دو حرف متفاوت از مدیران ارشاد

به گزارش نما به نقل از فارس، چندی پیش گزارشاتی مبنی بر واگذاری موزه هنرهای معاصر تهران (وابسته به وزارت ارشاد) به بنیاد فرهنگی هنری رودکی در رسانه‌ها منتشر شد که این موضوع با واکنش سریع و جدی از سوی هنرمندان و انجمن‌های هنری همراه بود. این واکنش به جایی رسید که قرار بود برخی از معترضان به این موضوع روز شنبه 21 فروردین‌ماه مقابل موزه هنرهای معاصر تهران تجمع کنند.

* تأیید خبر واگذاری موزه هنرهای معاصر تهران از سوی ملانوروزی

بر همین اساس روز 18 فروردین مجید ملانوروزی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس ضمن تأیید خبر مقدمات واگذاری موزه هنرهای معاصر تهران به بنیاد خصوصی رودکی، اظهار داشت: از اواخر اسفند ماه سال گذشته این بحث مطرح شد؛ من به عنوان یک هنرمند در مدیریت کنونی موزه هنرهای معاصر مشکلی نمی‌بینم و حتی فکر می‌کنم این نوع از مدیریت به نفع فضای تجسمی و هنر است.

وی با اشاره به معایب و محاسن دولتی ماندن موزه هنرهای معاصر، گفت: محاسن‌اش این است که آسیب‌پذیری آثار موزه هنرهای معاصر به دلیل نظارت دولتی پایین می‌آید اما با توجه به اینکه درآمد محدود سالانه این موزه که حدود 200 ـ 300 میلیون تومان است، این درآمد کم، جزو معایب وضعیت کنونی محسوب می‌شود. نظر برخی بر این بود که اگر این موزه زیر نظر بنیاد رودکی باشد، می‌تواند خودکفا عمل کند، خرج خودش را تأمین کند.

سرپرست موزه هنرهای معاصر درباره تغییراتی در دوره مدیریت دولتی و خصوصی موزه هنرهای معاصر بیان داشت: وقتی که موزه تحت مدیریت دولت است، کارها به صورت جریان‌های هنری دنبال می‌شود اما بعد از واگذاری موزه به بخش خصوصی‌ ممکن است برای برپایی نمایشگاه‌ها پول بگیرد. به هر حال این موضوعات مورد بحث است که کدام شکل اداره مدیریت مناسب‌تر باشد.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا مدیریت گنجینه موزه هنرهای معاصر نیز به بخش خصوصی واگذار می‌شود، گفت: در این باره نمی‌دانم قرار است چه اتفاقی بیفتد؛ اما اگر بخواهیم گنجینه را الان واگذار کنیم، هنوز شفافیتی برای آثار گنجینه وجود ندارد و قیمت‌گذاری و ثبت این آثار مدتها طول می‌کشد. به عنوان مثال اگر گنجینه را واگذار کنیم، چند روز بعد دیدیم که این آثار در گنجینه نیست، چه می‌شود کرد؟ باید دید که آیا این اتفاق در زمان مدیریت من انجام گرفته یا بعد از آن و چه کسی مسئول است؟

مدیر دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد خاطرنشان کرد: ساختمان موزه اهمیتی ندارد اما گنجینه پشتوانه بزرگی است که واگذاری به بخش خصوصی می‌تواند آسیب‌هایی را داشته باشد. چون الان وقتی می‌خواهیم اثری را خارج کنیم شرایط سختی را دارد و همین سختگیری کمک می‌کند که کار کمتر مورد آسیب قرار گیرد. اما در بخش خصوصی معلوم نیست چه اتفاقی می‌افتد. آن هم در بنیادی که مسیر و چارچوب‌های آن مشخص نیست و حتما تخصص این کار را نخواهد داشت.

* تکذیب خبر واگذاری موزه هنرهای معاصر تهران از سوی معاونت هنری ارشاد

یک روز از این مصاحبه می‌گذرد که معاونت امور هنری وزارت ارشاد، متنی را منتشر کرد؛ خبر واگذاری موزه هنرهای معاصر تهران به بنیاد رودکی را تکذیب کرده و اعلام می‌کند: اصولا هر گونه تغییرات در بدنه وزارتخانه‌ها مستلزم تأیید دولت و در برخی موارد تصویب مجلس شورای اسلامی است. بنابراین شایعه مندرج در برخی شبکه‌های مجازی که در این خصوص منتشر شده صحت نداشته و تکذیب می‌شود.

نکته حائز اهمیت این است که دو مدیر در یک بخش از وزارت ارشاد، دو حرف متفاوت می‌زنند؛ در فاصله کمتر از 24 ساعت یکی خبر واگذاری را تأیید و دیگری تکذیب می‌کند. البته بعد از تکذیب معاونت هنری، ملانوروزی نیز منتفی شده واگذاری را اذعان می‌کند.

بر اساس این گزارش، موزه هنرهای معاصر تهران یکی از 10 موزه برتر هنر معاصر جهان است،‌ آن هم به واسطه داشتن آثاری منحصر به فرد و شاهکارهایی از بزرگ‌ترین هنرمندان نقاش و مجسمه‌ساز اروپایی و آمریکایی. اهمیت این آثار به اندازه‌ای است که «ادوارد لوسی اسمیت» مورخ انگلیسی و منتقد مطرح هنر معاصر جهان درباره آن گفته است: «موزه هنرهای معاصر تهران یکی از مهم‌ترین و کامل‌ترین مجموعه‌ شاهکارهای هنر تجسمی معاصر جهان را در اختیار دارد. ‌گنجینه این موزه با در بر داشتن آثاری از آغاز دهه 1870 تا پایان دهه 1980 تصویری جامع از رویدادهای مهم پیشرفت و توسعه هنر نقاشی و مجسمه‌سازی غرب از طلوع امپرسیونیسم تا پیروزی مینی‌مالیسم ارائه می‌کند.»

نکته قابل توجه دیگر این است که گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران شامل بیش از 3 هزار اثر ارزشمند ایرانی و خارجی است که این آثار هیچ گاه از سوی کارشناسان معتبر خارجی قیمت‌گذاری نشده‌اند اما به طور حدودی مجموعه آثار خارجی گنجینه موزه هنرهای معاصر را نزدیک به 3 میلیارد دلار برآورد کرده‌اند که این قیمت حدودی است و در طول سال‌های مختلف تغییر می‌کند.