از سال ۹۹ عبرت بگیریم

زهرا صفاری

سال‌ها نو می شود دنیا و ما

بی خبر از نو شدن اندر بقا

مولای متقیان در بیانی زیبا می‌فرمایند: «إنّ عمرَکَ عددُ أنفاسِک و علیها رَقیبٌ یُحصیها.» عمر تو شماره نَفَس‌های توست و بر این نفس‌ها نگهبانی هست که آنها را می‌شمارد.

جالب اینکه حضرت ،عمر را به عدد انفاس تعبیر کردند نه عدد سال و ماه! یعنی بنی آدم مراقب باش که هر نفسی که فرو می‌رود نه فقط ممد حیات است بلکه بر هر نفسی مراقب و محافظی منصوب کرده‌اند که به نگاشتن اعمال و رفتار ما در یکایک نفس ها مشغولند.

یاد سید مهدی قوام بخیر که در کنار یخ فروش که غصه آب شدن یخ هایش را می‌خورد و می‌گریست او نیز غصه عمر رفته را خورد و گریست.

حضرت علی(ع) می‌فرمایند: «از وجود خویش برای خودت بهره برگیر و از امروزت برای فردایت توشه بردار.»

پس ای کاش ما نیز بتوانیم در این ایام پایانی سال از امسالمان برای سال آینده توشه و تجربه برداریم. اگر مراقب نباشیم گذر ایام ما را مشغول خود می‌سازد و ناگاه به خود می‌آییم و می‌بینیم عمر گرانمایه به پایان خود نزدیک شده و در غفلت، ایام سپری کرده ایم.

آن حضرت فرمودند: «هر که با زمانه سرگرم شود زمانه نیز او را مشغول می‌سازد.»

عمر گرانمایه درین صرف شد

تا چه خورم صیف (تابستان) و چه پوشم شتا (زمستان)

ای شکم خیره به نانی بساز

تا نکنی پشت به خدمت دوتا

از سال ۹۹ عبرت بگیریم و ایام و ساعات اولین سال از قرن جدید را غنیمت بشماریم که مولایمان فرمودند:

«اگر از ضایع‌کردن عمر گذشته‌ات عبرت بگیری بی‌گمان از باقیمانده آن محافظت خواهی کرد