تناقض آشكار

جان کری، وزیر خارجه آمریکا که برای نشست «گروه هفت» به هیروشیمای ژاپن سفر کرده بود، به همراه سران دیگر کشورهای شرکت‌کننده در این نشست در موزه یادبود صلح این شهر به قربانیان حمله اتمی کشورش در سال ۱۹۴۵ ادای احترام کرد!
۷۱ سال پیش اولین حمله اتمی جهان علیه مردم شهر هیروشیما انجام شد؛ حمله‌ای که صاحب‌نظران آن را آغاز عصر هسته‌ای جهان و لکه ننگی در تاریخ بشر می‌دانند. در حالی که این حمله حدود ۷۰ هزار کشته بر جای گذاشته و شهر بندری هیروشیما را به تلی از خاکستر تبدیل کرده بود، آمریکایی‌ها دومین بمب اتمی خود را بر روی شهر ناکازاکی رها کردند و ۴۰ هزار نفر از سکنه این شهر را به کام مرگ کشاندند. البته کار به اینجا ختم نشد؛ چراکه شمار کشته‌شدگان افزایش یافت و تا سال بعد دست‌کم به ۲۰۰ هزار نفر رسید. طی دهه‌های بعدی نیز تعداد زیادی از ژاپنی‌ها به سرطان و سایر بیماری‌های مرگبار ناشی از استفاده از این سلاح ممنوعه مبتلا شده و جان خود را از دست دادند.
این بمباران که اولین و آخرین استفاده رسمی و آشکار از بمب اتمی در طول تاریخ بشر بوده، لکه ننگی بر دامن آمریکایی‌ها نشاند که هیچ‌گاه از تاریخ محو نخواهد شد. در حالی که بر اساس معاهدات بین‌المللی، استفاده از سلاح‌های هسته‌ای از سوی هر کشوری در جهان ممنوع است و این اقدام را نمی‌توان چیزی جز مصداق بارز تروریسم دولتی نام نهاد.
جالب اینجاست که سردمداران آمریکا که چنین جنایات هولناکی را مرتکب شده‌اند و دست‌شان به خون میلیون‌ها انسان بیگناه از جنگ ویتنام گرفته تا تجاوز به عراق و افغانستان و حتی در درگیری‌های سوریه، یمن و... آغشته است، داعیه‌دار صلح جهانی هستند و در کنار حمایت‌های پنهان و آشکاری که از تروریسم دارند، به بهانه مقابله با تروریسم به کشورهای مختلف لشکرکشی می‌کنند و جنایات فراوانی را مرتکب می‌شوند. به یقین تا زمانی که چنین قدرت‌هایی مدعی برقراری صلح باشند و مجامع جهانی را تحت نفوذ خود داشته باشند، جهان روی آرامش را نخواهد دید.