نسخه چاپی

بادامچیان: از طرح بحث آشتی ملی به دنبال سوء استفاده هستند

عکس خبري -بادامچيان: از طرح بحث آشتي ملي به دنبال سوء استفاده هستند

همیشه و درهمه انتخابات وقتی رقابت ها كمی از سطح رقابت سالم بالاتر می رود و به اختلافات خارج از محدوده عادی می رسد برخی دلسوزان و بزرگان نظام بحث آشتی ملی را مطرح می كنند.

به گزارش نما به نقل از روزنامه الکترونیکی شما، چند وقتی است که طرح آشتی ملی یا وفاق ملی دوباره بر سر زبان ها افتاده و هرکس از آن استفاده ای می کند و بهره ای می برد
کسی بهترین آشتی ملی را بازشدن فضا برای رقابت میان دو جناح عمده کشور می داند و معتقد است که در این صورت مردم آزادنه در انتخابات شرکت می کنند؛ اتفاقی که اگر رخ ندهد طرح آشتی ملی تحمیلی خواهد بود

عده ای هم به واکاوی نقطه شروع این طرح در سالهای نه چندان دور پرداخته اند؛ طرحی که جرقه های آن با نام دولت وحدت ملی در کنار نام ناطق نوری زده شد.
طرحی که اکنون مورد توجه و البته استفاده اصلاح طلبان قرار گرفته است.

هرچند به بیان حبیب الله عسکراولادی دبیر‌کل جبهه پیروان خط امام و رهبری آشتی ملی جایی صورت می‌گیرد که قهر ملی وجود داشته باشد
به منظور بررسی این طرح و چرایی کلید خوردن آن با اسدالله بادامچیان به گفتگو نشستیم؛

سوال نخست درباره ریشه بحث آشتی ملی در نظام بود و اینکه آیا واقعا کشور در شرایطی قرار دارد که نیازمند ائتلاف یا آشتی ملی باشیم؟

بحث آشتی ملی باید در شرایطی مطرح شود که در بین ملتی یا کشوری قهر یا اقدامات شدیدی رخ داده باشد و مرجع حل اختلاف که مردم به او توجه کنند وجود نداشته باشد یا تنازع و در گیری میان گروه های سیاسی ایجاد شود؛ مثل آنچه که در سوریه رخ داده است.

در این شرایط دلسوزانی یا بزرگانی از نظام جمع می شوند و می خواهند که همه در آشتی ملی شرکت کنند.

اما در کشور ما مساله تنازع یا درگیری های جدی وجود ندارد یعنی برخورد های میان گروه های سیاسی یا احزاب در حد تنازعی که نیازی به آشتی ملی داشته باشد نیست؛ برخوردها همه در حد رقابت است.

در توده مردم هم این تنازع وجود ندارد چون توده مردم در مراسم مختلف نشان داده اند که در خط ولایت هستند.

وقتی که ولی فقیه عادلی همچون مقام معظم رهبری رهبری جامعه را به عهده دارد جامعه توجه خود را به سمت نظرات ایشان معطوف می کند و در نتیجه تنازع ها و درگیری هایی که در بعضی کشورها وجود ندارد در کشور ما وجود نخواهد داشت.

از طرفی در مسائل مربوط به انتخابات و رای دادن و نامزد معرفی کردن که لازمه وجود هر انتخاباتی است درگیری ها قهر آمیز نیست که نیازی به آشتی ملی داشته باشد.

چون انتخابات نوعی رقابت است و برخی کسانی که خودشان را برای آن مسئولیت چه ریاست جمهوری، خبرگان، شوراها یا نمایندگی مجلس آماده کرده اند ممکن است به رقابت بپردازند.

حتی ممکن است در برخی شهرها دو خواهر یا دو برادر نامزد شوند و طبعا با یکدیگر نوعی رقابت خواهند داشت.

این رقابت ها هیچگاه برخورد و درگیری قهرآمیز نخواهد بود.

آشتی ملی در اصل یک لغت ارزشی است که در مواردی که درگیری های درون یک جامعه به قهر و برخوردهای خشن و تنازعی رسیده باشد بعضی از بزرگان پیشنهاد آشتی ملی می دهند.

در حالی که در ایران چنین چیزی وجود ندارد و اگر کسی بخواهد در این زمینه پیشنهادی بدهد باید با توجه به وضعیت موجود جامعه پیشنهاد ارائه کند.

به علاوه اینکه این پیشنهاد باید پیشنهاد تفاهم باشد؛ معمولا در بحث انتخابات بحث تفاهم و حرمت نگهداری و میدان باز بودن برای رقابت ها و منطبق با موازین شرعی و اخلاقی است.

در این شرایط برخی گروه ها یا ائتلاف می کنند یا بر سر نامزدی به وحدت می رسند یا جبهه تشکیل می دهند؛ اگر کسی در این مورد توصیه کند خوب است.
به نظر من نیازی به مطرح کردن چنین مباحثی در شرایط کنونی نیست.

همچنانکه در اجلاس عدم تعهد شاهد بودیم که با وحدت و هماهنگی همه مسئولان برگزار شد و در تابلوی زیبای وحدتی که ولی فقیه در وسط قرار داشت و مسئولان در اطرافشان قرار داشتند جلوه کرد.


و طرح این مباحث به چه دلیلی است؟

به طور طبیعی همیشه و درهمه انتخابات وقتی رقابت ها کمی از سطح رقابت سالم بالاتر می رود و به اختلافات خارج از محدوده عادی می رسد برخی دلسوزان و بزرگان نظام بحث آشتی ملی را مطرح می کنند.

خیلی از این پیشنهادات به نیت خیر است و برخی دیگر نیز با انگیزه های سیاسی مطرح می شود.

به نظر من باید در این موارد همه با احترام با یگدیگر برخورد کنند و مسائل را به تنازع و درگیری نکشانند.

چون تنازع و بداخلاقی های سیاسی که متاسفانه در این چند سال اخیر در کشور رایج شده به همه آسیب زده و هیچ کس از این مسائل سودی نبرده است مگر کسانی که با اخلاق محوری با این گونه بد اخلاقی ها روبرو شدند.

به نظرم در چنین شرایطی نیازی به انگیزه کاوی نیست؛ قصد و غرض این اشخاص کاملا روشن است.
کسانی می خواهند در جامعه رقابتی سالم داشته باشند و سعی می کنند مسائل را حل کنند و عده ای هم قائل به تفاهم هستند.
بنا به فرمایش قرآن کریم نباید در مورد مسائل منازعه کرد؛ قرآن نمی فرماید اختلاف نداشته باشید چراکه اختلاف مساله ای طبیعی و همیشگی است؛ می فرماید تنازع نکنید.
البته در میان این گروه ها افرادی هم هستند که چو می دانند زمینه حضورشان کم است تلاش می کنند با طرح چنین مسائلی خود را طرفدار آشتی ملی بدانند تا جایی در اذهان عمومی پیدا کنند.
این مساله با نگاه بزرگان و دلسوزان نظام متفاوت است که از روی خیرخواهی چنین مساله ای را مطرح می کنند.

در مجموع باید گروه های سیاسی بدون درگیری و بداخلاقی کار خود را انجام داده و با نگاه محبت آمیز و به دور از تنازع و درگیری به فعالیت بپردازند.

۱۳۹۱/۷/۱۳

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...