یکی از مسائلی که در شناخت یک جامعه اهمیت بسیاری دارد و می‌تواند داده‌های فراوانی از گرایش‌ها، ایده‌آل‌ها و آرزوهای مردم آن جامعه را نشان دهد، مقاصدی است که مردم برای سفرهای خود انتخاب می‌کنند. اینکه افراد با چه برنامه‌ریزی و هدفی از خانه و شهر خود خارج می‌شوند و برای گذران تعطیلات و اوقات فراغت خود کدام مقصد را انتخاب می‌کنند، اهمیت بسیاری دارد. در همین راستا، به تازگی مراجع ذی‌صلاح آماری را در زمینه سفر ایرانیان به خارج از کشور و اولویت آنان در انتخاب مقصد منتشر کرده‌اند که حاوی نشانه‌های تأمل برانگیزی است؛ شرایطی که ضروری است جامعه‌شناسان چرایی شکل‌گیری آن را بررسی کنند و مسئولان کشور نیز به ویژه در حوزه فرهنگی به آن نگاهی ویژه داشته باشند و این موضوع را بررسی کنند که اولویت‌بندی امروز جامعه تا چه میزان با سیاست‌ها، برنامه‌ها و اهداف آنها مطابقت دارد. بر اساس این آمار، رتبه اول سفرهای خارجی ایرانیان در اختیار ترکیه است؛ موضوعی که سالنامه آماری سازمان جهانی جهانگردی نیز بر آن مهر تأیید می‌زند و در این باره می‌نویسد، ترکیه در تسخیر گردشگران ایرانی قرار دارد؛ چنانکه پس از آلمان و گرجستان، ایران سومین کشور توریست‌فرست به ترکیه به شمار می‌آید. آمار میلیونی مسافرت ایرانی‌ها به ترکیه در حالی است که این کشور با ناامنی نیز روبه‌رو بوده و شهرهای مهم آن بارها در معرض تهدید گروه‌های تکفیری قرار گرفته و عملیات‌های تروریستی بسیاری در آن رخ داده است. درباره سفر ایرانیان به ترکیه هم باید گفت، اگرچه سفر ایرانیان به ترکیه مقاصد گوناگی دارد، اما شهرهای ساحلی این کشور با مختصات و ویژگی‌های خاص در صدر انتخاب ایرانیان قرار دارد. به جز ترکیه که در بالای این فهرست دیده می‌شود، کشورهای امارات، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان و آلمان جزء 10 کشوری هستند که بیشترین توجه ایرانیان را به خود جلب کرده‌اند. موضوعی که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت و چنین اولویت‌بندی زنگ خطر را در حوزه فرهنگی بیش از پیش به گوش ما می‌رساند.
