نسخه چاپی

مرتضی محصص در گفت و گو با نما:

برانكو میتواند در آسیا به قهرمانی برسد

عکس خبري -برانکو ميتواند در آسيا به قهرماني برسد

معتقدم كه برانكو تیم بسیار خوبی ساخته و این تیم میتواند در آسیا به قهرمانی برسد. مهره های زهرداری نظیر طارمی، امیری و رضاییان آرزوی بسیاری از تیمهای لیگ مان هستند.

نیم فصل اول لیگ برتر در حالی به پایان رسید که پرسپولیس و تراکتورسازی با امتیازات خوب فاصله مناسبی با تیمهای پایینتر از خود ایجاد کردهاند و مدعی اصلی قهرمانی هستند. این در حالی است که در پایین جدول صبایقم و ماشینسازی هنوز امتیازاتشان دو رقمی نشده و جدیترین تیمهای مدعی سقوط به لیگ برتر هستند. برای بررسی بهتر نتایج تیمها در نیم فصل اول لیگ برتر نظرات مرتضی محصص کارشناس و مدرس رسمی فیفا را جویا شدیم.


 نیم فصل اول شانزدهمین دوره لیگ برتر به پایان رسید. نظرتان درباره کیفیت کلی تیمها چیست؟

به نظرم زود است که بخواهیم همه تیمها را مورد بررسی قرار دهیم و بخواهیم از حالا درباره تیمهای قهرمان و سقوط کرده صحبت کنیم چرا که تیمها هر کدام 15 بازی دیگر دارند که با انجام آن میتوانند اتفاقات زیادی را رقم بزنند ولی در این اندازه که بخواهیم شرایط تیمها را در پایان 15 بازی انجام شده مورد تحلیل قرار بدهیم، این کار شدنی است.


 کدام تیم ها تا اینجا برتر از دیگر تیم ها بودند؟

با نگاهی به جدول متوجه میشویم که جایگاه پرسپولیس و تراکتورسازی بالاتر از مابقی تیم هاست. این دو تیم برحسب شانس و اتفاق رتبه های اول و دوم را به دست نیاوردند. حقیقتا هر دوتیم بازیهای تماشاگرپسند و بهتری را نسبت به سایر رقیبان خود ارائه کردند و با جمعآوری امتیازات نشان دادهاند که مدعی اصلی قهرمانی هستند.


ذوب آهن میتواند خطری برای دو تیم سرخپوش بالای جدول باشد؟
 علاوه بر این تیم چند تیم دیگر هم شانس این را دارند تا به بالای جدول برسند چرا که هنوز 45 امتیاز دیگر برای تصاحب وجود دارد. البته ذوب آهن در هفته های پایانی چهرهای کاملا متفاوت ارائه کرد و نشان داد که باید روی این تیم به عنوان ضلع سوم مثلث قهرمانی حساب کرد. این تیم به رغم از دست دادن یحیی گل محمدی روند بسیار مناسبی را پشت سر گذاشته است.


 کدام تیم تا اینجا برخلاف انتظار شما عمل کرده است؟

معتقدم که استقلال میتوانست بهتر از اینها باشد و مسابقات را با حضور قدرتمند خود جذابتر کند. این تیم تلاش زیادی کرد اما نتایج دلخواه اش را نگرفت. استقلال تیم نسبتا جوانی است که مربی جوانی را روی نیمکت خود میبیند. البته باید شروع نیم فصل دوم این تیم را هم ببینیم. این احتمال وجود دارد که آبی پوشان با قدرت شروع کنند و بتوانند نتایج قبلی خود را جبران کنند.


با توجه به فاصلهای که پرسپولیس و تراکتورسازی با تیم های دیگر ایجاد کرده اند، غیر از ذوب آهن کدام تیم ها شانس رسیدن به این دو تیم را دارند؟

اگر شرایط تیم های چهارم به پایین جدول رده بندی تغییری نکند، رسیدن این تیمها به پرسپولیس و تراکتورسازی غیرممکن است. مگر آنکه این دو تیم روند حرکتی این دو تیم کند شود و آنها نمایش ضعیفی را ارائه دهند. هر چند به دلیل اعتماد به نفس بالایی که من در بازیکنان تیم های اول و دوم جدول میبینم بعید است که آنها دچار نوسان شوند. همانطور که گفتم ذوب آهن با توجه به روند رو به رشدی که در 6 هفته پایانی نیم فصل اول داشت و 16 امتیاز گرفت بیش از سایر تیمها شانس دارد که خود را به بالانشینان جدول برساند. معتقدم تیمهای پیکان، نفت تهران، فولاد خوزستان، استقلال و سپاهان به دلیل فراز و نشیب هایی که داشتند، نمیتوانند خطری برای قهرمانی تیم های اول و دوم باشند.


