كمین دشمن در بشقاب غذا

میثم پور اعظم- اگر از شما بپرسند که واژه جنگ به چه معناست بی درنگ پاسخ خواهیم داد:"حمله یک کشور به کشوری دیگر یا درگیری میانه حکومت مرکزی کشوری با شورشیان داخلی اش."
به گزارش نما ، در ادامه نیز اگر از ما پرسیده شود که معنی تهاجم به یک کشور به چه روشی انجام می شود، بیشتر ما پاسخ می دهیم: " به وسیله تجهیزات نظامی."
گرچه این پاسخ از دیدگاه کلی درست است اما در روزگار ما یک پاسخ ناقص به حساب می آید. چرا که در دنیای امروز دیگر جنگ و تهاجم به تنهایی در چارچوب حمله نظامی با سلاح های معمول تعریف نشده و ابعاد جدیدی پیدا کرده است.
همین امر هم موجب گردید تا پدیده"پدافند غیر عامل" در ادبیات استراتژیک و نظامی جهان متولد شود در یک معنا این واژه در زمینه دفاع در برابر جنگ غیرنظامی معمول کاربرد دارد. جنگ های سایبری، زیستی، اقتصادی،شیمیایی،تهدیدات مردم پایه و امثال اینها نمونه‌های تهاجم غیرنظامی است.
در کشور ما از حدود 14 سال پیش که سازمان پدافند غیر عامل دستور فرمانده معظم کل قوا و در پی نظریه راهبردی یکی از افسران متعهد هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران ایجاد گردید، گام های بسیار خوبی در راستای نیل به یک دفاع غیر عامل جامع برداشته شد.
واقعیت ها نشان می دهد که دشمن پس از تجربه ناکام نظامی در 8 سال دفاع مقدس با تغییر راهبرد خود به دنبال بهره گیری ار روش های کم هزینه و عمقی برای ضربه زدن به حاکمیت و ملت ایران است.
از این رو با استفاده از ابزارهای نوین، جنگی فراتر و پیچیده تر از حمله نظامی را در دستور کار قرار داده است.
از جمله این تهدیدات حوزه زیستی است. این بخش از تهدیدات به دلیل تاثیرگذاری بر سلامت و جان افراد جامعه بسیار خطرناک است و در عین حال با اثرگذاری طولانی مدت و نرم به پیش می رود و در یک کلام حرکتی خزنده و موذیانه دارد.
از این رو اهتمام به پدافند زیستی که یکی از شاخه های پدافند غیر عامل را شامل می شود، بسیار مهم می نماید.
با این حال یک نکته ظریف وجود دارد و آن نیاز به نگاهی فرا دستگاهی به چنین موضوع مهمی است. به عبارت دیگر گرچه سازمان پدافند غیر عامل متولی اصلی این امر در کشور ماست، اما نباید فراموش کرد همه نهادهای کشور به ویژه دولت در این قضیه نقش مهمی را عهده دار بوده و نیازمند یک حرکت هماهنگ ملی است.
سوالی که به وجود می آید این است که آیا دولت به عنوان متولی اصلی واردات و کشاورزی در همین موضوع محصولات دستکاری شده ژنتیکی یا به اصطلاح "تراریخته کارهای موثری انجام داده یا بازهم جای ادای وظیفه را مباحث بیهوده سیاسی گرفته است؟ یا اینکه مجلس برای حفظ سلامت مردم در این بخش چه قدر نقش آفرینی موثر داشته است؟
از سوی دیگر شنیده ها حکایت از آن دارد که متاسفانه با وجود ابلاغ اساس نامه جدید سازمان پدافند غیر عامل به وسیله مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا، هنوز این سازمان نمی تواند آن گونه که باید در موضوعات مهم پدافند غیر عامل اعمال حاکمیت کند. این را می توان از مشکلاتی که این سارمان در زمینه های مختلفی ماموریتی خود همچون سایبری؛ مردم محور و نیز زیستی با آن رو به روست به خوبی دریافت.
در رابطه با تهدید محصولات تراریخته چندی پیش سردار سرتیپ پاسدار دکتر غلامرضا جلالی؛ رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور با اشاره به موضوع تراریختگی و دستکاری ژنتیکی آن را از موارد تهدیدات نرم دشمنان عنوان کرده و افزوده است: "به گفته برخی بزرگان پزشکی افزایش سرطان‌ها در جامعه مربوط به دستکاری ژنتیکی غذاست که در این زمینه حلال‌بودن غذا بعد از تغییرات مورد توجه قرار گرفته است."

وی ادامه داده است: "ما هم‌اكنون با طیفی از تهدیدات روبه‌رو هستیم و سعی داریم راه‌حل‌هایی پیدا کنیم که آن را به فرصت تبدیل کرده یا مقابله با آن را انجام دهیم و باید از تمام حوزه‌های سایبری، زیستی، شیمیایی و سنجش از راه دور مراقبت شود."
در موضوع پدافند زیستی هم ظواهر امر نشان می دهد که دولت گام های جدی در این راه برنداشته است که یکی ار نمونه های بارز آن همین محصولات تراریخته است.
به عنوان نمونه داود حیات غیب؛معاون دفتر پژوهش سازمان حفاظت محیط زیست چندی پیش با اشاره به فواید مصرف محصولات تراریخته و اثبات نشدن خطرات آن، گفت: "استفاده از محصولات تراریخته نباید کلاً قطع شود، اما باید مصرف آن عاقلانه باشد و به ارزیابی مخاطرات به همراه سایر قوانین همچون برچسب‌گذاری توجه ویژه‌ شود."
این در حالیست که بیشتر کشورهای دنیا استفاده از چنین محصولاتی را ممنوع کرده اند و نگاه فایده محوری به چنین گیاهانی ندارند.واقعیت آن است که دشمن حیله گر آنقدر بر روی حوزه های مختلف تهدید اندیشیده که گاهی یک ساده‌لوحی خوشبینانه کافیست تا یک بشقاب غذا که از محصولات گوناگون گیاهی تشکیل شده به کمین گاهی برای وی تبدیل شود. به عبارت بهتر همان بشقاب غذا خود می تواند به سلاحی کارآمد برای ضربه زدن به پیکره جامعه ایرانی تبدیل شود.
به هر حال در آستانه سال نو که مصرف میوه و تنقلات گیاهی مانند آجیل افزایش پیدا می کند، بایستی نگاهی عمیق تر به سلامت محصولات کشاورزی شود تا سلامت مردم به نقطه سیبل بدخواهان ملت ایران تبدیل نشود.