كارنامه ضعیف دولت در بخش مسكن/ امیدی به خانه دار شدن مردم نیست

محمدرضا رضایی کوچی رییس کمیسیون عمران مجلس در گفتگو با نما با اشاره به اینکه ما در کشور باید سالیانه یک میلیون خانه تولید کنیم، گفت: با توجه به اینکه آمارها متفاوت هستند اما در گذشته به طور متوسط 200 هزار واحد مسکونی تولید کردیم که در واقع اگرسالیانه همین روند را داشتیم متناسب با نیاز مردم پیش می رفتیم.
وی در ادامه اظهار داشت: در حال حاضر سالیاننه 800 هزار واحد مسکونی تولید می شود که این تعداد متناسب با نیاز مردم نیست و حجم وسیعی از خانه های خالی از سکنه مربوط به شمال شهر تهران می باشد که اکثرا صاحبان آن افرادی هستند که خانه های دوم یا سوم آنها محسوب می شود.
وی افزود: در واقع مخاطب ما در این مساله اقشاری از مردم هستند که نیاز به مسکن و سرپناه دارند و شاهد هستیم که خیلی از این افراد یا به صورت استیجاری و یا به صورت چند خانوار در یک خانه زندگی می کنند.
وی با تاکید بر اینکه رعایت نکردن قانون برنامه که توجه به بخش مسکن دارد و می تواند عامل مهمی در ایجاد کسب و کار باشد، بسیار محرز است، اذعان داشت: تاثیرات منفی عدم توجه به ایجاد مسکن بسیار آشکار است و شاهد هستیم که بسیاری از این افراد به سختی زندگی می کنند و حجم قابل توجهی از جوانان ما به خاطر این مشکلات از ازدواج صرف نظر می کنند و این مساله تاثیر منفی بر رشد جمعیت خواهد گذاشت.
رضایی کوچی در ادامه تصریح کرد: در کشور ما مسکن کالای گرانی محسوب می شود و هزینه ی خانه دار شدن نسبت به سایر کشورها بالاتر می باشدو این موضوع نشان دهنده ی آن است که قیمت مسکن در ایران بسیار بالا رفته و دهک های پایین جامعه توان خرید مسکن را پیدا نمی کنند.
وی با اشاره به بحث مسکن مهر به عنوان یکی از راهکارهای ارائه شده برای حل مشکل مسکن در سالهای اخیر، بیان داشت: علی رغم مشکلاتی که در این طرح وجود داشت اما به هر حال مدلی از یک راه حل بود تا بسیاری از این طریق بتوانند صاحب خانه شوند اما در حال حاضر هیچ مدلی برای صاحب خانه شدن مردم نداریم و با ارائه تسهیلات فعلی و بازپرداخت های سنگین هیچ کدام از مصرف کنندگان مسکن تمایلی به این نوع روش ها ندارند.
وی اضافه کرد: در صورتی که دولت تصمیم به پرداخت تسهیلات ارزان قیمت بگیرد و بازپرداختی متناسب با درآمد مردم برایش تعریف کند می توان امیدوار بود که این مشکل حل شود اما در حاضر حاضر نیاز مردم در بخش مسکن به هیچ وجه تامین نمی شود و آثار و تبعات منفی خود را در بخش های مختلف جامعه به نمایش گذاشته است.