نژادپرستی سیستماتیك در آمریكا

اظهارات اخیر دونالد ترامپ، نامزد حزب جمهوریخواه ایالات متحده آمریکا علیه مسلمانان، جنجال زیادی در عرصه بین الملل ایجاد کرده است.
ترامپ در واکنش به کشته شدن ۱۴ نفر در ایالت کالیفرنیا، خواستار ممنوعیت ورود مسلمانان به خاک ایالات متحده شده است! وی در ادامه از این اظهارات دفاع کرده و از آن به عنوان تصمیمی امنیتی یاد کرده است! اظهارات ترامپ به اندازه ای زننده و وقیحانه بوده است که حتی دولت های آمریکا و انگلیس و دیگر دولت های حامی تروریسم در منطقه نیز با آن مخالفت کرده و نسبت به آن اعتراض نموده اند. حتی رهبران جریان های سیاسی افراطی و ضد اسلامی در اروپا اظهارات ترامپ را نژادپرستانه و افراطی خوانده اند!

نژادپرستی سیستماتیک در ایالات متحده آمریکا
اظهارات ضد اسلامی دونالد ترامپ نقطه آشکارساز دیگری دالّ بر وجود اسلام ستیزی و نژادپرستی سیستماتیک در ایالات متحده آمریکاست. هم اکنون افکار عمومی جهان به صورت عینی مشاهده می کنند که یک نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از حزب جمهوریخواه صراحتا نژادپرستی و اسلام ستیزی خود را علنی کرده و تفکرات فاشیستی خود را به منصه ظهور می گذارد و دیگران در مقابل وی تنها ابراز تاسف می کنند.
در اینجا باید به ارتباط میان "فرد" و "ساختار" توجه کرد. آنچه مسلم است اینکه در ایالات متحده آمریکا ساختار بر افراد غالب است. به عبارت بهتر، این ساختار است که رفتار و گفتار افراد و مخصوصا سیاستمداران را شکل داده و منجر به ظهور و بروز این رفتارها می شود. ترامپ نیز خود تحت تاثیر همین ساختار و سیستم قرار دارد؛ ساختاری که در آن نه تنها نژادپرستان مهار نمی شوند، بلکه تا مرحله حضور در کاخ سفید و شرکت در انتخابات ریاست جمهوری پیش می روند. حتی در شرایطی که فردی نژادپرستی خود را در بالاترین سطح ممکن علنی می سازد، ساختار از وی حمایت کرده و به بهانه رعایت "آزادی بیان" (!) به حمایت تمام قد از وی بر می خیزد. این ساختار نه تنها افرادی مانند ترامپ را از خود نمی راند، بلکه آن ها را در خود هضم و ادغام می کند. حتی این ساختار به افرادی مانند ترامپ اجازه می دهد که تکمیل کننده و تعیین کننده یک خط مشی و راهبرد کلان در سیاست داخلی و خارجی ایالات متحده آمریکا باشند.

چراغ سبز نتانیاهو به ترامپ
یکی از مواردی که در خصوص اظهارات ترامپ قابل توجه است، رویکرد نخست وزیر رژیم صهیونیستی نسبت به این سخنان سخیف است. طی روزهای اخیر شاهد ایجاد دیالوگی تازه میان ترامپ و نتانیاهو بوده ایم. صورت مسئله است که ۴۰ تن از اعضای مجلس کنست در سرزمین های اشغالی خواستار عدم سفر ترامپ به تل آویو و عدم دیدار وی با نتانیاهو شدند. این درخواست پس از اظهارات ترامپ علیه مسلمانان صورت گرفته است. نمایندگان کنست معتقد بودند حضور ترامپ در سرزمین های اشغالی منجر به تقابل تل آویو با جامعه جهانی و اثبات اسلام ستیزی صهیونیست ها خواهد شد.

نژادپرستی سیستماتیک در آمریکا

با این حال نتانیاهو از دیدار ترامپ با خود دفاع کرد و آن را دیداری عادی دانست! دفتر نخست وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرد قصد لغو سفر ترامپ را ندارد.
از سوی دیگر، دونالد ترامپ نامزد جنجالی انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا اعلام کرد قصد هزینه سازی برای نتانیاهو را ندارد و از این رو سفر خود به تل آویو را به تاخیر می اندازد. کارشناسان و تحلیلگران مسائل بین المللی از این دیالوگ به عنوان نماد و نشانه ای دال بر حمایت نتانیاهو از ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ یاد می کنند. اسلام ستیزی ابراز شده از سوی ترامپ ارتباط مستقیمی با تعلق خاطر وی به رژیم اشغالگر قدس دارد. بدون شک از این پس در خصوص مناسبات دوجانبه نتانیاهو و ترامپ بیشتر خواهیم شنید. اگرچه نتانیاهو ادعا کرده است که نسبت به همه نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا رویکردی یکسان دارد، اما بر همگان مسجل است که میان نتانیاهو و ترامپ مخرج مشترکی به نام اسلام ستیزی وجود دارد.

