موعد یک انتخابات دیگر فرا رسید و باز هم جریان اصلاحات برای جمع آوری رای عملیات روانی گسترده ای را راه اندازی کرده است. عملیاتی که دارای جنبه های مختلفی از جمله تخریب، دروغ، سیاه نمایی و از همه ی آن ها مهمتر، تغییر اولویتهای جامعه به منظور جلب آرا است!
«عباس عبدی» از فعالین اصلاح طلب که در دولت اصلاحات به اتهام فروش اطلاعات به بیگانگان به ۸ سال زندان محکوم شد و پیش از این مدعی شده بود که باید خرید و فروش مواد مخدر و مشروب خواری در ایران آزاد شود و در عین حال، الگوی پیشرفت ایران را خیالی نامیده بود، در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «کوته بینی» نوشت: «یکی از تفاوتهای بارز انسان با حیوانات و نیز تفاوت نسبی میان خود انسانها، عمق آیندهنگری آنان است...متاسفانه جامعه ایران از حیث آیندهنگری به کلی فاقد توانایی شده است. هر چه هست همین حالاست».
عبدی در ادامه نوشت: «اکنون نیز در انتخابات این کوتهبینی را به وضوح میبینیم. هیچ نامزدی درباره رشد تولید، پسانداز، آموزش، زیرساختهای نرمافزاری توسعه همچون حاکمیت قانون، نهادهای مدنی و... سخن جدی نمیگوید. اینکه بگوییم تولید و اشتغال را راه میاندازیم کافی نیست، مساله چگونه راه انداختن است؟ بیشتر شعارها معطوف به امور کوتاهمدت مثل دادن پول و وام و مسکن است...مهمتر اینکه برخی مردم نیز این وعدههای سر خرمن و کوتاهمدت را باور میکنند و هیچگاه هم زحمت این را به خود نمیدهند که بپرسند این آقا اولا براساس چه قانونی و دوم اینکه از چه منبعی این پولها را تهیه کرده و خواهد داد».
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه تصریح کرد: «کوتهبینی و فقدان نگاه بلندمدت در همه حوزهها اعم از سیاست و اقتصاد و فرهنگ حاکم است...تغییر این ویژگی رفتاری نیازمند یک تغییر اساسی است که ظاهرا به زودی تحقق نخواهد یافت
توهین به مردم، بخش جدایی ناپذیر رفتار برخی فعالین اصلاح طلب است. چندی پیش «علیرضا علوی تبار» از فعالین تندروی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه شرق نوشته بود: «ناکامیهای مکرر در تلاش برای بهبود وضعیت و تحقیر همراه با هر ناکامی، آرزوهای سرکوبشده را به خشم و نفرت تبدیل کرده است. بیحوصلگی، افراط و تفریط، بیاعتمادی، فردگرایی خودخواهانه، منفیبافی مداوم و پرهیز از هر نوع اقدام جمعی نظمیافته از ویژگیهای جامعه کنونی ماست...در فضایی که فحش بیشتر از هر صدایی شنیده میشود و سیاه و سفید دیدن مقبول همگان است، اصلاحکردن گام به گام و با حوصله امور تا چه حد از پشتیبانی مردم برخوردار خواهد شد؟».
جالب اینجاست که همان طیفی که در سال ۹۶ مدعی بود که اگر رقبای روحانی پیروز شوند، در پیاده روها دیوار می کشند و دلار ۵ هزارتومان خواهد شد، حالا دیگران و عموم مردم را به کوته بینی متهم می کنند.
در این شرایط که مردم به علت سیاست های غلط و ناکارآمدی دولت (دولتی که برامده از حمایت جریان اصلاح طلب است) تحت فشارهای شدید معیشتی قرار گرفته اند، جریان اصلاح طلب تمامی تلاش خود را به کار می گیرد تا با سیاستهای نئولیبرالی و بیان مواضع فرهنگی- سیاسی، اولویت های جامعه را در اذهان عمومی تغییر دهد و مسئله ی اصلی جامعه که در حال حاضر اقتصاد و معیشت است را به حاشیه برده تا با این حربه هم از پاسخگویی وضعیت فعلی که این جریان باعث و بانی آن بوده، شانه خالی کند و هم کاندیدای جریان خود را به عنوان نماد تغییر و تحول و مجری اولویت های ساختگی معرفی نماید