به گزارش نما به نقل از تسنیم، چند روز پیش در مراسمی کتاب جدید محمدصادق کوشکی با نام «تاریخ مستطاب آمریکا» به همراه کاریکاتورهای مازیار بیژنی در محل سازمان هنری رسانه‌ای اوج رونمایی شد.
علیرضا قزوه، رئیس مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در مراسم شعری تازه از خود را قرائت کرد. وی در ابتدای سخنان خود ضمن تشکر از پدر شهید احمدی روشن، مادران و پدران شهدا که در جلسه حاضر بودند، درباره‌ی شعر خود گفت: این شعر را نزدیک به 4 هفته پیش سرودم و اکنون می‌خواهم آن را در این مجلس بخوانم.
در ادامه متن این شعر را مطالعه می‌کنید:
آن ها به توافق مهمی رسیدند که قهوه‌هاشان را تنها با یک قاشق شکر میل کنند
سپس به توافق رسیدند درباره‌ی قیمت اتاق‌های هتل
بنا شد پول اتاق‌ها را به دلار و یورو حساب کنند
توافق بعدی بر سر پرداخت پول اتاق‌ها بود که با ظرافت تمام این کار را به ما سپردند
آن‌ها بر سر چیزهای مهم دیگری نیز توافق کردند
مثلا این که مسی بهتر است یا رونالدو؟
مک دونالد خوشمزه‌تر است یا کی اف سی؟
آن‌ها پیش‌نویس پشت پیش‌نویس نوشتند
توافق شد که خط ظریف وقتی فارسی بنویسد، قشنگ‌تر از خط کری است
و خط کری زیباتر است وقتی انگلیسی بنویسد
توافق شد که پپسی خوشمزه‌تر از کوکاکولاست
توافق شد که تحریم ها بماند برای بعد؛ تا حریم‌ها شکسته نشود
توافق شد که توافق بد بهتر از توافق خوب است و توافق خوب گاهی همان توافق بد است
توافق شد که فکت شیت ایرانی همان گزاره‌برگ آمریکایی است
توافق شد که مبارک است ان شاءالله
روزی شبیه دو‌فردایی دیگر اگر بگویی مرگ بر آمریکا، جرم است
سگ‌های آمریکایی در راهند با شوهایی شبیه شو باکو
در انتخابات مجلس به حزب ریزگردها رای بدهید. به مک دونالد و ملک سلیمان با هم ...
فردا پلاکارد‌ها دولتی می شود
خیرمقدم ها دولتی
شهدا دولتی
و با ترانه های دولتی ارکستر شبانه راه می‌اندازند
چه قدر باید بگذرد تا ملتفت شوی برجام، یک جام شکسته است و قطعنامه آخری یک تله انفجاری
امروز اراک را سیمان می کنند، فردا مزار شهیدان را صاف
درون قبر هر شهید یک راکتور هسته‌ای است
هر شهید با استخوان هایش غنی‌سازی می‌کند.
از استخوان هر شهید فریاد مرگ بر آمریکا بلند است
برجام گیوتین است بر گردن کودکان یمن. برگردن غزه....
از زیر میزهای مذاکره می ترسم. از تهدیدهای روی میز نمی ترسم
سوریه می رود... عراق می رود و می روند شیعیان نبل الزهرا و این تذهبون و استحاله همین است
امام وارد کربلا شد حر سر رسید و گفت: اول مذاکره ...
شما اسب ها و شمشیرها را تحویل بدهید تا هشت سال بعد و هیچ کار نداشته باشید با یزید و معاویه و ابن سعد...
نگاه کن حالا تکنوکرات هاست خطاب سخنگوی حضرت آقایم
آقا فقط اشاره بر قرمزها کرد و سبزها قرمز را رد کردند
با داعش لابد باید زمانی جنگید که داخل خاک ما شده باشند
آن هم نه با موشک
با کلاش و تبر و سنگ و چوب یا با همان برجام شیشه ای. البته با اجازه آقای کدخدا
شکر خدا که کلیدها به کار آمد. درها را بستند و با همان کلید گلوله ساختند تا دلواپسان را یکی یکی بزنند
دلواپس نخست امام بود. می گویند پیرمرد برگشته است از شعار مرگ برآمریکا
دلواپسان بعد شهیدان بودند
گفتند فقط فاتحه بخوانید وبرای شهیدان دعا کنید. فقط یک دقیقه سکوت کنید
دلواپسان بعد سپاهیان بودند و خودشان رفتند در کریسمس شرکت کنند، با برجام عکس سلفی بگیرند و بگذارند در اینستاگرامشان
و مادران شهید یکی یکی رفتند و این ها یکی یکی پست تازه گذاشتند در فیس بوکشان و پست تازه گرفتند
کلاه امیرکبیر را شبانه دزدیدند و بر حزب سیاسی‌شان گذاشتند
و جمله های رهبری را کم و زیاد کردند و از یاد بردند دلواپس بودن جرم نیست
مانور مشترک بی بی سی و من و تو با روزنامه‌های سبز، مجله‌های زرد
و یا یادمان آوردند با شهیدان غواص برخورد سیاسی نکنیم که شهیدان را بی صدا دفن کنید و به شیوه بی بی سی در دلمان دعای انگلیسی بخوانیم
آن ها رفتند تا پول ملی‌مان دلار شود و دلار هم چنان بالا برود تا بورس‌ها زمین بخورند
اگر بناست نان ارزان نشود و بنزین گران شود و پول‌های آزاد شده صرف شاتوبریان و برادران فابیوس شود، چرا مذاکره؟ چرا برجام؟
اصلا خیال کنید که هسته ای رفت مثل ترکمانچای و ترکمان‌قهوه
شهدا که نرفتند و مرگ برآمریکا تمام نشده است و این روزها دوباره می‌گذرد
به جای این همه کیف چرمی انگلیسی
این همه کت و شلوار اتوکشیده و پیراهن های سبک دیپلماسی
به جای این همه رزرو اتاق و این همه صبحانه کاری و این همه بریز، بپاش و بگو و بخند
به جای این همه شکلات و قهوه و ترکمان چای
به جای این همه هارت و پورت و خنده و انگلیسی حرف زدن، این همه قدقد و تخم طلایی پوچ
ای کاش عقلشان می‌رسید و تو را می فرستادند
حاج قاسم عزیز
حتی بی هیچ مترجمی تک و تنها،
حتی با چشم های بسته
تو از آن ها بهتر بودی
هزار بار می بینی دنیای عجیبی است
آخر تخم خیار کیلویی چند؟ خرم سلطان دیگر چه صیغه ست و ابتکار سیری چند؟
یکی بیاید و این شبکه را عوض کند
سروده جدید قزوه درباره «برجام»
قزوه جدیدترین نوشته خود را با موضوع مذاكرات هسته‌ای سروده و انتقاداتی را در این قالب بیان داشته است. او می‌گوید: «چه قدر باید بگذرد تا ملتفت شوی برجام، یك جام شكسته است ... از زیر میزهای مذاكره می‌ترسم؛ از تهدیدهای روی میز نمی‌ترسم.»
۱۳۹۴/۶/۲۴