وقتی تراژدی کارولینای شمالی فراموش می شود
حدود یکسال قبل و در دی ماه سال گذشته، در منطقه چپل هیل واقع در ایالت کارولینای شمالی شاهد کشته شدن سه مسلمان دانشجو توسط یک نژادپرست بودیم؛ اتفاقی که شوک سختی را به جامعه مسلمانان آمریکا وارد ساخت. با این حال نه تنها مقامات قضایی و امنیتی در ایالات متحده، بلکه باراک اوباما، رئیس جمهور این کشور نیز اقدامی عملی در مواجهه با این مسئله صورت نداد. رسانه های وابسته به سیستم و ساختار سیاسی حاکم بر آمریکا، اعم از رسانه های دموکرات و جمهوریخواه نیز با انعکاس حداقلی و سانسور عواقب و تبعات این حادثه، از کنار آن به راحتی عبور کردند.
این قاعده در خصوص سیاهپوستان و رنگین پوستان آمریکایی نیز صادق است. در جریان حوادث فرگوسن، نیویورک و حوادث اخیر شیکاگو شاهد برخورد سلبی نهادهای امنیتی آمریکا و قتل آشکار سیاهپوستان توسط پلیس فدرال بودیم.
نکته قابل تامل اینکه دستگاه قضایی ایالات متحده آمریکا نیز در چنین مواردی کاملا به مشی پلیس فدرال پایبند بوده و افسران قاتل را تبرئه و در مقابل، سیاهپوستان را محکوم می کند. آمار و ارقامی که در خصوص وجود سیاهپوستان در زندان های آمریکا و نسبت جمعیت آن ها به زندانیان سفید پوست وجود دارد، این موضوع را به خوبی آشکار می سازد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته در ایالات متحده آمریکا توسط نهادهای مستقل حقوق بشری، یک فرد سفید پوست نسبت به یک فرد سیاهپوست در ایالات متحده آمریکا امکان بسیار بیشتری نسبت به تحصیل مناسب و حتی تبرئه در دادگاههای این کشور دارد. بدیهی است که این شکاف اجتماعی محصول تاریخ ننگین آمریکا و دوران برده داری در این کشور است؛ دورانی تاریک که هم اکنون نیز خود را در مناسبات اجتماعی، سیاسی و امنیتی این کشور منعکس ساخته است. تنها تفاوت دوران فعلی در آمریکا و دوران برده داری، عدم ابراز و اعلام این موضوع است، وگرنه در سیاست های اعمالی صورت گرفته از سوی نهادهای قضایی و امنیتی ایالات متحده آمریکا این تبعیض نژادی و مذهبی به صورتی دقیق قابل مشاهده است.
بیش از نیم قرن پیش، مارتین لوتر کینگ، رهبر سیاهپوستان ایالات متحده آمریکا به کار بردن جمله معروف "من رویایی دارم" از آرزوی خود برای برابری سیاهپوستان و سفید پوستان در ایالات متحده سخن به میان آورد. هم اکنون با گذشت دهه ها هنوز رویای مارتین لوتر کیتگ تعبیر نشده است.

نتیجه گیری
صورتبندی آنچه اخیرا در جریان رقابت های انتخاباتی ایالات متحده آمریکا و در قالب اظهارات دونالد ترامپ گذشت موضوع پیچیده ای نیست! بر این اساس یک نامزد ریاست جمهوری آمریکا صراحتا عقاید فاشیستی خود را در مقابل میلیون ها نفر تبیین و به مسلمانان توهین کرد. در مقابل، دستگاههای نظارتی و امنیتی ایالات متحده آمریکا و غرب اقدامی در محکومیت واقعی ترامپ صورت نداده و بالعکس، زمینه را جهت تقویت وی در آوردگاه های انتخاباتی مهیا ساخته اند. برخی تحلیل ها حاکی از آن است که ترامپ این اظهارات را با هدف جلب آرای نومحافظه کاران، گروه های ضد اسلامی، لابی های صهیونیستی و دیگر مخالفان قسم خورده دین اسلام در ایالات متحده به کار برده است. در این جا ما با سیستمی مواجه هستیم که اجازه این اظهار نظر را به ترامپ می دهد و پس از این اظهار نظر نیز مانعی در مقابل وی ایجاد نمی کند. ترامپ از این پس به مبارزات انتخاباتی خود ادامه می دهد و بر روی سخنان گذشته اش نیز احتمالا پافشاری خواهد کرد! این خود نشان دهنده ماهیت و هویت ساختار حاکم بر ایالات متحده آمریکاست.
نامزد حزب جمهوریخواه آمریکا، در حالی از ممنوعیت ورود مسلمانان به آمریکا سخن می گوید که کشورش سال هاست در سرزمین های اسلامی، مسلمانان را استثمار می کند، در جوامع آن ها اختلاف می اندازد، برخی از کشورهای اسلامی را اشغال می کند و از کشتار مردم مسلمانش نیز هیچ باکی ندارد. آیا آمریکا حاضر است دست از سر جوامع اسلامی بردارد؟