نسخه چاپی

شش راه برای برندسازی ایرانی

یحیی آل اسحاق

موضوع تبلیغ کالاها در رسانه ملی سالیان متمادی است که مطرح میشود اما تولیدکنندگان داخلی هنوز نتوانسته اند آنگونه که انتظار میرفت حداقل در رسانه ملی جایگاه خود را پیدا کنند.از این رو این امر در دو بخش تولیدکنندگان و رسانه ملی قابل بررسی است.نکته مهم آن است که تولیدکنندگان به تبلیغات به عنوان هزینه نباید نگاه کنند و باید یقین داشته باشند که با حرکت در این مسیر در نهایت سود خواهند برد.

البته منوط به این نکته است که کیفیت کالاهای تولید داخل که تبلیغ میشود در درجه کیفی بالایی قرار گیرد در غیر اینصورت حتی تبلیغگر هم زیر سؤال میرود و مردم نیز حاضر نیستند آن برند را خریداری کنند. بر این اساس تولیدکنندگان داخلی باید در جهت افزایش کیفیت، کاهش قیمت و ارائه خدمات پس از فروش، مناسب محصولات خود برنامه ریزی جدی کنند تا در صورت تبلیغات هزینه های آنها برگردد و در بازار رقابتی سرپا بمانند.

تولیدکنندگان ما در جنگ کالا با محصولات خارجی و حتی داخلی هستند. لذا در این جنگ مردم باید به کالاهای کیفی دسترسی پیدا کنند. نکته دیگر در این بخش توجه به سلایق و خواسته های مردم است؛ تولیدکنندگان با توجه به سرمایه های اجتماعی، اعتقادی و بازاریابی صحیح باید تبلیغات خود را مدیریت کنند.اگر جامعه هدف به درستی شناخته نشود تبلیغات موفق نخواهد بود.صداوسیما هم به عنوان یک پایگاه ملی وظیفه دارد از امکانات رسانهای خود در دفاع از تولید داخل حرکت کند.درست است که صداو سیما به درآمد حاصل از تبلیغات نیاز دارد اما رسانه ملی نباید منافع کوتاه مدت خود را ببیند.این بخش بیتردید میتواند باعث رونق تولید شود.مدیران صداو سیما به تولید ملی و جایگاه آن اعتقاد دارند اما بازاریابان برای آنکه به سودهای بیشتری برسند همواره ترجیح میدهند مبلغ کالاهای خارجی باشند.خوشبختانه در مذاکرات اخیر وزارت صنعت و صدا وسیما بخشی از این مشکلات بررسی شده و قرار است برای معرفی و تبلیغ کالاهای ایرانی حمایتهای لازم صورت گیرد.برای آنکه چالش تبلیغات کالاهای تولید داخل در رسانه ملی یا حتی آنسوی مرزها حل شود 6 راهکار توصیه میشود.

1- باید این واقعیت را پذیرفت که صدا و سیما برای جبران هزینههای سنگین خود نیازمند تبلیغات کالاهای خارجی و اخذ پول است، لذا واحدهای تولیدی باید چنین امری را ارزش گذاری کنند که پرداخت هزینه برای تبلیغات جزو هزینههای زائد آنها نیست.تولید کنندگان باید ردیف بودجه برای تبلیغات اختصاص دهند.

2- صداوسیما باید بین کالاهای ایرانی و خارجی فرق قائل شود.به نحوی که شرایط زمان پخش تبلیغ و قیمت به نفع تولید کننده داخلی باشد و همواره تولیدکنندگان ایرانی ارجح باشند.

3- کیفیت تبلیغات کالاهای ایرانی در حد مناسبی باشد تا بتواند مردم را به خود جذب کند.بر این اساس صداو سیما نباید فقط پول بگیرد.واحدهای تخصصی و علمی باید در این مجموعه ایجاد شود تا برای ارتقای کیفیت آگهی به تولیدکنندگان کمک فکری و نرم افزاری شود.

4- اتاقهای بازرگانی و اتحادیه ها، نهادهایی هستند که میتوانند در این زمینه تولیدکنندگان را همراهی کنند.به عنوان مثال این مجموعهها میتوانند بخشی از هزینههای تبلیغ را تقبل کنند، البته این امر در مورد یک برند نباید باشد، بلکه هدف باید اشاعه تولید ملی و معرفی آن به بازارهای داخلی و خارجی باشد.

5- اتحادیهها میتوانند از امکانات خود در راستای تبلیغ رشتهای کالاها مانند فرش، لوازم خانگی و... استفاده کنند و برای این بخش بودجه خاص در نظر گیرند.

6-دولت میتواند قسمتی از بودجه مشوقهای صادراتی را به سمت تبلیغات ببرد.یکی از اهداف دولت توسعه صادرات غیر نفتی است، لذا سازمان توسعه تجارت با اختصاص ردیف بودجه میتواند در این مهم در کنار بخش تولید قرار گیرد.این سازمان میتواند مأموریت پیدا کند که محصولات ایرانی را در داخل و خارج از کشور معرفی کند.این امر دخالت در امور بخش خصوصی هم نیست و میتواند به قوی شدن آنها کمک کند.

۱۳۹۴/۵/۱۵

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...