آتش‌بس جدید در سوریه را که با حضور و پادرمیانی جمهوری اسلامی ایران، روسیه و ترکیه اجرایی شد، باید نقطه عطفی در تحولات سوریه دانست. این آتش‌بس از چند جنبه با موارد قبلی تفاوت دارد؛ از جمله: حمایت گسترده منطقه‌ای و بین‌المللی، شرایط میدانی متفاوت در سوریه که با آزادسازی حلب دست برتر ارتش سوریه بیش از پیش نمایان شد و گستردگی و دربرگیرندگی بخش اعظم خاک سوریه و گروه‌های تروریستی فعال در این کشور. اما در زمینه این آتش‌بس توجه به چند نکته ضروری است:
۱ـ حمایت کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و سازمان‌هایی، مانند شورای همکاری خلیج فارس که تا پیش از این به هر نحو ممکن از تروریست‌ها حمایت می‌کردند نه نشان‌دهنده تغییر سیاست آنها، بلکه بیانگر استیصال و روبه‌رو شدن آنها با شرایطی ناخواسته است.
۲ـ ایران و روسیه که از ابتدای بحران سوریه تاکنون از حامیان رژیم قانونی سوریه بوده‌اند، با تلاش برای حل مسئله سوریه از طریق سیاسی درصدد تکمیل، تقویت و تثبیت دستاوردهای میدانی خود هستند. گفتنی است، سیاست این دو قدرت در سوریه، پیشبرد همزمان فرایندهای میدانی و سیاسی، با اولویت اوضاع میدانی است.
۳ـ حضور نداشتن آمریکا در آتش‌بس سوریه از یک‌سو و نقش پررنگ جمهوری اسلامی ایران و روسیه و همچنین حضور ترکیه در کنار این دو، که تاکنون از حامیان سرنگونی بشار اسد بوده است، از سوی دیگر نویدبخش انزوای حامیان تروریسم و تکاپوی جدی تهران و مسکو برای حاکم کردن ترتیبات سیاسی و امنیتی مطلوب خود در منطقه است و این امیدواری وجود دارد که با تقویت همکاری‌های این دو در مبارزه با تروریسم در دیگر کشورهای منطقه، به ویژه عراق، احتمال تحقق چشم‌انداز مذکور بیشتر تقویت شود. موفقیت این آتش‌بس در روزهای آتی می‌تواند مهر تأییدی بر این موضوع باشد؛ زیرا توافق‌های قبلی که با پادرمیانی آمریکا صورت می‌پذیرفت، بلافاصله نقض می‌شد.
۴ـ پیشروی‌های میدانی و موفقیت‌های سیاسی سوریه نقطه آغازی بر توقف تروریسم در سوریه و منطقه باشد.
آتش‌بسی متفاوت در سوریه با وساطت ایران، روسیه و تركیه
آتش‌بس جدید در سوریه را كه با حضور و پادرمیانی جمهوری اسلامی ایران، روسیه و تركیه اجرایی شد، باید نقطه عطفی در تحولات سوریه دانست.
۱۳۹۵/۱۰/۱۱
