زیارت اربعین منطبق ترین زیارت با كلام ائمه

حجت الاسلام علی تبریزی- معتبرترین کتاب در زمینه روایات زیارت اهل بیت علیهم السلام کتاب شریف کامل الزیارات نوشته ابن قولویه قمی است. کتابی که از جهت وزانت نویسنده، نزدیکی به عصر حیات اهل بیت، سند روایات و جامع بودن روایات مربوط به زیارت مشابه ندارد.

این کتاب 108 باب دارد که از باب شانزدهم با عنوان "خبر دادن جبرئیل از شهادت حسین بن علی (ع)" تا باب نود و هشتم با عنوان "کمترین مدتی که در آن امام حسین (ع) را باید زیارت کرد" مختص زیارت حضرت سیدالشهداست و مابقی ابواب به زیارت پیامبر، امیرالمومنین و فرزندان آن حضرت پرداخته است. یعنی بیش از 75 درصد ابواب این کتاب فقط روایات زیارت کربلای معلی را بیان کرده و با توجه به تعداد مختلف روایات موجود در هر باب، درصد بالاتری از کل روایات این کتاب از حیث تعداد به آن حضرت اختصاص دارد. ماحصل اینکه چکیده زیارت همه انبیاء و اولیاء و ائمه طاهرین در کربلاست.

نکته مهم دیگر اشاره روایات به مساله پیاده روی به صورت مستقیم و غیر مستقیم است. برای مثال در باب شصت و دوم یا عنوان "زیارت امام حسین (ع) گناهان را از میان می‌برد" در روایت دوم از بشیر دهان از امام صادق (ع) نقل شده: "هنگامی که او از اهلش جدا می‌شود به هر گامی که بر می‌دارد گناهانش آمرزیده می‌شود سپس به هر قدمی تقدیس و تنزیه می‌شود تا به قبر پاک حسین علیه السلام می‌رسد... "

در روایت سوم همین باب از آن حضرت نقل شده که : "خداوند فرشتگانی دارد که بر قبر حضرت حسین بن علی (ع) گمارده شده، هنگامی که کسی قصد زیارت آن حضرت را می‌نماید خداوند گناهان او را به این فرشتگان عطا می‌نماید، وقتی وی گامی برمی‌دارد فرشتگان گناهان را محو می‌کنند. سپس وقتی گام دیگری برداشت حسنات او را دوچندان می‌نماید و پیوسته پاداش‌های او را دوچندان کرده تا جایی که بهشت را برای وی واجب می‌گردانند... "

باز از بشیر دهان نقل شده که شنیدم امام صادق (ع) مـی فرماید:" ... ای بـشیر، فردی از شما بر کناره فرات، غسل می کند و با شناخت حقّ حسین(ع) بـه زیـارت او می آید و خداوند، در برابر هر گامی که بـرمی‌دارد و مـی گذارد، یـک صد حجّ مقبول و یکصد عمره نیکو و یک صد جـهاد هـمراه با پیامبرِ فرستاده شده در برابر دشمنان خدا و پیامبرش، برایش می نویسد."

در تمام این روایات که از حیث سند و متن دارای قوت و اعتبار هستند به بحث ثواب مجزا برای قدمهای برداشته شده در این مسیر اشاره می‌شود. یعنی هرکه قدمهای بیشتر و مسیر طولانی تری بپیماید از اجر مضاعف تری برخوردار خواهد شد که دقیقا مؤید اهمیت فوق العاده پیاده روی برای زیارت کربلاست.

باب چهل و نهم کتاب نیز درباره اهمیت پیاده رفتن به زیارت است. از جمله حسین بن ثویر از حضرت صادق (ع) نقل می‌کند که هرکه به عزم زیارت قبر حسین بن علی (ع) از منزل خارج شود اگر پیاده رود خداوند به هر قدمی که بر می‌دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو می‌کند تا زمانی که به حائز برسد... " روایات دوم، سوم، چهارم و ششم این باب نیز مستقیما به ارزش و اهمیت ویژه پیاده روی در مسیر حرکت به حائر حسینی تاکید دارند.

از دیگر سو در همین کتاب ارزشمند روایات فراوانی وجود دارد که به تفاوت زیارت با سختی و خاک آلودگی و خستگی با زیارت در رفاه اشاره می‌نمایند. دو واژه "غبر" و "شعث" و کلمات از از این ریشه به دفعات در روایات کتاب مذکور آمده که به معنی غبارآلودگی و پریشانی و ژولیدگی است. و چه زائری خسته تر و ژولیده تر و غبارآلودتر از زائران پیاده روی اربعین!؟ لذا در این روایات و روایاتی که به اجر صورت های سوخته شده در زیر آفتاب در مسیر زیارت اشاره دارند همگی نشان دهنده این هستند که این سبک پیاده روی در اربعین کاملا منطبق بر آموزه‌های روایی معتبر است.