رضا حقیقتی - به گزارش نما ، حملات هوایی آمریکا در عراق به پایگاه های دفاعی این کشور ، ارتش و حشد شعبی و بدتر از همه فرودگاه در حال ساخت کربلا حماقت بزرگی است که آمریکا از ناچاری مرتکب آن شده است.
مشابه حماقت جنایتکارانه ای که در ویتنام داشت و بالاخره از ویت کنگ پابرهنه شکست فاحش خورد و از سایگون گریخت.
پایگاه های آمریکا در کشورهای مختلف پراکنده هستند آنها با زور این پایگاه ها را گرفته اند و مردم از ژاپنی و کرهای و دیگران همه آمریکا را اشغالگر این پایگاه ها می دانند و علیه این پایگاه ها شعار می دهند و گاه حملات پراکندهای دارند. هدف قرار دادن این پایگاه ها کار ساده ای است از راه دور می زنند و چون معلوم نیست چه زمانی حمله صورت می گیرد آسیب قابل توجه وارد میکنند.
وزیر دفاع آمریکا می خواهد با تهدید و زورگویی و حملاتی از نوع حملات بالا جلوی موج تنفر و نفرت و انتقام جویی از نیروهای متجاوز آمریکایی را بگیرد و بدون هر سندی آنها را به ایران نسبت میدهد.
این روش بازدارندگی نیست بلکه باعث ایجاد کینه و عزم قوی تر برای زدن آسیب های بیشتر به آمریکاییهاست که در همه جا در معرض خطرات واقع شده اند. بهترین راه خروج نیروهای آمریکا از کشورهای دیگر است و الا تعداد این حملات بیشتر میشود. متهم کردن ایران هم ضعف آمریکا را بیشتر آشکار می کند.