جوانان انقلابی نباید دچار انفعال شوند/ می خواهند به اسم اعتدال، جوانان حزب اللهی را حذف كنند

احد شیرزاد- هرچند مرکز ثقل دغدغه های رهبر انقلاب طی سال های اخیر، «اقتصاد» بوده است، اما این هیچگاه باعث نشد تا دغدغه های فرهنگیِ معظم له به فراموشی سپرده شود و یا کمرنگ شود. در میان دغدغه های فرهنگی رهبر انقلاب، آنچیزی که بیش از همه خود را می نمایاند و از روی کارآمدن دولت یازدهم رنگ جدی تری به خود گرفته، «جوانان انقلابی» و لزوم بها دادن به آنان است. همچنین دو سال پیاپی است که در سخنان اولِ سال رهبر انقلاب؛ که حکم ریل گذاری برای کشور را دارد، موضوع «فعالیت های خودجوش جوانان حزب اللهی» جا باز کرده است. نظر به اهمیت این موضوع، خبرنگار نما  گفتگویی را با حجت الاسلام محمّد خرسند عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی ترتیب داده است که مخاطبان گرامی را به خواندن آن دعوت می کنیم.
 
 ابتدا بفرمایید که ضرورت بها دادن به جوانان مؤمن و انقلابی و مجموعه های خودجوش فرهنگی چیست؟


ما در یک کارزار فرهنگی و تهاجم فرهنگی قرار داریم. خب وقتی شرایط، شرایط تهاجم است شما باید به نیروهای دلسوز، جان بر کف و سرداران آن عرصه بها بدهید و به آنها احترام بگذارید تا بتوانند در عرصه مقابله و تهاجم با دشمن موفق بشوند. حالا در عرصه تهاجم فرهنگی چه کسانی می توانند موفق بشوند؟ کسانی که این کارزار را باور داشته باشند، دارای توانمندی باشند، برنامه داشته باشند، استقامت داشته باشند و امتحان پس داده باشند. نه اینکه بیاییم به کسانی بها بدهیم که در این تهاجم فرهنگی، نقش همراه و همیار دشمن را بازی می کنند. یعنی کسانی که نه تنها مقابله نمی کنند، بلکه برای فتح سنگرهای خودی، همراه با دشمن هم هستند. خب مقام معظم رهبری از سالیان قبل این دغدغه را داشته اند و همیشه تأکید فرموده اند که به عرصه فرهنگی و هنری و به جوانان مستعد و کسانی که دارای روحیه انقلابی و حزب اللهی هستند بها داده بشود. لذا شما می بینید که در همین فرمایشات اخیر هم از الگوهایی چون شهید آوینی و مرحوم سلحشور نام می برند و آنها را به عنوان الگو ارائه می فرمایند. بنابراین، ضرورتِ این تهاجم فرهنگی، اقتضا می کند که ما به جوانان انقلابی و حزب اللهی که در عرصه فرهنگ حضور دارند توجه ویژه داشته باشیم و به آنها بها بدهیم. از لحاظ امکانات و اعتبارات به آنها بها داده بشود و در نهادهای فرهنگی باید در اولویت قرار بگیرند.
 
ویژگی بارز و ممتازی که باعث می شود «جوان انقلابی» مثمر ثمر باشد و منشأ اثر قرار بگیرد کدام است؟ در واقع در خصوص وجه تمایز قشر جوان- در اینجا، جوان انقلابی- می خواهم قدری توضیح بفرمایید.

