نسخه چاپی

چرا رحیم‌پور ازغدی خطر‌ناك است؟

عکس خبري -چرا رحيم‌پور ازغدي خطر‌ناك است؟

چندی پیش یك خبر چند خطی در گوشه بعضی روز‌نامه‌ها چاپ شد و به بایگانی رفت. خبری كه به گمان نگارنده باید بسیار به آن پر‌داخته می‌شد و تجزیه و تحلیلش می‌كردند. بگذریم. در اخبار آمده بود؛ سه تیم ترور تاكنون به قصد ترور آقای رحیم‌پور‌ ازغدی وارد كشور شده و گیر‌ افتاده‌اند.

در اين بين كسي از خود نپرسيد چرا رحيم‌پور‌ازغدي اينقدر براي مخالفان نظام خطر‌ناك بوده كه تيم‌هاي ترور متعددي براي حذف او اعزام شوند. چرا كسي براي ترور اين همه مقام و مسئول ديگر دست به كار نشده است؟

با گذشت بيش از سه دهه از انقلاب و عدم ايفاي وظيفه رسانه‌‌هاي ما، نسل نو‌‌ظهور به تدريج با جوهر انقلاب بيگانه شده است. بسياري از آنها نمي‌دانند براي مثال چرا در حفظ حقوق هسته‌اي بايد اين همه پافشاري كرد و اين همه تاوان پر‌داخت؟ آنها ارزش عزتي را كه اين سر‌زمين كسب كرده در نمي‌يابند.

در همين حال بمباران يكريز رسانه‌هاي بيگانه سؤالات مهم و كليدي برايشان خلق مي‌كند كه كسي زحمت پاسخ دادن به آنها را به خود نمي‌دهد.

اين حكايت به مسائل اعتقادي اين نسل نيز تسري مي‌يابد. آدمي چون استاد رحيم‌پور ازغدي، به زباني شيوا و همه فهم در اين سو و آن سو، بدون بر‌خورد‌‌اري از بودجه‌هاي ريز و درشت فرهنگي، از سر غيرت بسيجي و انقلابي خود، يك تنه بار مسئوليت و كم‌كاري خيلي‌ها را به دوش مي‌كشد. خيلي از جوان‌ها را ديده‌ام كه بعد از حضور در جلسات سخنراني او، متحير و شگفت‌زده‌اند. از اينكه چرا اين حقايق و بديهيات را تاكنون كسي براي آنان باز‌گو نكرده است.

اولين ايراد آن است كه چرا امثال استاد رحيم‌پور ازغدي در اين سر‌زمين كم هستند؟ چرا ما گروهي از اين سخنوران را تربيت نكرده‌ايم تا به محيط‌هاي دانشگاهي و مساجد و غير آن بروند و اين آموزه‌ها را براي مردم تشريح كنند؟ وقتي اين همه شوق و شور و تمنا هست، چرا نسل جوان را به حال خود رها كرده و انبوه سؤالات آنان را بي‌جواب مي‌گذاريم تا از سوي، ديگر دشمنان ما با حربه‌اي مختلف جنگ نرم، آنان را به سمت خود بكشانند.

بي‌ترديد خبر تلاش چند‌باره دشمنان انقلاب براي ترور چنين شخصيتي، نشان مي‌دهد آنها با چه دقتي مسائل داخلي ما را رصد مي‌كنند.
نشان مي‌دهد ارزش چنين چهره‌هايي تا كجاست؟ خدا را شكر مسئولان صدا و سيما فرصت‌هايي را براي انعكاس سخنراني‌هاي وي اختصاص داده‌اند و دريغ كه ما ده‌ها رحيم‌پور ازغدي نداريم. سخنوراني كه بتوانند مستدل و حرفه‌اي، با نياز‌سنجي قشر جوان، به شبهات آنها پاسخ داده و عطش فكري و ذهني آنان را فرونشانند.

حوزه‌هاي علميه بايد محل تربيت چنين اساتيدي باشند و دست انقلاب بايد در اين خصوص آنچنان پر‌ باشد كه همه راه‌ها به يك نام ختم نشود تا دشمن طمع كند كه با حذف آن چهره، ما را به خانه اول‌مان بازگرداند.

۱۳۹۱/۴/۲۱

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...