به گزارش نما «خودجوش‌های سازماندهی شده» عنوانی است که روزنامه ابتکار برای بررسی برخی حرکت‌های انتقادی به دولت و مجلس انتخاب کرده است. ماجرا را از برخی پیامک‌های اعتراضی به نمایندگان شروع کرده، به تجمع جلوی مجلس می‌رسد و بعد هر اتفاقی افتاده که روزنامه ابتکار و همفکرانش آن را دوست نداشته‌اند، تقصیر همین عده خاص انداخته شده است! از انواع راهپیمایی‌ها تا تهدید به قتل تا آشوب‌های ۹۶ تا حمله به سفارت و ... همه و همه گویا تقصیر همین افراد است. اما نقطه اصلی و مورد ادعای این رسانه همچون همفکران دیگرش، این عبارت است: «مسئله این است که سال‌های سال این حرکات «خودجوش» و «مردمی» معرفی می‌شوند، در حالی که نه تنها ظواهر امر این طور نشان نمی‌دهد که این روز‌ها و در شرایطی که اطلاعات به سادگی بیشتری دست به دست می‌شوند، شواهد حاکی از سازماندهی شدن این حرکات دارد.»، اما یک امری روشن است؛ اگر قرار است چند دانشجو مقابل مجلس تجمع کنند، طبیعی است هر کدام از سوی تشکل مربوط به خود سازماندهی خواهند شد. عبارت «خودجوش» ساخته و پرداخته ذهن‌هایی است که می‌خواهند بعد از خودجوش نامیدن، از سازماندهی شدن را برجسته کنند و بگویند مخالفت‌ها مردمی نبود. اگر مردمی بودن را طبق سلیقه این جماعت تعریف کنیم، هیچ تجمع مردمی در ایران وجود ندارد! گرچه اصلاح‌طلبان هم به خودشان که برسد حتی به تقلید از تکرار کردن‌ها هم انتخابات مردمی می‌گویند و به سیاهی لشکر‌های خیابانی سلطنت‌طلب و بهایی عنوان مردمان خداجو می‌دهند. دانشجوی انقلابی را غیرمردمی می‌نامند و زنی را که روسری بر سر چوب کرده و بخشی از پول گرفتن‌شان هم علنی شد، «معترض مدنی» نامیده می‌شوند! خط این نوشته هم از توئیت مسعود بهنود، روزنامه‌نگار ضدانقلاب درآمد و حالا توسط همفکران اصلاح طلبش در قالب گزارش بسط داده می‌شود.
