نهضت مذاكره با طعم فتنه

از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم، استراتژی اصلاح طلبان بر روی تطهیر و بازسازی چهره سران فتنه در جامعه متمرکز شده تا بتوانند در پایان دوره چهار ساله دولت زمینه بازگشت به قدرت خود را فراهم و از دولت یازدهم عبور کنند.

اگر به محافل و مجالس برگزار شده توسط دولت و به ویژه رئیس جمهور برای اقشار خاص توجه نمائید می‌بینید که اصلاح طلبان افراطی که نوعا در فتنه 88 دارای نقش بوده اند با شعارهای ساختار شکن و دفاع از سران فتنه سعی بر عادی سازی فتنه و کاهش آثار حصر آنها در افکار عمومی دارند.

وقایع 16 آذر در دانشگاهها، جلسات دیدار دانشجویان با رئیس جمهور، مراسم های رسمی مثل بزرگداشت همسر امام(ره) و ختم همسر مرحوم آیت الله خاتمی یزد نمونه های واضح از این استراتژی است.

از طرف دیگر عوامل فتنه نیز سیاست حاشیه سازی خود را در مجالس و محافل گوناگون دنبال کرده و مطبوعات زنجیره‌‌ای اصلاح طلب نیز آنها را پشتیبانی کرده اند و وقتی افشاء شده که عوامل حاشیه ساز و بر هم زننده این مجالس مثل مراسم سخنرانی رئیس جمهور محترم در حرم امام(ره) همانهایی بوده‌اند که در فتنه 88 به همین جرم پرونده دارند، دیگر کسی از رسیدگی و برخورد با آنها سخن نمی گوید.

امسال در ماه مبارک رمضان مراسم افطاری آقای روحانی نیز که با احزاب سیاسی و روحانیون برگزار شده بود نیز به صحنه سوء استفاده اصلاح طلبان برای اجرای همان سیاست تطهیر و بازسازی سران فتنه تبدیل شد.

اصلاح طلبان نشان داده اند که این پروژه را فقط در محیط های دارای مخاطب از جناح رقیب اجرایی کرده اند لذا سعی دارند از فضای مناظره با افراد جناح رقیب یعنی اصولگرایان برای این منظور استفاده کنند یا در فضاهایی که بر حسب شرایط خاص دو طیف اصولگرا و اصلاح طلب حضور دارند مثل برنامه دعوت مختلط امسال افطار رئیس جمهور. بنابر این بستری که ریاست محترم جمهوری در افطار امسال فراهم ساختند اگر چه ممکن است به نیت ایجاد همدلی در بین جناحهای مختلف کشور و فراهم کردن زمینه گفتگوی مستقیم آنها صورت گرفته باشد

ولی فاقد اصول و الزامات چنین جلساتی بود و لذا نه تنها هدف رئیس جمهور محقق نگردید، بلکه زمینه تنافر بیشتر بین دو جریان را فراهم ساخت.

در این جلسه علیرغم اینکه اصولگرایان ضرورت وحدت و همدلی حول اصول انقلاب و امام را برای همه احزاب در ذیل نظام جمهوری اسلامی تأکید نموده و رقابت برنامه ای دراداره کشور ذیل آن اصول را ریل قابل حرکت و پیمایش احزاب دانستند، اصلاح طلبان نهضت مذاکره پیشنهادی خود را آلوده به تطهیر فتنه گران نموده و راه همدلی را مسدود ساختند.

اینکه هنوز دبیر کل حزب کارگزاران (با سابقه فساد و اقتصادی اش و عملکرد مشکوکش در انتخابات 88 که رئیس ستاد انتخاباتی یکی از سران فتنه بود ولی به دیگری رأی داده)، هنوز حکم مقام معظم رهبری مبنی بر ظالم بودن سران فتنه نسبت به نظام را قبول ندارد و آنها را مظلوم
می‌خواند! اثبات کرد که سران احزاب اصلاحات روی مبانی و اصول انقلاب، نیز وحدت نداشته و اختلاف مبنایی با اصولگرایان دارند، همین موضوع در جلسه افطار رئیس جمهور با روحانیون رخ داد و یک روحانی در آن جلسه دقیقاً همین موضع را اتخاذ نموده است.

حال در چنین فضایی طرح نهضت مذاکره ملی و انتقال الگوی مذاکره با دشمنان در خارج از کشور به داخل کشور چه مفهومی دارد؟

اصلاح طلبانی که از هر مناظره و میزگرد و جلسه مشترکی به جای گفتگوی منطقی و مبتنی بر اصول و قانون به حاشیه سازی و دفاع احساسی و غیرمنطقی از فتنه گران می پردازند و طعم مذاکره را با فتنه تلخ می کنند چگونه انتظار دارند این پیشنهاد عملی گردد.

مذاکره ملی نیازمند ظرفیت و بلوغ سیاسی و پرهیز از حاشیه سازی و رعایت اصول انقلاب و پذیرش فصل الخطابی رهبری در امور کشور است که متاسفانه اصلاح طلبان اثبات کردند که فاقد چنین ظرفیتی هستند!

اما اینکه چرا این رفتارهای حاشیه ساز در مراسم رئیس جمهور محترم رخ می دهد ولی در مراسم های با حضور رهبر معظم انقلاب چنین فضایی را برای حاشیه سازی نمی یابند، جای دقت دارد. اگر دقت شود کاملاً مشخص می شود که وجود عناصر افراطی و وابسته به احزاب غیرقانونی و منحله در اینگونه محافل عامل اصلی این حاشیه سازیها و مهر تأییدی بر فقدان صلاحیت آنان برای بازگشت به عرصه سیاسی کشور است.

اینان که فصل الخطابی رهبری در قضاوت و داوری نسبت به اختلافات در حوادث را نمی پذیرند و مرتب حرف و موضع خود را تکرار می کنند. هیچ گاه واجد شرایط برای مذاکره ملی نیستند.

اینان از ایجاد تنافر در نسل جوان ابراز نگرانی می کنند ولی آثار فساد اقتصادی و اشرافی گری و پنجه انداختن مطبوعات خود بر اسلام و ولایت فقیه و آرمانهای امام و انقلاب را نمی بینند. اینان نگران فاصله گرفتن نسل جوان از آرمانهای انقلابند ولی نقش تجدید نظرطلبان جناح خود نسبت به انقلاب و امام و فراریان اصلاح طلب به دامن غرب و آمریکا و بی بی سی را نادیده می گیرند.

اینان خود را نگران بیگانگی نسل جوان از انقلاب می دانند ولی پول گرفتن برای تحصیل فرزندان اعضای حزب خود از دشمن را عیب نمی دانند.

اینان نمی گویند که هزاران شبهه ای که مطبوعات زنجیره ای اصلاح طلبان در ذهن جوانان و دانشگاهیان نسبت به اصول و آرمانهای انقلاب ایجاد کرده اند چه بر سر جوانان آورده؟

ما با مذاکره و گفتگو بین احزاب داخلی مخالف نیستیم و این را بارها و سالهاست اثبات کرده ایم و بیشترین تعاملات مکتوب و حضوری و مناظره ای را با دیگر احزاب کشور داشته ایم، ولی مدعیان مذاکره ملی هیچ گاه به الزامات این پیشنهاد پایبند نبوده اند.

*عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی