به گزارش نما به نقل از مهر، این زیست حسگر به جای نمونه گیری از خون بیمار، می تواند با استفاده از دیگر مایعات بدن مانند عرق و اشک به طور مداوم میزان گلوکز خون را اندازه گیری کند.
در حالیکه چنین حسگرهایی جدید نیستند اما مدل های قبلی اندازه بزرگی داشتند و انرژی زیادی مصرف می کردند. این زیست حسگر جدید حاوی یک تراشه 0.5 x 2 میلی متری است و انرژی کمتر از 100 میکرو آمپر با ولتاژ پنج ولت مصرف می کند.
این تراشه با یک نانو پتانسیوم استات ادغام شده که غلظت پراکسید هیدروژن (H2O2) و دیگر مواد شیمیایی ناشی از واکنش الکتروشیمیایی را با کمک آنزیمی موسوم به گلوکز اکسیداز اندازه گیری می کند.
این ابزار از غلظت این مواد شیمیایی برای محاسبه میزان قند خون بیمار استفاده می کند.
یک مبدل دیجیتالی آنالوگ نیز به این تراشه افزوده شده که سیگنالهای الکتروشیمیایی را به داده های دیجیتالی تبدیل می کند. یک انتقال دهنده نیز داده ها را به طور بی سیم به یک گیرنده همراه منتقل می کند.
این دستگاه به بیماران امکان می دهد تا به طور مداوم میزان قند خون خود را تحت نظر داشته باشند. این دستگاه به انرژی بسیار کمی نیاز دارد و می توان چندین هفته و یا ماه از آن استفاده کرد. همچنین می توان انرژی مورد نیاز این حسگر را با امواج رادیویی تامین کرد.
مشابه لنزهای تماسی الکترونیکی ساخته شده توسط محققان دانشگاه واشنگتن و شرکت تحقیقاتی مایکروسافت این زیست حسگر کوچک را می توان در نزدیک چشم قرار داد و داده ها به طور بی سیم به یک پمپ انسولین مینیاتوری کاشته شده در بدن که به طور خودکار میزان دقیق قند خون لازم را مدیریت می کند انتقال داد.
این زیست حسگر توسط شرکت فناوری پزشکی هلندی NovioSense BV ساخته شده است.
