احمد میرزاییان- برد قاطع و بازی هوشمندانه بازیکنان شایسته ایران در مصاف با بحرین کام مردم‌و هواداران ورزش را شیرین کرد.
به ویژه آنکه حرکت خزنده و ناجوانمردانه afc و عوامل دست نشانده آنها در سپردن میزبانی مجدد به بحرین خنثی و بی اثر شد.
این تصمیم غلط و یکسویه به واقع روح و روان مردم ما را آزرد.
اقدامی که با دخالت عربستان و امارات و هزینه کردن دلارهای نفتی صورت گرفت و ایران از حق مسلم خود در میزبانی دور برگشت محروم شد.
این پیروزی از آن جهت مهم و حیاتی بود که دخالت های afc و شیطنت های میزبان و ایادی آنها در منطقه خنثی شد.
اما نکته مهم دیگری که باید بدان توجه داشت اهتمام جدی به بازی سرنوشت ساز با عراق و طراحی و سازماندهی تیم‌ملی برای مرحله نهایی است.
نباید برد مقابل تیم درجه چندم آسیا را بزرگ کرد.
بزرگنمایی و تبلیغات فراوان در این زمینه به سود فوتبال ما نیست.
فوتبالی که نگاه جهانی داشته و دو بار پیاپی و با آسودگی به جام جهانی راه یافته نباید آمال و آرزوی خود را در برد برابر بحرین خلاصه کند.
عجیب است که رئیس فدراسیون با بلند پروازی و اشاراتی بی پروا این برد را در حد معجزه خوانده است!
اینگونه سخن گفتن نه کارشناسی است و نه واقع بینانه!
باید قبول کرد فدراسیون برای تدارک اصولی تیم‌کار بزرگی صورت نداد.
تیم ملی بدون دیدار تدارکاتی به بحربن رفت و تمریناتی کوتاه و ناقص در کیش انجام داد.حال آنکه رقبای ما اردوهای کاملی داشتند.بحرین‌با اوکراین دیدار تدارکاتی داشت‌و ما بازیکنان مان را در کیش کنار هم قرار دادیم و بازی درون اردویی گذاشتیم.
به هر حال نباید با تبلیغات یکسویه و بازی رسانه ای مردم را فریب داد.
هواداران فوتبالی بخوبی می دانند که این‌پیروزی محصول تلاش و غیرت ملی پوشان بود ،نه تدارک و برنامه ریزی فدراسیون.
معجزه زمانی اتفاق می افتد که روزی تیم ملی ما ، برزیل و آلمان را شکست دهد،نه آنکه با برد مقابل بحرین سر به آسمان بسائیم‌و صورت مساله را پاک کنیم.
گواه ما جا به جایی اسکوچیچ‌در بازیهای گذشته بود.او و دستیارانش در مصاف با هنگ‌کنگ و بحرین‌نفرات خود را بارها آزمایش کردند تا به تاکتیک مورد نظر برسند
در بازی نخست جهان بخش به میدان رفت و همانجا مشخص شد فاقد آمادگی لازم می باشد.
در مقابله با بحرین هم حاج صفی نشان داد که بازیکن موثری در میانه میدان نیست و در نیمه مربیان سامان قدوس جانشین او شد و حاج صفی به دفاع چپ‌منتقل شد.
این آزمون‌و خطاها باید در دیدارهای تدارکاتی رفع و رجوع شود و با مرور تمرینات روزانه ملکه ذهن بازیکنان شود،نه در میادین رسمی!
بنابراین در بحث میزبانی مجدد بحرین باید بپذیریم که در موضوعات مهم دیپلماسی ورزش و تدارک اصولی تیم‌ملی کوتاهی جدی داشتیم.
اهالی فدراسیون و رئیس آن هم در صدد کسب رای بود و نتوانست برنامه مشخصی برای تیم‌ملی داشته باشد.
به هر حال با گذر از بحرین به مقابله با عراق رسیدیم.
عراقی ها به لحاظ فیزیکی و جنگندگی به مراتب فوتبالی حساب شده تر و تاکتیکی تر نسبت به بحرین ارائه می دهند.قدرت دوندگی آنها ایده آل و در خطوط هافبک و حمله پر انرزی هستند.
خوشبختانه آزمون و طارمی را زوجی آماده و قبراق دیدیم.
سامان‌قدوس با حضور خود درنیمه دوم در دیدار با بحرین همه را امیدوار کرد.
او خوب پاس داد،از قدرت حمل توپ بخوبی بهره جست و در ارسال پاس های طلایی در عمق عالی کار کرد.
قدوس زوج خوبی برای نوراللهی بود و با امیری و قلی زاده (دو وینگر کناری) انسجام درستی داشت.
خط دفاع ایران صلابت و استحکام خوبی داشت و در نود دقیقه پیکار با بحرین،هیچگاه دروازه بیرانوند تهدید نشد.
در مقابله با عراق الزاما باید در خط هافبک با تراکم بالا و برتری عددی در میدان‌حاضر شد.
تسخیر فضا و احاطه بر مرکز میدان باید در اولویت باشد،زیرا در فاز تهاجمی تیم ما به راحتی قدرت ضربه زدن به حریف را دارد.
امیدواریم‌با کسب پیروزی و صدر نشینی زمینه تدارک حساب شده و با برنامه برای تیم ملی فراهم‌شود و بار دیگر ایران را در جمع تیمهای حاضر در جام جهانی ببینیم
