نسخه چاپی

هزینه ای دیگر از سوی فتنه و انحراف

سید مصطفی میرسلیم

با وزش نسیم انقلاب اسلامى نويد رهايى از ستم به ايرانيان رسيد و زندگی و تحرك و شور و نشاطى را در كشور پديدار ساخت كه سرمنشأ بسيارى از تحولات بويژه در زمينه هاى سياسى و فرهنگى و اجتماعى گرديد. قانون اساسى جديد تدوين شد و به تصويب رسيد؛ حزب جمهورى اسلامى تأسيس شد و مردم را براى حضور فعال و مسئولانه در صحنه سياسى كشور آماده كرد. انتخابات كاملا آزاد رياست جمهورى و مجلس شوراى اسلامى انجام گرفت و دولتى مردمى رشته كارها را به دست گرفت.

شوراى عالى انقلاب فرهنگى بسرعت ساماندهى امور فرهنگى را در دستور كار خود قرارداد تا تحولات مهمى را در ساحت فرهنگى و اجتماعى ، كه از مطالبات اصلى رهبر فقيد انقلاب اسلامى بود ، ايجاد كند. با تحميل شدن جنگ هشت ساله و فعاليتهاى مؤثر بسيج ، بسيارى از نواقصى كه در ارتش پس از فروپاشى نظام شاهنشاهى ظاهر شده بود جبران شد و با توجه به تحريمها، ابتكارهاى متعددى در زمينۀ فناورى به منظور تدارك و تجهيز جبهه ها به ثمر رسيد..... بدين ترتيب آنچه را انقلاب اقتضا مى كرد و انقلابيون جستجو مى كردند ، در سالهاى اول پس از پيروزى انقلاب اسلامى ، با انگيزه اى كه در مردم رهيده از ظلم ديرپاى حكومت شاهنشاهى، ظاهر شده بود تا حدود زيادى قوام گرفت. همين انگيزه که آمیخته با احساس مسئولیت و مشارکت فعال بود به لحاظ اقتصادى در فعاليتهاى درخشان ابتداى دوران سازندگى پس از جنگ تحميلى بروز كرد و بسيارى از خرابيهاى ناشى از جنگ را جبران نمود.

اينها همه احتياجات جديدى بود كه در كشور پيش آمده بود و براى رفع آن نیازمندیها كالاهاى جديد و خدمات نوين لازم بود ؛ اما حركت عمومى ده سال اول پس از پيروزى انقلاب اسلامى براى تأمين و تدارك و تهيه و توليد آن مجموعه از كالاها و خدمات، به همان صورت پویا و عمومى و نسبتاً جامع ادامه نيافت.

غلبۀ تدریجی دنيا طلبى و حرص و طمع در اواخر دوران سازندگى و كم توجهى، در عمل، به اهميت آمايش سرزمين و نيز ضرورت حفاظت محيط زيست و رهایی از وابستگی مهلک بودجۀ جاری کشور به درآمد حاصل از فروش نفت خام ، به علاوۀ ادعاهاى ناموزون با انقلاب اسلامی و تقلاهاى نامناسب دوران تجدید نظر طلبی یا به اصطلاح اصلاحات و سپس اقدامات عوام پسندانۀ جريان انحراف توأم با تلاشهاى خسارت بار فتنه گران ، باعث غفلتی بزرگ نسبت به موضوع اساسى نوآورى شد كه نهایتاً به تنزل رتبۀ جمهورى اسلامى در صحنۀ رقابت همه جانبه با سائر كشورهاى جهان انجامید، على رغم هشدارهای بهنگام و تذكرات مداوم و تدابير و سياستهاى ابلاغى رهبر انقلاب دربارۀ : "شبيخون فرهنگى، عدالت اجتماعى، وجدان كارى و انضباط اجتماعى، انضباط اقتصادى و مالى ، مبارزه با اسراف و زياده روى، صرفه جويى، اقتدار ملى و اشتغال، عزت و افتخار حسينى، نهضت خدمت رسانى به مردم، اتحاد ملى و انسجام اسلامى، همبستگى ملى و مشاركت عمومى، نوآورى و شكوفايى، اصلاح الگوى مصرف، همت مضاعف و كار مضاعف، جهاد اقتصادى، توليد ملى و حمايت از كار و سرمايۀ ايرانى، حماسۀ سياسى و حماسۀ اقتصادى، اقتصاد و فرهنگ با عزم ملى و مديريت جهادى ، اقتصاد مقاومتى ، آينده نگرى و تدوين چشم انداز بيست ساله ، و مبارزه با فساد و تباهى".

چرا بايد به فكر نوآورى باشيم؟

امروز در صحنۀ رقابت داخلى و بين المللى و كوشش مستمرى كه بايد ، براى پيشرفت خود و اثرگذارى مثبت بر ديگران در مسير كمال جويى معنوى،و نيز تسلط بر جريانات اقتصادى كشور و جهان ، به خرج دهیم از تجهيز خود به دستاوردهاى نوآورى ناگزيريم والا بايد شاهد كم فروغ شدن دستاوردهای انقلاب اسلامى و انزواى جمهورى اسلامى بشويم. بعلاوه ، و بویژه به عنوان مسلمان، بايد مدام نگران عواقب مساوى بودن يا خدای ناکرده سير نزولى رتبۀ خود در سالهای پى در پى باشيم.

