«آویگدور لیبرمن» به تازگی جملاتی را بر زبان آورده است که از نقش بر آب شدن رؤیای بزرگ سقوط بشار اسد خبر می‌دهد. وزیر جنگ رژیم صهیونیستی گفته است: «بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه در جنگ هفت ساله کشورش پیروز شده است و متأسفانه شاهد این هستیم که صفی از کشورهای بین‌المللی که شامل برخی کشورهای غربی و عربی میانه‌رو می‌شود، در حال جمع شدن پشت اسد هستند، امیدواریم آمریکا در عرصه سوریه و به طور کلی خاورمیانه فعال‌تر شود.» اعترافی که البته واقعیت‌های میدانی ماه‌ها پیش بر درستی آن صحه گذاشته بود؛ چنانکه اکنون در دنیای سیاست و روابط بین‌الملل تمامی کشورهایی که با خیال پایان کار بشار اسد، روابط خود را با این کشور خصمانه کرده بودند و به جبهه دشمنان این کشور ملحق شده بودند، برای بازگشت به این کشور به صف شده‌اند؛ اما نکته مهم و قابل توجه در این زمینه این است که آیا اعتراف مقامات رژیم صهیونیستی به شکست به معنای عقب‌نشینی این رژیم از سیاست‌های خصمانه خود در منطقه و پایان فتنه‌انگیزی‌های این رژیم در منطقه خواهد بود؟ آیا می‌توان گفت با پایان گرفتن این بحران و شکست رژیم صهیونیستی در سوریه، مردم منطقه می‌توانند نسبت به فتنه‌انگیزی این رژیم آسوده‌خاطر باشند؟! بی‌تردید پاسخ این پرسش منفی است و دلیل روشن آن نیز اتفاقات اخیر در کردستان عراق و فتنه تجزیه این کشور است؛ موضوعی که نشان می‌دهد تا این رژیم به حیات نحس و نامبارک خود ادامه می‌دهد، فتنه‌ها و آشوب‌ها نیز در منطقه ادامه دارد و بر اساس این واقعیت تنها راه بازگشت آرامش به منطقه خلاص شدن از شرّ این رژیم است. به عبارت دقیق‌تر، پایان یافتن فتنه‌ها در منطقه در گرو حل مسئله فلسطین و از میان برداشتن رژیم صهیونیستی است؛ مسئله‌ای که به فضل الهی تا تحقق آن فاصله زیادی باقی نمانده است.
