، باز هم اهل بیت علیهم السلام آن قدر در قلب ملت‌های مسلمان و آزاده جهان جا دارد که این تلاش‌ها راه به جایی نمی‌برد.
افطاری سفیر هند و قوالی‌خوانی آنها در مدح امام علی(ع)
سفیر هند در مراسم ماه رمضان گروه قوالی را به مصر آورده بود كه ذكر امام علی گرفته بودند و من به شوخی به مفتی مصری گفتم باید آنها را به جرم ترویج تشیع دستگیر كنید.
۱۳۹۳/۹/۵