یعنی ما تنها روی سه تیم برای قهرمانی باید حساب کنیم؟

اگر روند امتیازگیری تیم های چهارم تا هشتم جدول همانند نیم فصل اول باشد این تیمها نمیتوانند به رتبه ای بهتر از چهارمی امیدوار باشند مگر اینکه آنها به ثبات برسند. تقابل این تیم ها در دیدارهای رودررو و امتیازهایی که از دست میدهند مانع رشدشان میشود. البته اگر این تیم ها روند رو به رشدی پیدا کنند و همانند ذوب آهن چندین هفته را با موفقیت پشت سر بگذارند تردیدی نیست که آنها میتوانند برای تیمهای بالاتر از خود تهدید جدی باشند.


 عملکرد ضعیف ماشین سازی، صبای قم و سایپا میتواند از حالا آنها را لیگ یکی کند؟
 تردیدی نیست که ادامه روندی که آنها در نیم فصل اول داشته اند آنها را در جاده سقوط قرار میدهد. این تیم ها هر کدام بحث جالبی دارند و شاید در ابتدای فصل خودشان هم این تصور را نداشتند که در پایان نیم فصل جزو مدعیان سقوط باشند. ماشینسازی با رسول خطیبی امیدوارانه شروع کرد اما در ادامه راه به مشکلات زیادی رسید. آنها هفته هاست باخته اند و آمدن فرهاد کاظمی هم تاثیری در بازیهای آخر این تیم نداشت. کاظمی مربی باتجربه ای است و باید انقلابی در بین بازیکنانش ایجاد کند تا این تیم با قدرت به لیگ برگردد. اگر آنها نتوانند تغییر در نحوه امتیازگیری خود داشته باشند، چارهای جز سقوط ندارند. صبای قم با صمد مرفاوی هم باید شیوه دیگری را برای بازیهایش انتخاب کند وگرنه آنها هم به سقوط باید بیاندیشند. مرفاوی باید نواقص تیمش را برطرف کند و آماده بازگشت خوبی شود تا صبا در لیگ برتر ماندنی شود. وضعیت سایپا هم خیلی جالب است. با وجود حسین فرکی باتجربه و اینکه این تیم امکانات خوبی دارد ولی در نتیجه گیری بسیار ضعیف عمل کرد و کارنامه ضعیفی را ارائه کرد. احتمال رفتن سایپا به لیگ آزادگان با ادامه نتایجی که تا اینجا گرفته محتمل است.
 
 تیم های انتهای جدولی چگونه میتوانند به ماندن در لیگ برتر امیدوار باشند؟
 قطعا مربیان این تیمها باید نقاط ضعف تیم خود را پوشش دهند. شروع قدرتمندانه این 3 تیم در نیم فصل دوم میتواند سرنوشتشان را تا پایان فصل مشخص کند. اگر این تیمها بتوانند در دو بازی اول خود برنده شوند در ادامه فصل میتوانند خود را به میانه های جدول و حتی بالاتر از آن هم برسانند. مهم باور این تیم هاست که آیا میتوانند با موفقیت خود لیگ شانزدهم را جذاب کنند.
 
به نظر شما تا چه زمانی باید به منصوریان وقت داد؟

در تیم های حرفهای و پرطرفدار نباید نگاهی به مربیان داشت که درتیم ها دیگر وجود دارد. به نظرم منصوریان با وجود اینکه خودش بازیکن استقلال بود اما با دشواریهای مربیگری در استقلال اصلا آشنا نبود. در تیمی مثل استقلال بعد از کسب نتیجه ای ضعیف پیش از آنکه مدیران تیم سرمربی را مواخذه کنند، این تماشاگران هستند که از سرمربی تیم خود انتظار دارند. منصوریان مربی جوان و هدفمندی است اما نتوانسته ابزار لازم برای موفقیت را فراهم کند. برای همین هم موفقیتی که انتظارش را داشت، به دست نیاورد. البته او هنوز فرصت دارد تا در نقل وانتقالات نیم فصل فرصت های هدر رفته را جبران و تیم خود را تقویت کند. معتقدم که باید به منصوریان فرصت داده شود تا در استقلال بماند چرا که او این شایستگی و لیاقت را دارد که تیمش را به ردههای بالایی برساند. منصوریان نیاز به کسب تجربه داشت و به نظرم تا حدود زیادی در نیمفصل اول شرایط حضور در استقلال را درک کرد.


