مرگ «جلاد قانا» و قضاوت تاریخ

«شیمون پرز مُرد»؛ این خبر کوتاه که نیمه‌های شب گذشته در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، شاید مرهم کوچکی بر قلب هزاران خانواده فلسطینی باشد که دستورات و اقدامات «شیمعون برنسکی» معروف به شیمون پرز آنها را از سرزمین مادری‌شان آواره کرده و عزیزان‌شان را از آنها گرفته است؛ اما بی‌تردید مرگ این سلاخ پیر صهیونیست بر روی تخت بیمارستان و تحت مراقبت‌های ویژه پزشکی بدون آنکه در این سال‌ها حتی یک بار در محکمه‌ای در برابر جنایاتش پاسخگو باشد، به مثابه نقطه سیاه در تاریخ بشریت ثبت خواهد شد.
در تاریخ خواهد آمد، شیمون پرز که در مناصب مختلف نظامی و سیاسی رژیم غاصب صهیونیستی حضور داشت و پیش از تشکیل رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۷ در مقام مسئول خرید سازمان شبه نظامی و تروریستی «هاگانا»- مأموریت حمله علیه اعراب را برعهده داشت‌- فعال بود و از اولین کسانی بود که تلاش برای دستیابی رژیم صهیونیستی به سلاح هسته‌ای را آغاز کرد، پس از گذشت دو هفته از سکته مغزی‌اش در بیمارستان «شیباتل هاشومیر» تل‌آویو در ۹۳ سالگی مرد؛ اما آثار تجاوز جنگی به لبنان در سال ۱۹۸۲ و قتل‌عام بیست هزار غیرنظامی، به‌کارگیری مشت آهنین ارتش برای مقابله با انتفاضه اول فلسطین ۱۹۸۷، عملیات «خوشه‌های خشم» علیه مقاومت لبنان و جنایت هولناک در حمله به اردوگاه آوارگان «قانا» در سال ۱۹۹۶، عملیات «سرب گداخته» در سال ۲۰۰۸، حمله کشتی «ماوی مرمره» که حامل کمک‌های بشردوستانه برای نوار غزه بود و به شهادت ۹ نفر از حامیان فلسطین منجر شد و ده‌ها جنایت سنگدلانه دیگر وی در دل هزاران مرد و زن و کودک فلسطینی همچنان زنده است و افکار عمومی جهان هرگز از یاد نخواهد برد که این ژنرال قسی‌القلب در سکوت محض مدعیان حقوق انسانی با حمایت تام و تمام سران کاخ سفید هزاران هزار انسان بی‌گناه را به شهادت رساند و هیچ محکمه بین‌المللی وجود نداشت که از او بپرسد به کدام حق به چنین اقداماتی دست زده است، هیچ دادگاهی وجود نداشته و ندارد که بپرسد گناه مردم مظلوم فلسطین، لبنان و... چیست که در ظلمی آشکار سال‌های سال از خانه خود آواره شده‌اند؟!