نوآورى چه ثمراتى دارد؟

نوآورى ضمن جوابگويى شايسته به نيازهاى متحول و متغير با دگرگونى شرائط زمين و زمان، اعم از نیاز حقيقى و نیاز تصنعى، موجد تعميم نوعى نشاط و غلبۀ فرآيند جذابيت مى شود. اين هردو محركهاى بسيار خوبى است براى رشد بهره ورى و مقابله با ركود اقتصادى و خمود اجتماعى.

در چه محيطى نوآورى مى تواند شكل گيرد؟

در جوامعى كه پيشبرد امور وابسته به: ابراز ابتكار مردم و بسامان رساندن امور به دست آنها (به عنوان بخش خصوصى) باشد و مردم بدانند كه امروز و آيندۀ معيشتشان و تأثیرگذاریشان بر دنیا ، وابسته به خلاقيت و كوشش خودشان است، كوششى كه هم از بازده كمّى برخوردار است و هم مزيت كيفى دارد. اين انگيزه و ابتكار با سيطرۀ گستردۀ دولت بر ادارۀ امور کشور، به طور طبيعى شكل نمى گيرد يا تشويق نمى شود: تفكر زندگى بدون التهاب كارمندى به مفهوم حقوق بگيرى رسمى بدون مواجهه با هيچ خطر يا تهديد ، دريافت همگانى يارانه بدون استناد به كمترين پشتوانۀ تلاش و توليد ، از جمله روندهایی است که صدمات هنگفتی بر پیکرۀ مردم­سالاری دینی در کشور ما وارد آورده است؛ در افراد جامعه همواره بايد حالت مراقبت از خود و نوعی دل­نگرانى وجود داشته باشد تا مردم تلاش نوآورانه را جدى بگيرند و بويژه از آسيبهاى غفلت و ناشى­گرى و ناپختگى مصون بمانند.

نوآورى در چه زمينه هايى مطرح مى شود؟

در هر زمينه­اى كه منتهى شود به توليد كالا و ارائۀ خدمات مورد نياز مردم و حتى مطرح كردن شيوه­اى جديد از سازماندهى يا مديريت و حكمرانى و اصلاح نواقص و رفع عيوب و بهبود فرآيندها ، در بخشها و مناطق مختلف . بنابراين موضوع قابل اعتنائى از زندگى فردى و جمعى نمى­ماند كه هدف نوآورى قرارنگيرد. اين انديشه بايد به صورت عمومی حكمفرما شود كه: در همۀ موارد و هميشه مى توان ، با حفظ اصول، براى مسائل مبتلا به جامعه راه حل بهتر و مناسبتر پيدا كرد و هيچ گاه اين كوشش را نبايد متوقف كرد و حتى هر نوع ايستائى را مترادف با نوعى زيان و سقوط و اضمحلال باید دانست.

نوآورى چه الزاماتى دارد؟

دانش بنيانى ذاتى، پژوهش محورى دائمى، آينده نگرى كمال جويانه، واقع گرايى عملياتى (از لحاظ توجه به مزيتهايى كه در بخشها و مناطق مختلف داريم و قابليتهايى كه ممكن است بالفعل و استعدادهايى كه مى تواند شكوفا شود- شايسته سالارى) از الزامات اوليۀ نوآورى است. بدون آنها نوآورى و شکوفایی در حدّ شعار و حرّافى مى ماند و اثربخش نمى شود.

چه راهى را بايد برگزينيم و چگونه؟

به طور خلاصه به مهمترین موارد می توان بدین شرح اشاره کرد:

الف) اهمیت دادن به تركيب بهينۀ سیاستها ، بدون فراموش كردن اولويت بندى آنها.

ب) هماهنگى مديريتى و پرهيز از چندگانگى دربارۀ تصميم گيرى اجرائى نسبت به ابعاد مختلف نوآورى.

ج) آموزش نيروى انسانى با هدف فتح قله­هاى علم و پرهيز از مهلكۀ مدرك­گرايى.

د) توليد دانش و خلق فناورى و تسهيل آن با تشكيل هسته­هاى علمى در صنعت و كشاورزى و خدمات، و نيز هسته­هاى راهبردى و كاربردى در دانشگاهها.

هـ) انتقال دانش و فناورى و ترويج و بكارگيرى تخصصى آن در تمام معاملات اقتصادى كه ، براى ابتياع كالا و خدمت ، منجر به عقد قرارداد مى شود.

و)در اختيار متقاضيان گذاردن اطلاعات راجع به مزيتها و قابليتها و استعدادها ، از نظر آمایشی.

ز) تعمیم كاركرد توليد كالا ، خدمات و فرآيندهاى جديد، بر مبنای روحیۀ مسئولیت پذیری و مشارکت مردم و بستن تمام راههای اشتغال کاذب و قاچاق و ویژه­خواری و کسب درآمد و پاداش و یارانه غیر مبتنی بر تلاش آگاهانه.

ح) ممنوعیت مطلق بهره­گیری از سرمایه های معدنی کشور به عنوان درآمد و بویژه هزینه کردن آن در امور جاری.

۱۳۹۳/۱۲/۹

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...