نسخه چاپی

اختصاصی نما

گشودن باب ادیت

محمد مهدی وكیلی

در گذشته ای نه چندان دور، وقتی که در گروهی، به نوشتن و خواندن و نوشتن و خواندن و برآشفتن و جواب دادن و لاطائل گفتن و لیچار شنیدن و خندیدن و گریستن و دل خنک شدن و حال گرفتن و رو کم کردن و زدی ضربتی ضربتی نوش کن گفتن و هی تند تند تایپ کردن مشغول بودی و بعد از ارسال (و نه قبل از آن!) نگاهی به نوشته ات می انداختی و به ناگاه میدیدی که ای ددم وای!!! کلمه ای را از قلم انداخته ای، یا به اشتباه نوشته ای و یا قرار نبوده اینجا "پیست" کنی و کرده ای...
آن وقت بود که تمام همت ات این میشد که آب رفته را به جوی بازگردانی و به اهالی گروه حالی کنی که یا ایها الگروه! منظورم آنی که فرستادم نبوده و اینی که الان فرستادم هست.
ولی چه فایده؟
این گله ی گاوهای وحشی سر بزیر و شاخ در آسمان کلمات و جملات و پستها و عکسها و کلیپها و فورواردها و کپی پیستها که بی رحمانه و پشت در پشت هم جریان داشتند مگر میگذاشتند صدا به صدا برسد و غلطنامه ات به دید افکار عمومی بیاید و غلط کردم ات را دیگران ببینند؟
خدا را بر این نعمت شاکرم که بالاخره کاشفان فروتن جام تلگرام فهمیدند که انسان جایز الخطاست و به گشودن باب توبه تن در دادند و گزینه ی "ادیت" را فعال نمودند... حالا دیگر هرچه میخواهد دل تنگ ات بتایپ! و سر فرصت آن را ادیت کن که شتر دیدی ندیدی و دیوار حاشا بلند است و ازین قبیل حرفها!
این شبها،
بیش از هر شب دیگری باب "ادیت" باز است
و تو تا آنجا که نفس داری
می توانی در میان هق هق گریه هایت،
ذکر "شتر دیدی ندیدی" را
نه بلسان عربی مبین
که به زبان مادری ات...
نه حتی، که زبان حال ات
و نه حتی، به زبان بی زبانی ات
ونه حتی به زبان، که با تمام وجودت
دورتادور تسبیح بچرخانی
و هر آنچه را که "ارسال" کرده ای و غلط بوده را تصحیح کنی
و هر مقدار آب که به خطا از جوی روان کرده ای را به جوی باز گردانی...

۱۳۹۵/۴/۸

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...