آیا حقوق مردم مظلوم نیجریه ارزش پیگیری ندارد؟

به گزارش نما به نقل از رجا، آذرماه سال1394، اخبار و گزارش هایی در رسانه های کشور منتشر شد که به شدت، سبب تاثر ملت شریف ایران اسلامی گردید؛ قریب به 1000 نفر از شیعیان مظلوم نیجریه که برای انجام مراسم مذهبی در شهر زاریا جمع شده بودند، توسط ارتش و نیروهای امنیتی این کشور، به شهادت رسیدند. در میان شهداء، اسامی سران ارشد جنبش اسلامی نیجریه(IMN) و حتی نام یکی از پسران شیخ ابراهیم زکزاکی، رهبر شیعیان نیجریه، که خود نیز به شدت مجروح گردید، به چشم می خورد. این حادثه غم انگیز سبب شد که بسیاری از مردم، نام شیخ ابراهیم زکزاکی را برای نخستین بار بشنوند و نسبت به وضعیت شیعیان نیجریه، حساس تر شوند. البته این نخستین بار نبود که ارتش و دولت نیجریه، نسبت به حقوق شیعیان این کشور، تعرض می کند. سال قبل از آن، در جریان راهپیمایی روز قدس، ده ها تن از روزه داران از جمله 3 پسر دیگر شیخ زکزاکی، به دست ارتش نیجریه، به شهادت رسیدند.

به هر صورت، پس از این واقعه دردناک در آذرماه 1394، بلافاصله بعد از انتشار خبر، مردم کشورمان با برگزاری تجمع های مختلف، طی روزهای سه شنبه و چهارشنبه 24 و 25 آذرماه، مقابل سفارت نیجریه در تهران و همین طور مقابل دفتر سازمان ملل، غیرت خود را به نمایش گذاشتند و خواهان پیگیری حقوق مردم مسلمان و مظلوم نیجریه توسط دولتمردان و دستگاه دیپلماسی کشور شدند.(منبع) به همین ترتیب، دانشجویان و نمایندگان تشکل های دانشجویی، صبح روز چهارشنبه 25 آذرماه، با برگزاری نشست خبری مقابل سفارت نیجریه، پیگیری وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران نسبت به این فاجعه را خواستار شدند.

محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان، در یک مصاحبه خبری در نیویورک، نسبت به وقایع رخ داده در نیجریه گفت: «واقعه‌ای تاسف بار بود و فکر می‌کنم که همه تلاش‌ها باید به کار گرفته شود تا از ناامنی‌ها و خونریزی‌های بیشتری در نیجریه جلوگیری شود.» وی ضمن اشاره به تماس تلفنی حسن روحانی با محمد بوهاری افزود: «ما به منظور احاطه بر وضعیت، با دولت نیجریه در حال کار کردن هستیم و امیدوارم بتوان این وضعیت را محدود کرد.» (منبع) چند هفته بعد، محمد بوهاری، رییس جمهور نیجریه، از گفت و گوی تلفنی با رییس جمهور کشورمان پس از این واقعه خبر داد و افزود که در پاسخ به روحانی گفته است: «کشورم نظام تحقیق خود را دارد.»
حدود هفت ماه پس از این اتفاق، 3 مردادماه 1395، محمدجواد ظریف و هیئت همراه، تهران را به مقصد ابوجا، پایتخت نیجریه، برای آغاز سفر دوره ای خود به آفریقا ترک می کند. درآن برهه، یکی از مطالبات مهمی که از وزیر امورخارجه کشورمان انتظار می رفت، گفت و گوی جدی و موثر نسبت به مسائل شیعیان نیجریه و پیگیری حقوق آنان بود. همین طور مطالبه نتایج تحقیق درباره حادثه زاریا که بیش از هزارنفر جان خود را از دست دادند. اما ظریف، بدون آن که متن مذاکرات و گفتگوها با رییس جمهور نیجریه و رییس مجلس سنای این کشور را تشریح کند، اشاره ای به حقوق شیعیان این کشور نکرد.
پس از این واقعه دردناک، علاوه بر اینکه از دستگاه دیپلماسی کشورمان انتظار می رفت با افزودن فشار بر دولت نیجریه خواستار اعلام نتایج تحقیق و مجازات مجرمان گردد، نسبت به حقوق مسلمانان مظلوم آن کشور به خصوص شیعیان، در محافل بین المللی و مجامع حقوق بشری، مطالبه گری صریح و شفاف نماید. اما متاسفانه در این موضوع، تلاشی از جانب مسئولان امر مشاهده نشد.
اما امسال، درست چندروز قبل از اربعین شهادت سالار شهیدان، در جریان پیاده روی شیعیان نیجریه از شهر کانو به سمت شهر زاریا، بار دیگر ارتش و نیروهای امنیتی به سوی راهپیمایانی به صورت کاملا مسالمت آمیز در حرکت بودند، تیراندازی کرده و فاجعه ای را رقم زد که به سادگی از دامن آلوده اش پاک نخواهد شد.

در طی تیراندازی نیروهای نظامی ارتش نیجریه به مردان، زنان و کودکان حاضر در راهپیمایی، ده ها نفر به شهادت رسیدند و تعدادی هم زخمی شدند. در میان شهدا، کودک خردسال 8 ماهه به نام زینب ابوبکر نیز به چشم می خورد که بر اثر اصابت گلوله به سرش، به شهادت رسید.

چرا مجامع بین المللی و نهادهای حقوق بشری در برابر چنین جنایاتی سکوت کرده اند؟ آیا عدم پیگیری جدی حقوق مردم مظلوم نیجریه توسط دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران و رسانه های بین المللی کشورمان، بر این سکوت، دامن نزده است؟ این در حالی است که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب در 8 دی ماه 1394، در دیدار جمعی از مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی گفته بودند: «در نیجریه چرا [برای‌] آن شیخ مصلحِ تقریبیِ مؤمن این‌جور فاجعه‌آفرینی می‌کنند و حدود هزار نفر از مردم دور و بر او را به قتل می رسانند و شش فرزند او را در دو سال به شهادت می رسانند؟ چرا دنیای اسلام در مقابل این فجایع ساکت می ماند؟»

حسین بشری خاوه