ملت در انتخابات یازدهم چه كسی را انتخاب می كنند؟

انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در پیش است.انتخابات در ایران روی داد مهمی است که در سرنوشت کشور ما و مواضع ایران و جهان به عنوان کشوری سرنوشت ساز در جهان و برای اسلام تأثیر قطعی دارد لذا در درون و بیرون کشور همه نسبت به آن توجه دارند.
استکبار جهانی از انقلاب اسلامی ایران ضربه های سنگینی خورده و در هر انتخابات عزم جزم دارد که اگر بتواند مهره-هایی چون بنی صدر و میرحسین موسوی را تحمیل کند و اگر مهره هایش زمینه نداشتند، عناصر مسئله دار یا عناصر متمایل به غرب یا عنصری ناتوان یا فردی جاه طلب و اهل سازش بر سر قدرت را به سنگرهای ریاست جمهوری یا مجلس یا شوراها و خبرگان برساند.
پس، در همه انتخابات های ایران، استکبار جهانی فعال و پر کار حضور دارد و خواهد داشت؛ از بنی صدر گرفته تا فتنه 88 که چون مهره آن ها به جایی نرسید فتنه را پدید آوردند.
در انتخابات 92 نیز باید محاسبه حضور استکبار و سلطه گران را داشت. مسلماً، در انتخابات های ایران، آمریکایی ها امثال دیک چنی را، که مسئولیت انتخابات سال 88 و فتنه را داشت، برای نامزدی به ایران نمی فرستند. باید دید آن مهره مورد اعتماد و علاقه ی آمریکا که با قیافه های اسلامی و انقلابی و لیبرالی و انجام اصلاحات و دل سوزی برای ملت به صحنه می-آید چه کسی است؟
اگر دقت كنيم مي بينيم كه در همه ی انتخابات های ایران، قدرت گرایان ، دنیاپرستان به ظاهر خداپرست و به طور خلاصه آن زبیری ها و اموی ها و بنی مروانی ها که همه شیفتگان قدرت و مال دنیایند با شعارها و قیافه های به شدت مذهبی و شعارهای ارزشی حضور دارند، زیرا قدرت و حکومت که مستقر شد؛ آلودگی ها و مقام طلبی ها و بهره گیری از مواهب دنیوی و جاه و زر و شهرت افزایش می یابد.
در سریال"مختارنامه"، این وضعیت کاملاً به تصویر کشیده شده است.ابن زبیر با برادرانش کاملاً اسیر هواوهوس های دنیوی است، اما چنان قیافه ی خود و اطرافیان و شعارها و حتی لباس سربازان خود را اسلامی و ارزشی آراسته که مردمی که بصیر نباشند به اشتباه می افتند و والیان او و امویان در کوفه همه از آیات قرآن و سنت پیامبر و عدالت سخن می گویند.
بنابراین، این دنیاطلبان با شعارهای ارزشی خطر بزرگی هستند و گاه خطری بزرگ تر از خطر استکبار، زیرا امیر مؤمنان در جبهه ی خیبر و خندق برنده است و در جبهه ی سقیفه و شورا سخنش جا نمی افتد و حسین(ع) در کربلا در برابر کوفیان بی وفا و فرماندهان خودفروخته ای چون شمر و عمر سعد، که در صفین از فرماندهان علی(ع) بوده اند، جز شهادت و اسارت اهل بیت راهی ندارد.
تجربه های سه دهه، عبرت آینده
در این سه دهه، ملت ما در ده انتخابات ریاست جمهوری همه نوع تجربه ها را آزموده است.
بنی صدر را دیده که چگونه این مهره ی استکبار، خود را شخصیت آزادی خواه و یار امام و دل سوز ملت جا زد و ملت آن چنان فریفته ی او شده بود که امام راهی ندید جز این که بهشتی و فارسی را از صحنه دور نگه دارد تا بنی صدر بیاید و رئیس جمهور شود و آن گاه در میدان عمل مردم بیابند که او سرهنگ پینوشه ای رنگ کرده است و به ناچار با آن شکل و شمایل بگریزد و به اربابان اروپایی خود پناه ببرد.
ـ خاتمی رئیس جمهوری از نوع دیگر بود که جریان اصلاحات و در واقع جریان مغایر با اصلاح انقلابی و اسلامی او را سوار قطار کرد و رای اکثریت را آورد و اگر تدبیر و مدیریت رهبری نبود، معلوم نبود بر سر کشور و ملت چه می آمد.
ـ احمد ی نژاد که آمد شعارهای داغ ارزشی را با رفتارهای ارزشی و ساده زیستی و مردمی همراه کرده بود. حالا، جریان انحرافی در دولت او لانه کرده است. آیینه ی دولتش که روزنامه ی ایران است بهترین کارنامه ی دولت اوست ونیازی به تحلیل نیست.
ـ نامزد روبه روی احمدی نژاد میرحسین موسوی است که نامزد همه ی مانده های از لیبرالیسم و التقاط و انحراف و خط استکبار و چپ گرایان و ملی گرایان چپ و راست و جریان فتنه بود و ملت پس از شناخت واقعیت او در نهم دی جبران کرد.
از آن طرف، خط سلمان ها و ابوذرها و عمارها و میثم تمارهاست که در خط و جبهه ی علی(ع)اند و آماج همه ی حمله ها و تهمت ها و اتهام های بی پایه ی طرف دار ثروتمندان یا طرف دار قدرت و امثال آن اند و باز خون دل می دهند و خون دل می-خورند و تا آخرین لحظه ی حیات در جبهه باقی می مانند؛ خط رجایی ها و باهنرها و لاجوردی ها و عراقی ها و ... که خط خدایی و خط ولایت و امامت و فقاهت و روحانیت و اهل صفا و معنویت اند.
حال بايد ديد ملت ما کدام را در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم انتخاب می کند؟
یاران رجایی ها و باهنرها و عراقی ها و لاجوردی ها و یاران سیدعلی و بهشتی را یا باز دچار اشتباه می شود و به سراغ مدعیان و هیاهوگران و دنیاطلبان و مقام پرستان و شهرت دوستان می رود؟
آیا دولت آینده دولت امام زمان پسند، نایب امام زمان پسند، دولت مردم پسند، و دولت شهدا پسند خواهد بود؟
آیا تجربه همه این سال ها برای انتخابی هدفمند و از روی بصیرت و آگاهی و شناخت کامل از سوابق و استعدادها و تجربه ها کافی است؟ امید به یاری خدای بصیر و هدایت سید علی خبیر داریم.