آیت‌الله‌تهرانی به روایت طباطبایی

به گزارش نما، حجت الاسلام سیدمهدی طباطبایی در گفتگو با مهر به بیان پیشینه آشنایی خود با مرحوم آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی پرداخت و گفت: در دوران گذشته ساکن مشهد بودم و پدر ایشان «آیت الله شیخ عبدالعلی تهرانی» ساکن مشهد شده بودند. منزل ما با منزل آنها فاصله داشت اما به دلیل ساعتی که مشرف به حرم می شدند و ما هم در همان ساعت در مسجد گوهرشاد کلاس درس داشتیم غالبا حاج آقا را با دو پسران شان یعنی «مرتضی» و «مجتبی» می دیدیم که از نظر سنی به هم هم نزدیک بودیم.
وی افزود: حاج آقا مجتبی از حاج آقا مرتضی کوچک تر بودند و این دو بزرگوار از همان کودکی با لباس آخوندی آن زمان در جامعه حضور داشتند و برای ما جالب بود که پدرشان اینقدر سنت گرا بود. این دو برادر در آن زمان درس می خواندند تا اینکه پس از مدتی به تهران برگشتند و گاهی تابستانها که به زیارت می آمدند ایشان را می دیدم، اما مراوده و یا دوستی نزدیکی نداشتیم.

این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: پس از آن «مرحوم آیت الله حاج آقا مجتبی» برای ادامه تحصیل به قم رفتند تا سال 45 یا 46 که «آیت الله شیخ عبدالعلی تهرانی» پدر «آقا مجتبی» از دنیا رفتند و ایشان را برای دفن به نجف بردند. در آن زمان امام خمینی(ره) در نجف بودند و جنازه ایشان را آقا مصطفی خمینی دفن کردند چون ایشان وصیت کرده بود که سادات او را دفن کنند. بعد حاج آقا مجتبی در نجف ماندند و در درس آیت الله خمینی حضور پیدا کردند و بعد که به ایران تشریف آوردند، من هم ساکن تهران شده بودم.

حجت الاسلام طباطبایی افزود: پس از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار جمهوری اسلامی ایران قرار شد به قضات درس داده شود و من در دادسرای شهید قدوسی درس می دادم. بعد از آن از «آیت الله حاج آقا مرتضی تهرانی» درخواست کردند که به قضات درس بدهند اما ایشان نپذیرفت و بعد از برادر ایشان یعنی «حاج آقا مجتبی» خواستند که پذیرفتند و مدتی در مدرسه مروی تدریس داشتند.

وی در ادامه با اشاره به جایگاه برجسته «حاج آقا مجتبی تهرانی» در میان عامه و خاصه مردم و نیز شخصیتهای سیاسی و نظامی و اجرای کشور، تصریح کرد: ایشان در ساختن آدمها بر اساس اخلاق و معارف اسلامی بسیار قوی بود.

نماینده سابق مجلس شورای اسلامی به سبک زندگی خاص آیت الله مجتبی تهرانی اشاره کرد و در مورد تقید ایشان به ارتباط با مردم از طریق منبر تا اواخر عمرشان گفت: مراجع در گذشته اکثرا اهل حرف نبودند و تنها مرجعی که اهل سخنرانی بود، امام خمینی(ره) بود. مراجع در گذشته بیشتر به کارهای علمی می پرداختند اما پس از امام این مسئله در میان مراجع رایج شد.

وی افزود: مراجع معمولا منبر نمی رفتند چون منبر بیشتر با عوام و توده مردم سروکار دارد و شناخت و مدیریت آن بسیار مشکل است اما مراجع در گذشته با طلاب و متخصصین صحبت می کردند اما آیت الله مجتبی تهرانی هم دروس تخصصی داشتند و هم در بیان معارف اسلامی و اخلاق با عامه مردم ارتباط برقرار کرده بودند.

حجت الاسلام طباطبایی نوع بیان معارف دینی را در جذب مردم به سوی اسلام مؤثر خواند و گفت: مردم تشنه کلام اهل بیت(ع) هستند و هر کسی بهتر بتواند این معارف را بگوید طبیعتا مردم جذب می شوند چون خدا این جذبه را گذاشته است. کلام اهل بیت نور است "کلامکم نور و امرکم رشد". به همین دلیل «حاج آقا مجتبی» همواره به مسئولان تذکر می دادند به ویژه اواخر عمرشان که به فکر مردم باشید.

وی در پایان تأکید کرد: ایشان شخصیتی خدوم و مخلص و پاکی بودند که همواره این دغدغه را داشتند که مردم با معارف آل پیامبر(ص) آشنا شوند و در مواقعی که مسائل خاصی در کشور می گذشت به مسئولان تذکر می دادند و الحمدلله با آن شکوه از دنیا رفتند و آن استقبال و تشییع را مردم از پیکر ایشان داشتند.