«هیچ فردی هم حق ندارد به بهانه مبارزه با فساد تسویه‌حساب سیاسی کند و نهادهای حاکمیتی باید در چارچوب قانون حرکت کنند»؛ «اینکه ما با یک احتمال برویم دنبال کسی و بعد از مدتی روشن شود جرم چندانی نداشته، این برای دستگاه قضایی و اطلاعاتی ما خوب نیست»؛ «برخی از دستگاه‌ها بیکارند و برای ایجاد شغل برای خود عده‌ای را احضار می‌کنند» و موارد دیگری از این سخنان که متأسفانه در سال‌های اخیر از زبان مسئولان دولت اعتدال شنیده شده است و زمینه‌ساز به وجود آمدن دو تردید و نگرانی است؛ اول آنکه چرا مسئولان دولتی به جای پاسخگویی درباره عملکرد خود و چگونگی حل مشکلات کشور در تمامی حوزه‌ها مدام به مسائل جانبی و حاشیه‌ای می‌پردازند! آیا دستان دولتی‌ها خالی است و برای آنکه نوبت به آنها برای توضیح اقدامات‌شان نرسد، مدام تلاش می‌کنند میدان بازی و تمرکز رسانه‌ای را از خود و اقدامات دولت دور کرده و متوجه دیگری کنند؟ موضوعی که قضاوتش با مردم است و البته رأی و نظر عادلانه و مطابق با واقعیت درباره آن چندان سخت نیست؛ اما نکته دومی که بسیار نگران‌کننده‌تر است، بیان چنین نکات و اظهارات در شرایطی است که رسانه‌ها و جریان‌های ضد انقلاب نیز درست خط حمله به دستگاه قضایی و نیروهای قضایی کشور را دنبال می‌کنند! اگرچه بی‌تردید هیچ هماهنگی‌ای در اتخاذ این مواضع وجود ندارد، اما نمی‌توان از این نکته و پرسش صرف‌نظر کرد که چرا باید برخی از مسئولان کشور، با اتخاذ مواضعی خلاف مصلحت و خلاف واقعیت و صرفاً سیاسی زمینه فتنه‌آفرینی و جولان جریان‌های ضد انقلاب را فراهم کنند؟! آیا چنین اظهاراتی با منطق و احساس مسئولیت نسبت به کشور و انقلاب همخوانی دارد؟ اساساً بیان چنین جملاتی چه کمکی به کشور و حل مسائل مختلف چه در حوزه وظایف دولت و چه در حوزه وظایف دیگر قوای کشور خواهد کرد؟
