نسخه چاپی

آیا این «آخرین رئیس جمهوری» است؟

نزدیك یك سال پیش بود كه رهبر انقلاب در سفر تاریخی به كرمانشاه، باب تغییر احتمالی نظام ریاستی كنونی به پارلمانی را گشود.بی گمان باز شدن این باب در پی تصمیمی آنی و سخنی فی البداهه نبوده است،بلكه محصول تاملات و رایزنی‌های گسترده و پخته ای بود كه مسائل مبتلا به نظام و كشور از سالیان دور موجد آن گردیده است.

به گزارش نما، غلامرضا كمالي پناه در روزنامه ابتکار نوشت:

نزديک يک سال پيش بود که رهبر انقلاب در سفر تاريخي به کرمانشاه، باب تغيير احتمالي نظام رياستي کنوني به پارلماني را گشود.بي گمان باز شدن اين باب در پي تصميمي آني و سخني في البداهه نبوده است،بلکه محصول تاملات و رايزني‌هاي گسترده و پخته اي بود که مسائل مبتلا به نظام و کشور از ساليان دور موجد آن گرديده است. مهم تر اين که مقام معظم رهبري آن را به «آينده اي دور» حواله فرمودند. اين به معناي دعوت نخبگان و صاحب نظران سياسي براي به چالش کشيدن اين بحث و شکافته شدن زوايا و خفاياي آن از راه نقد و نظرهاي گوناگون بوده است.به همين سبب از زمان طرح اين بحث تا کنون نظرات و آراي گوناگوني در مخالفت و موافقت با آن،تلويحآًو تصريحاً بيان شده است.حتماًگروهي ورزيده و صاحب نظر با تيزبيني و دقت خاص سرگرم جمع آوري اين نقدها و غني کردن”بانک اطلاعات”اين موضوع خاص هستند.

در اين گفتار سه پرسش اساسي طرح و در حد بضاعت کم نگارنده،به آنها پاسخ داده مي‌شود.
الف)اولين پرسش اين است که چرا مقام رهبري چنين بحثي را در اين مقطع زماني مطرح کردند؟
پاسخ به اين پرسش نياز به بررسي‌هاي همه جانبه اي دارد که واکاوي و بيان آن‌ها از حوصله اين بحث خارج است؛امّا شايد طرح آن در اين برهه بي ارتباط با حوادث سياسي چند سال اخير نباشد.

1-درگيري دامنه دار دولتي‌ها و مجلسي ها، که از نامه نگاري‌هاي رئيس مجلس هفتم گرفته تا زور آزمايي‌هاي مجلس هشتم با دولت در قضاياي گوناگون؛از جمله سؤال از رئيس جمهور و داستان سعيد مرتضوي که در همه ي اينها دولتي‌ها و رئيس زير کشان مجلسي‌ها را ضربه فني نموده؛
2-مناظرات انتخابات 88و ناشيرين کاري‌هايي که باعث تلخي”آن فضاي شيرين آزادي بيان و شفاف بودن اطلاعات و شور و هيجان ملت براي شرکت در سرنوشت خويش»شد و مسائل تلخ ديگري را به دنبال آورد.

3-بحث اطرافيان رئيس جمهور که باعث انتقادات تند بخشي از مراجع و روحانيون بلند پايه و قشر مذهبي شده است. آقاي رحيم مشايي مباحثي در حوزه‌هاي ديني و سياسي مطرح کرد که با ذائقه برخي مذهبيون سازگار نيفتاد وآن را به همين علت برنتافتند،ووي را سر دسته جريان انحرافي ناميدند. البته اصولگرايان سعي کردند حساب احمدي نژاد را از وي جدا کنند؛امّا اين رئيس جمهور بود که با سخنان و موضع گيري هايش هر بار اين کوشند گان خوشخيال را ناکام گذاشت.تا جايي که آيت الله مصباح ادعا کرد که مشايي احمدي نژاد را جادو کرده است و ديگران هم تعبير«لاله»و «لادن»رادر باره اين دو به کار بردندکه جدايي آنان به مرگ سياسي هر دو مي‌ا نجامد.در چنين شرايطي رئيس جمهور مرد جنجالي را به عنوان”معاون اول»خود در دولت دهم برگزيد.مقام معظم رهبري طي حکم حکومتي چنين انتصابي را به مصلحت ندانستند.

4-متزلزل بودن مديريت‌ها در دولت‌هاي نهم و دهم باز موجبات زيان‌هايي گرديد. بيچاره وزراي اين دولت‌ها صبح که سر کارشان مي‌رفتند،مطمئن نبودند که آنها را به ساختمان و صندلي شان راه بدهند يا نه. تغيير خوب است امّا تزلزل ويرانگر است.در سطح وزرا ميزان تغييرات بي سابقه است.گاهي حکم عزل چهار وزير با هم امضا مي‌شد. عزل وزير خارجه قبلي به گونه اي بود که همه مي‌دانند. پشت سر آن حکم رفتن وزير اطلاعات صادر شد.اين همه تزلزل و به هم ريختگي باعث پريشاني و ناامني در امور گوناگون جامعه مي‌شد. اين بود که رهبري استعفا-يا همان عزل – آقاي مصلحي را به مصلحت ندانستند. قهر يازده روزه رئيس جمهور پيش آمدوکشور را در حالت بهت برد.مخالفان در خارج هم با شاخ و برگ دادن به موضوع بادمشان گردو مي‌شکستند و البته به خير گذشت.خلاصه کلام اين مسائل در کنار قانون گريزي ها، کشمکش‌هاي دائمي،اتلاف وقت ملت و نظام و فراموش شدن مشکلات فراوان اقتصادي مردم و.... موجب شد که رهبري براي برون رفت کشور از چنين وضعيتي و موارد مشابه که در آينده ممکن است پيش آيد، موضوع،«تغيير نظام رياستي» را مطرح کنند.

ب)سؤال دوم اين است که”آينده اي دور» چه زماني است ؟

شکي نيست که رئيس جمهور يازدهم خواهيم داشت. ستاد انتخابات کشور زمان انتخابات رياست جمهوري رااعلان کرده و اولين اعلاميه خود را صادر نموده است با همه اينها گمان مي‌رود که رئيس جمهور يازدهم”آخرين رئيس جمهور خواهد بود و مدت رياستش هم بيش از چهار سال نخواهد بود.در نتيجه بايد به انتظار مجلس دهم که مي‌بايست اختيارات رئيس جمهور را بر دوش کشد نشست و اصولاًچنين مجلسي ارزش رقابت پيدا مي‌کند و شاخ و شمشير‌ها بايد براي آن شکست. و آخرين رئيس جمهورهم در اين چهار سال از مجلس حرف شنوي بيشتري خواهد داشت و به نوعي با رفتارو عملکرد خود مجلسي‌ها را خوشحال مي‌کند که همچنان در راس امور هستند. کسي چه مي‌داند شايد وي اولين نخست وزير منتخب مجلس دهم باشد. هم آخرين، هم اولين

۱۳۹۱/۶/۲۰

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...