 منصوریان چگونه میتواند تیمش را تقویت کند؟

به نظر من بزرگترین نقطه ضعف تیم منصوریان در خطوط میانی و حمله است. او باید با آوردن مهره های کارآمد این دو نقطه مهم را تقویت کند. اینکه تیم استقلال در هیچ بازی بیش از دو گل نزده گویای آن است که خط آتش استقلال قدرت لازم را ندارد. البته منصوریان باید بداند که امکان استفاده از بازیکنان جوان را در خطوط جلویی خود ندارد چرا که مشکل استقلال فقدان بازیکن با تجربه است. سرمربی استقلال باید هافبک بازی ساز و مهاجم گلزن بیاورد تا تیمش بتواند در نیم فصل دوم شروع خوبی داشته باشد.


پرسپولیس برای آنکه قهرمان آسیا شود، باید در کدام نقاط تقویت شود؟

معتقدم که برانکو تیم بسیار خوبی ساخته و این تیم میتواند در آسیا به قهرمانی برسد. مهره های زهرداری نظیر طارمی، امیری و رضاییان آرزوی بسیاری از تیمهای لیگ مان هستند. علیرضا بیرانوند درون دروازه بسیار آماده است. محمد انصاری و سید جلال حسینی به خوبی در لیگ درخشیده اند. کمال کامیابی نیا به خوبی نقش هافبک دفاعی را ایفا میکند. فرشاد احمدزاده یکی از تکنیکی ترین بازیکنان تیم است و محسن مسلمان در بازیسازی فوقالعاده بوده است. برانکو تنها باید نیمکت تیمش را تقویت کند تا یکی از مدعیان اصلی قهرمانی آسیا شود.


 تراکتورسازی برای قهرمانی در لیگ برتر چقدر شانس دارد؟
 یکی از امتیازات تراکتورسازی این است که این تیم درگیر رقابتهای جام باشگاههای آسیا نیست. آمدن امید عالیشاه و احمد نوراللهی هم قدرت این تیم را بیشتر کرده است. نمایش فوقالعاده تیم امیرقلعه نویی در جام حذفی نشان دهنده قدرت این تیم است. اینکه پرسپولیس، ذوبآهن و استقلال باید در جام باشگاههای آسیا بازی کنند کار را برای تراکتورسازی آسان میکند. به نظرم تراکتورسازی در تمامی خطوط بازیکنان آمادهای دارد که میتواند بدون مشکل به مصاف حریفانش برود.


 تیم ملی می تواند به جام جهانی صعود کند؟

با روندی که کی‌روش در پیش گرفته، می‌توان منتظر ورود نسل جدیدی از بازیکنان جوان به تیم ملی بود. ما در مرحله انتقال هستیم. کی‌روش با اعتمادی که به جوان‌ها داشت و با استفاده از توانایی آنها این نوید را می دهد که باز هم در آینده منتظر حضور بازیکنان جوان دیگری در تیم ملی باشیم. شرایط کنونی تیم ملی بسیار خوب است، با حمایت فدراسیون از تیم ملی و درایت کادر فنی می‌توان امیدوار بود به جام جهانی صعود کنیم.


 تفاوت فوتبال ایران و دیگر قدرت های آسیا را در چه می بینید؟

تفاوت فوتبال ایران با دیگر کشورهای آسیایی در امکانات و استعداد است. کره جنوبی و ژاپن دارای امکانات کاملی برای تیم‌های باشگاهی و ملی خود هستند اما پیدا کردن استعداد در این کشورها بسیار سخت است. در کشور ما استعداد فراوان است ولی امکانات و سخت افزار باشگاهی و ملی ضعیف تر است. شرکت در تورنمنت‌های بین‌المللی می‌تواند شرایط مناسبی برای کسب تجربه بوجود آورد. برنامه‌های آماده سازی اگر بر اساس کیفیت انجام شود بسیار مفید خواهد بود. برنامه ریزی بر محور اردو، مسابقه و استراحت (ریکاوری) بهترین شکل را دارد.

۱۳۹۵/۱۰/۱۶

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...