محله‌ رییس جمهور دیگر ارزان نیست!

«فردا»: «نارمک»؛ تا پنج سال پیش تنها این پایتخت‌نشینان بودند که نام این محله را شنيده بودند و حتی برخی از آنها نمی‌دانستند که «محله رئیس‌جمهور» در کدام منطقه کلانشهر تهران واقع شده است. اما از زمان تقدیم لایحه بودجه کشور به مجلس در سال ۸۶ این محله به واسطه یک نطق به شهرتی جهانی دست یافت؛ ماجرا از آنجا آغاز شد که نمایندگان مجلس هفتم با انتقاد از گرانی‌ها؛ به قیمت ۳ هزار تومانی گوجه فرنگی برای اثبات ادعای خود اشاره کردند.


احمدی‌نژاد نیز در پاسخ به این انتقاد توصیه کرد نمایندگان مجلس گوجه فرنگی را نه با قیمت ۳هزار تومان، بلکه با قیمت ۱۲۰۰ تومان برای هر کیلو از محله نارمك تهیه کنند.

این گونه شد که امروز دور افتاده‌ترین ساکنان روستاهای چهار گوشه ایران نیز می‌دانند که محله نارمک در چه عرض و طول جغرافیایی قرار گرفته است! در ماه‌های اخیر که قیمت کالاهای اساسی و البته غیراساسی گران شده یکبار دیگر نام این محله بر سر زبان‌ها افتاده است. اما آیا قیمت‌های کنونی در محله رئیس‌جمهور مانند پنج سال پیش کمتر از سایر مناطق تهران و ایران است.

برای صحت و سقم این مسئله سری به میدان هفتاد و دوم محله نارمک جایی که احمدی‌نژاد در آن ساکن بود می‌زنیم. یکی از نکات جالب در این محله عدم درج قیمت روی اجناس است؛ مرغ‌فروشی.......اولین جایی است که برای سر در آوردن از قیمت‌ها به آنجا می‌رویم.

در اینجا ران مرغ درشت کیلویی چهار هزار و ۳۵۰ تومان است و مرغ تازه نیز با قیمت هر کیلو چهار هزار و ۸۰۰ تومان به‌فروش می‌رسد.

مرغ منجمد هم چهار هزار و ۵۵۰ تومان قیمت خورده است، کالایی که به گفته فروشنده استقبال کمی از آن می‌شود. جگر و دل مرغ نیز دو هزار تومان است. از گوشت سفید که بگذریم نوبت به نوع قرمز آن می‌رسد. می‌گویند در این محله قصابی معروف وجود دارد، اما گویا شیوع تب کریمه کنگو باعث شده تا جمله معروف «گشتم، نبود، نگرد، نیست» یکبار دیگر در ذهنم خطور کند.

با توجه به این‌که نمی‌شود (نمی‌توان) گزارش را بدون قیمت گوشت قرمز تمام کرد از یک خانم میانسال قیمت‌ها را جویا می‌شوم. به گفته این ساکن محله، سردست آبگوشتی هر کیلو شانزده هزار و ۵۰۰ تومان، ران و گردن گوسفندی ۲۲ هزار تومان، گوشت تازه گوسفند پاک‌نکرده 19 هزار و ۵۰۰ تومان، قلوه‌گاه گوسفندی 12 هزار و ۸۰۰ تومان، سردست گوساله ۱۳ هزار تومان و ماهیچه گوساله ۱۳ هزار و ۲۰۰ تومان است. با نگاهی توام با تعجب (به دلیل اطلاعات کامل این ساکن محله) از وی تشکر می‌کنم و به سراغ سوپر مارکتی که در خیابان سمنگان نبش کوچه ۱۱۰ واقع شده است، می‌روم.

در اینجا یک سطل ماست یک کیلویی سه هزارو 600تومان، هر شانه تخم‌مرغ چهار هزار و ۸۰۰ تومان، شیر یک لیتری با ماندگاری شش ماهه هزار و ۶۰۰ تومان و نوشابه یک لیتری نیز هزار و ۲۰۰ تومان است. روغن پنج‌کیلویی 14 هزار و ۶۰۰ تومان، روغن چهار کیلویی 12هزار و 500 تومان، بطری سه لیتری روغن مایع 7 هزارو 500 تومان و روغن مایع یک لیتری مخصوص سرخ‌کردنی ۲ هزار و ۷۰۰ تومان است. حالا نوبت به یک قلم کالای اساسی می‌رسد که نقش زیادی در سبد مصرفی خانوار دارد.

صحبت از برنج است؛ در اين محله برنج طارم استخوانی 2هزار و ۸۰۰ تومان، برنج طارم هاشمی 3 هزار و ۷۰۰ تومان، برنج نیم‌دانه عطری ۲ هزار تومان، برنج خاطره 2هزار و ۷۰۰ تومان برنج هندی مژده 2هزار و ۶۰۰ تومان و برنج تایلندی هر کیلو 1000 تومان است. حالا دیگر نوبت به باعث و بانی معروف شدن محله نارمک می‌رسد. گوجه فرنگی کیلویی هزار و ۲۰۰ تومان است و برای ۲۰۰ تا ۲۵۰ گرم گوجه فرنگی ریز یا همان گیلاسی نیز باید ۳ هزار و ۲۰۰ تومان هزینه کرد.

پیاز و سیب‌زمینی نیز به ترتیب ۸۰۰ و ۹۰۰ تومان است البته همین‌ها را هم می‌توان با ۱۰۰ تومان کمتر و کیفیتی نازل‌تر در بازار میوه و تره‌بار تهیه کرد.

با توجه به قیمت‌هایی که در سطور بالا به آنها اشاره شد و مقایسه با قیمت سایر نقاط تهران به این نتیجه ملموس می‌رسیم که «محله رئیس‌جمهور» دیگر ارزان نیست. از عمر دولت دهم کمتراز یک سال دیگر باقی مانده است و حداقل تا خرداد سال آینده نمایندگان مجلس نمی‌توانند به نشانه اعتراض به گرانی‌ها به قیمت گوجه فرنگی نارمک و میدان‌های پر‌شمار آن متوسل شوند.

باید به انتظار نشست و دید که دولت آينده در مواجه با اعتراض منتخبین مردم در مجلس به گرانی‌ها به قیمت کدام یک از کالاهای اساسی و غیراساسی استناد خواهد کرد.

البته این احتمال نیز وجود دارد که دولت یازدهم سرو سامانی به اقتصاد کشور بدهد و از گزند طعنه‌های این‌چنینی در امان باشد. به امید آن روز.