اولاً ما در همه عرصه ها باید به جوانان بها بدهیم، در عرصه فرهنگی به شکل ویژه تر. اینکه حضرت آقا می فرمایند به جوانان انقلابی بها داده شود، قطعاً منظور ایشان آن جوان هایی است که از عمق وجود، انقلاب و آرمانهای انقلاب اسلامی را قبول دارند و در عرصه مسائل فرهنگی مبتکر باشند، حرف برای گفتن داشته باشند؛ مثل شهید آوینی و مرحوم سلحشور. خب اینها نوآوری داشتند، حرف برای گفتن داشتند، تولیدات داشتند و افرادی مردمی بودند. بر اساس اعتقادتشان کار می کردند، کم لطفی هایی که نسبت به آنها صورت می گرفت باعث نمی شد که عرصه را رها کنند و قهر کنند. فَاستَقِم كَما أُمِرتَ بودند؛ اهل استقامت بودند. بالاخره در عرصه فرهنگ و هنر، متأسفانه یک عده ای اصلاً دوست ندارند بچه های متدین و جوانان حزب اللهی ورود کنند، لذا عرصه را بر آنها تنگ می کنند. اینجا ما نباید عرصه و فضا را خالی کنیم و دچار انفعال بشویم. باید اهل استقامت بود و دنبال این بود که انقلاب و ارزش های اسلامی را با زبان هنر صادر کرد. خدمتی که مرحوم سلحشور با تولید فیلم هایی مثل مردان آنجلس و یوسف پیامبر انجام داد، باعث شد که این تولیدات مرزها را در نوردیدند و تمام کشورهای اسلامی و غیر اسلامی را تحت تأثیر قرار دادند، چون حکایت های حقیقی و کلام وحی در آنها جاری بوده است، بنابراین همچون کلام وحی بر دلها می نشنید و اثر می گذارد. آثاری هم که منطبق بر کلام وحی تولید بشود ماندگار است و بر دلها می ماند. همچنانی که قرآن می فرماید: «إنّا نحنُ نَزّلنا الذِّكرَ و انّا له لَحافِظون»؛ما خودمان قرآن را نازل کردیم و خودمان هم حفظش می کنیم، آثاری هم که از متن آیات قرآن تولید می شوند نیز شامل این آیه می شوند و آنها هم حفظ می شوند. بنابراین به جوانانی که این دغدغه ها را دارند، به فرموده حضرت آقا باید بها داده شود و فضا را برای فعالیت های آنها فراهم کنند.
 
 رویکرد دولت یازدهم در قبال جوانان انقلابی و مجموعه های فرهنگی خودجوش را چگونه ارزیابی می کنید؟


متاسفانه این دولت بهای خاصی به جوانان حزب اللهی و ارزشی نداده، ما که ندیده ایم. این جوانان اگر کارهایی هم کرده اند، با استفاده از امکانات غیر دولتی بوده است. عرصه فرهنگ همیشه مظلوم بوده و الان هم مظلوم است و در این عرصه ای که خودش مظلوم است، بچه های حزب اللهی هم همیشه مظلوم بوده و هستند. در عرصه های دیگر هم همینگونه است. امروز یک جریانی در کار است که جوانان حزب اللهی و دلسوز را به اسم اعتدال و به بهانه های سیاسی و انتخاباتی، از عرصه مدیریت کشور و بویژه در عرصه های فرهنگی حذف کند، و این به نفع کشور نیست. چون این نیروها هستند که در روزهای خطر و روزهای دشوار انقلاب، به فریاد انقلاب می رسند. بنابراین من ندیده ام که امتیاز و بهای خاصی به این عزیزان داده شده باشد، بلکه کم لطفی های فراوانی هم در حق این عزیزان صورت گرفته و می گیرد.
 
به نظر شما، دولت برای بها دادن به این جوانان چه اقداماتی را باید انجام دهد؟


در تمام عرصه های فرهنگی و هنری باید به زجرکشیده های انقلاب و بچه های انقلابی امتیاز داده بشود. باید به کسانی که تفکر انقلابی و اسلامی دارند بها داده شود، نه هنرمندانی که از امکانات این کشور استفاده کنند و دست به تولیداتی بزنند که هیچ اثرگذاری مثبتی نداشته باشد و مورد تشویق بیگانگان هم قرار بگیرند، بعد از مدتی هم به شبکه های ماهواره ای معاند بروند و علیه نظام موضع گیری کنند. شما الان ببینید دغدغه های برخی آقایان چه چیزهایی است. حالا مثلاً به یک شخصی می گویند استاد آواز و... همه برای ما محترم هستند، اما برخی ها یک بیت شعر درباره ارزش های این انقلاب و این مملکت نخوانده اند. به برکت همین ارزشهای انقلاب است که آرامش وجود دارد و آنها می توانند فعالیت های هنری انجام بدهند، اما در هیچ عرصه ای هیچ فعالیتی برای این ارزش ها انجام نداده اند. این همه تجلیل و تکریم و بها دادن و ملاقات رفتن و پیام دادن و... در حالی که بچه های انقلابی ما در غربت تمام دارند فعالیت انجام می دهند. چرا این آقایان از مرحوم سلحشور تجلیل نکردند و چرا به عیادت ایشان نرفتند؟ چرا به ایشان و امثال ایشان بها ندادند؟ این حکایت امروز عرصه فرهنگ ما است.