نقدینگی3 سال دولت روحانی نزدیك به 8 سال دولت قبل است

به حجم پول در گردش نقدینگی گفته می شود. عوامل تاثیر گذار در نقدینگی پنج رکن بانک مرکزی، نظام بانکی، مردم، دولت و بخش خارجی است.
حجم نقدینگی در یک اقتصاد باید متناسب با میزان تولید کالا و خدمات باشد. در غیر این صورت بدون تردید باعث تورم با رکود در تولید خواهد شد.
حجم نقدینگی در دولت ۸ ساله احمدی نژاد با رشد ۴۰۰هزار میلیاردی به ۴۷۹هزار میلیارد تومان رسیده بود اما این آمار تنها طی ۲۶ ماهه اول دولت روحانی با رشد حدود ۴۰۰ هزار میلیارد تومانی مواجه شد که هم اکنون بیشتر هم شده است.
بر مبنای اظهارات شفاهی مدیرکل اقتصادی بانک مرکزی حجم نقدینگی در پایان شهریور ماه سال94 به 872 هزار میلیارد تومان و پایه پولی به 137.5 هزار میلیارد تومان رسیده بود.
اگر میانگین ماهانه حجم اضافه شده نقدینگی را مورد محاسبه قرار دهیم، در دولت‌های نهم و دهم ماهانه 4200 میلیارد تومان به نقدینگی افزوده شده، در حالی که در دولت یازدهم تاکنون هر ماه 15100 میلیارد تومان به نقدینگی اضافه شده است؛ یعنی چیزی بیش از سه و نیم برابر.
لازم به ذکر است که مسئولان بانک مرکزی در 2 سال اخیر که انتقادات نسبت به افزایش سرسام‌آور رشد نقدینگی بالا گرفته، توجیه عجیبی برای این کار جور کرده‌اند

مسئولان بانک مرکزی ادعا کرده اند که حدود ۸۰ هزار میلیارد تومان از نقدینگی که در این دو سال ایجاد شده ناشی از پوشش آماری ۶ بانک و چهار موسسه مالی و اعتباری است.
بر اساس ادعای مسئولان بانک مرکزی آمار نقدینگی بانک‌های خاورمیانه، قرض‌الحسنه رسالت، ایران و ونزوئلا، بین‌المللی کیش، ایران زمین، بانک قوامین، موسسات اعتباری صالحین، پیشگامان آتی، کوثر و عسکریه، قبل از این دو سال در آمار نقدینگی محاسبه نمی شده و بانک مرکزی دولت یازدهم تصمیم گرفته آنها را در پوشش آماری خود لحاظ کند! این ادعای عجیب در شرایطی مطرح شده که بسیاری از این بانکها و موسسات سالهاست که در سیستم پولی کشور فعالیت می کنند و حتی مجوز رسمی از بانک مرکزی دریافت کرده اند و طبیعتا آمار آنها خارج از سیستم بانکی نبوده است.
در همین خصوص وحید شقاقی شهری اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشکده علوم اقتصادی با رد ادعای مسئولان بانک مرکزی در خصوص افزایش حدود ۸۰ هزار میلیارد نقدینگی بر اثر پوشش آماری ۶ بانک و چهار موسسه مالی و اعتباری اظهار کرد: دولت معتقد است که پوشش آماری ۶ بانک و ۴ موسسه مالی و اعتباری را در هم آمار نقدینگی لحاظ کرده که بنده به عنوان یک اقتصاددان نمی توانم آن را قبول کنم و این یک ادعای بسیار عجیب و غیرباور است.
وی افزود: سوال من این است که مگر این موسسات پول را پیش خودشان نگه می دارند؟ این موسسات هم ناچارند که پول خود را در بانک قرار دهند. مثلا وقتی می خواهید در موسسه مالی و اعتباری X حساب باز کنید، آن موسسه به شما می گوید من با فلان بانک ارتباط دارم.
این اقتصاددان گفت: وقتی از موسسه مالی و اعتباری مورد نظر سوال می کنید که پول چه زمانی به حساب من می آید، پاسخ می دهد که اجازه دهید آن بانک پول را به حساب موسسه واریز کند، سپس ما هم پول را به حساب شما واریز می کنیم، زیرا بالاخره این موسسات با یک بانک طرف حساب هستند.

بنابراین این ۸۱ هزار میلیاردی که مسئولان بانک مرکزی معتقدند که متعلق به پوشش آماری ۶ بانک و چهار موسسه مالی و اعتباری است از دید من اشتباه است، زیرا اگر ادعای آنها درست باشد، این پول باید خودش را در یک جایی نشان می داد.
بنابراین می توان گفت که مسئولان بانک مرکزی که توجیهی برای تداوم افزایش رشد نقدینگی در دو سال اخیر نداشته اند، قصد دارند با بهانه ای عجیب در اذهان عمومی اقتصاد کشور انحراف ایجاد کند.