به گزارش نما به نقل از سایبربان، کارشناسان اقتصادی جهان معتقدند، تحریم‌های مالی آمریکا علیه روسیه نشان داد که ایالات‌متحده، قصد دارد تا از سامانه‌هایی نظیر سوئیفت، برای اعمال فشار بر برخی کشورها، سوءاستفاده کند؛ سامانه‌هایی که روسیه در جایگاه بین‌المللی، نتوانسته است جایگزینی برای آن پیدا کند. بعد از خبر تحریم روسیه توسط آمریکا، طی چند ماه اخیر، بار دیگر جامعه ارتباطات مالی بین بانکی جهانی یا همان سوئیفت بر سر زبان‌ها افتاد و به تیتر یک رسانه‌های بین‌المللی تبدیل شد.
این بار، یک حمله سایبری به این شبکه مالی و سرقتی در حدود 81 میلیون دلار از آن، آینده امنیتی این شبکه مالی جهانی را زیر سؤال برد و سبب شد تا کشورهای جهان را در این مورد، به فکر فرو ببرد.
شبکه جهانی سوئیفت، در سال 1973 و با هدف توسعه و تسهیل ارتباطات مالی در دنیا و بین کشورهای مختلف راه‌اندازی شد و امروزه میزان تبادلات مالی در این شبکه بانکی جهانی، روزانه به چند میلیارد دلار رسیده است. مبدعان این طرح، مزیت‌های آن را سرعت بالای تبادل و تراکنش مالی، هزینه کم و قابلیت محافظت بالا از اطلاعات تراکنش‌ها عنوان می‌کنند؛ مواردی که با توجه به اتفاقات اخیر، تردیدهایی در مورد آن‌ها به وجود آمده است.
امروزه این شبکه مالی جهانی به هدفی جذاب برای هکرها تبدیل‌شده و بر اساس گزارش نهادهای رسانه‌ای جهان، تنها در چند روز گذشته، تلاش‌های بسیاری برای نفوذ و سرقت از این شبکه جهانی انجام شده است. عده‌ای از کارشناسان امنیتی، ضعف سخت‌افزاری و نرم‌افزاری در سامانه‌های این شبکه مالی را سبب بروز چنین رخدادهایی قلمداد می‌کنند. عده‌ای نیز معتقدند وجود یک عامل نفوذی در داخل مجموعه سوئیفت، سبب می‌شود تا هکرها بهتر بتوانند عملیات خود در این زمینه را اجرایی کنند. حال در اینجا یک سؤال مطرح می‌شود. آیا هکرها در بخش مدیریت سوئیفت در بروکسل بلژیک، نیروی نفوذی دارند و از آن طریق اقدام به هک این شبکه مالی در بنگلادش کرده‌اند یا شاید هم به سامانه‌های داخلی در واحد مدیریت آن نفوذ کرده و با استفاده از دسترسی از راه دوری که به این شبکه دارند، اطلاعات لازم را برای انجام اعمال مجرمانه خود به دست می‌آوردند.
بر اساس برخی اخبار تقریباً از سال 2001 به بعد، سرویس‌های امنیتی آمریکایی، موفق به نفوذ در بخش مدیریتی شبکه مالی سوئیفت شده‌اند؛ اما بعدها، به دلیل هشدارها و تذکرات اعضای این شبکه مالی، همکاری سازمان‌های امنیتی آمریکایی با این شبکه مالی، به ظاهر کمرنگ و کمرنگ‌تر شد. این اطلاعات تا سال 2006، به صورت محرمانه نگهداری می‌شد و پس از آن توسط منابع ناشناسی، افشا شد.
در سال 2012، بار دیگر سوئیفت از جانب نهادهای آمریکایی، تحت‌فشار قرار گرفت. در آن سال، آمریکا با واردکردن فشار مضاعفی به شبکه مالی سوئیفت، خواستار اخراج 12 بانک ایرانی از این شبکه مالی شد، موضوعی که در ابتدا با مخالفت مدیران این شبکه و بعدازآن با پیروزی آمریکا همراه شد.
حال با تمام این اوصاف و امکان اعمال نفوذ نهادهای غربی در این شبکه تجارت جهانی و از طرفی آسیب‌پذیری بالای این شبکه مالی که هنوز هم از جانب مقامات امنیتی، اظهارنظری در مورد آن نشده است، ضرورت دقت و نظارت هر چه بیشتر در به‌کارگیری آن در تبادلات تجاری جهان، بیش‌ازپیش به چشم می‌خورد. موضوعی که از الآن باید برایش راه چاره‌ای اندیشید.
برخی کارشناسان، سوئیفت را از ابزارهای بالقوه جنگ هیبریدی برخی قدرت‌ها عنوان می‌کنند و خواستار تغییر در روند مدیریتی آن هستند. این کارشناسان معتقدند که سوئیفت، در ظاهر سازمانی غیردولتی است ولی عملاً به دلخواه تنها چند قدرت اداره می‌شود و این به ضرر کشورهایی است که صرفاً قصد استفاده تجاری از آن را دارند.
سامانه سوئیفت؛ سلاحی بالقوه در جنگ‌های هیبریدی
حمله سایبری چند روز گذشته علیه سامانه تبادلات مالی سوئیفت، سبب شد تا نگرانی‌ها در مورد آینده امنیتی این شبكه، ذهن كاربران را به خود مشغول كند.
۱۳۹۵/۲/۲۲
