تورهای گردشی وزارت خانه ها با هزینه دلت

به گزارش نما به نقل از راه دانا؛ به نقل از نسیم زنجان، یکی از مسائل تاسف باری که در این اواخر موجب لطمه دیدن اقتصاد کشور شده است، تورهای گردشی است که به میزبانی نهادهای دولتی برای مسولان مختلف کشور برگزار می شود.

این تورها ممکن است تحت پوشش های مختلفی چون سفرهای بازدیدی، افتتاحی و ... اجرا شود.

مثلا در یک مورد اخیر، وزارت نیرو اقدام به برگزرای یک تور خانوادگی برای بیش از 100 تن از نمایندگان مجلس نموده است که با توجیه «بازدید و آشنایی نمایندگان با پروژه های وزارت نیرو» برگزار شده است.

با توجه به بدهی 20 هزار میلیارد تومانی توانیر و کسری بودجه شدید آن، به نظر می رسد هدف از برگزاری چنین تورهایی جلب نظر نمایندگان برای مساعدت در تامین نظرات توانیر در لوایح بودجه باشد.

جالب اینکه مدیر عامل توانیر پس از انتشار خبر برگزاری چنین توری، طی مصاحبه ای در توجیه عملکرد، گفت: که این نوع فعالیت ها مسبوق به سابقه بوده و توانیر نمایندگان مجلس را هر 2 یا 3 سال یک بار جهت بازدید از پروژه‌های برق خراسان و اقداماتی که در آن شهر صورت می‌گیرد به مشهد اعزام می کند.

وی هم چنین در مورد همراه بودن خانواده نمایندگان اظهار داشت:« این موضوع قابل کتمان نیست.

این دوستان آمده‌اند و برخی از نمایندگان اظهار تمایل کرده‌اند که با خود خانواده های خود را به همراه داشته باشند و این همراه‌ها خیلی در هزینه‌ها تفاوتی ایجاد نمی‌کرد، بالاخره توانیر میزبان اینها بوده و باید نمایندگان و اعضای خانواده را برای بازدید می‌بردیم.»

او هم چنین اضافه کرد: « اما حقیقتاً می‌گویم که دوستان نماینده مجلس به ما اعلام کردند که بعد از این جلسات و بازدید از پروژه‌ها خیلی راهگشا بوده است و تعداد زیادی از نمایندگان مجلس هم انتظار داشتند که این موضوع برای کل کشور تسری پیدا کند.»

متناقض بودن عملکرد تیم اقتصادی دولت و عملکرد سینوسی

منسجم نبودن تیم اقتصادی دولت از ابتدای روی کارآمدن دولت یازدهم از جمله مسائلی بود که منتقدین کابینه همواره روی آن تاکید می کردند. فارغ از مسائل سیاسی، روند عملکرد دولت نشان داد که این اختلافات آن چنان که از ابتدا پیش بینی شده بود از سطح اختلافات در گوشی بالاتر رفته و در وهله اول در عرصه مدیریتی و در وهله دوم با آگاهی افکار عمومی، آشکار شود.

اوج مشخص شدن این اختلافات نیز در مسئله نامه نگاری چهار وزیر دولت درباره خطر بحران رکودی بود که اختلاف نظر میان وزاری روحانی و حلقه اول مشاوران روحانی را برملا کرد.

اگر بخواهیم برای علل نگارش این نامه تحلیلی ارائه دهیم باید گفت که شاید اولین سوالی که ذهن مردم و فعالان اقتصادی را بعد از انتشار این نامه به خود مشغول کرد، این بود که چرا این نامه که در اصل یک نامه درون سازمانی است باید 20 روز بعد به دست رسانه ها برسد؟!

پاسخ به این سوال را باید در نوع برخورد رئیس جمهور در مواجهه با این نامه جستجو کرد. به نظر می رسد، که وزرایی که پای این نامه را امضا کرده اند، ابتدا توقع داشتند حسن روحانی در همان ایام به این نامه پاسخ دهد، اما بی محلی رئیس جمهور محترم و یا اثرگذاری حلقه مشاوران اطرافش در عدم پاسخگویی روحانی به این نامه، موجب شده که یکی از 4 وزیر نویسنده نامه با انتشار این نامه در رسانه ها قصد علنی کردن اختلافات درون تیم اقتصادی دولت را پیدا کند.

اختلافاتی که به نظر می رسد از همان دو سال پیش در میان اعضای تیم اقتصادی دولت وجود داشته و عده ای از اعضای کابینه را از رئیس جمهور دور کرده است. نمونه این اختلافات را در دو سال اخیر در موارد مختلف اقتصادی به کرات می توان مشاهده کرد.

واقعیت این است که در حال حاضر برخی از یاران روحانی ارتباط بسیار نزدیکی به وی دارند؛ به شکلی به نظر می رسد نظرات باقی یاران روحانی و اعضای کابینه بعد از پالایش توسط این افراد به گوش رئیس قوه مجریه می رسد. یاران حلقه اول روحانی در حوزه اقتصاد را افرادی همچون محمد نهاوندیان، مسعود نیلی و محمدعلی نجفی تشکیل می دهند. به نظر می رسد باید محمد نهاوندیان را خط دهنده اصلی استراتژی های اقتصادی دولت روحانی دانست، با این قید که وظیفه تبیین استراتژی های آقای رئیس دفتر بر عهده مسعود نیلی و محمد علی نجفی مشاوران اقتصادی روحانی است که ارتباط نزدیکی با نهاوندیان دارند.

با این تفاسیر باید باقی اعضای تیم اقتصادی دولت از جمله وزرایی که پای نامه 18 شهریور به رئیس جمهور را امضا کردند، اعضای سیاه لشگر تیم اقتصادی دولت دانست که اصطلاحا به نظر می رسد، کسی برای حرفهای آنها در دولت تره هم خرد نمی کند!