بالاخره پایداری با لنكرانی به قطار نامزدها وصل شد

به گزارش نما به نقل از خبرآنلاین، کامران باقری لنکرانی در همایش انتخاباتی جبهه پایداری با بیان اینکه مهم‌ترین برنامه ام در انتخابات و در صورت انتخاب شدن ریاست جمهوری بر پایه عدالت است،‌ گفت:‌ هدف غایی همه ما باید قرب الهی و تلاش با این نگاه باشد.

وی تصریح کرد: خیلی‌ها امروز، «عدالت» را به این دلیل که «پرچمداری» سستی کرده‌ است، در گفتمان‌های انتخاباتی مهم نمی‌دانند و این به دلیل اعوجاج است.

لنکرانی با بیان اینکه کسی نباید رأی مردم را تزئینی بپندارد، خاطرنشان کرد: رأی مردم در نگاه ما تزئینی نیست و اظهاراتی که این روزها در خصوص مشروعیت و نقش ولایت می‌شود، مغالطه است و بر اساس باور ما و مبانی دینی، رئیس‌جمهور هم باید از سوی ولی فقیه منصوب شود و از این طریق است به کار او مشروعیت دهد.

وی افزود: گروهی نباید خیال کنند با حاشیه‌سازی آرای مردم را می‌توانند تحت تأثیر قرار دهند. چراکه مردم ما همواره با بهترین انتخاب‌ها، نصرت خود را برای نظام مقدس جمهوری اسلامی به ارمغان آورده‌اند.

کاندیدای جبهه پایداری همچنین در خصوص نحوه برخورد در سیاست خارجی گفت: گروهی به بهانه تنش‌زدایی پیشنهاد کرنش در برابر غرب مطرح می‌کنند و عده‌ای دیگر نیز نوعی ماجراجویی را توصیه می‌کنند و جالب است که هر دو گروه از مذکره سخن می‌گویند.

وی در خصوص بحث زنان و مسائل مرتبط با آنها گفت:‌ اغلب کسانی که در این موضوع سخن می‌گویند نوعی نگاه رضاخانی دارند و مسئله را ساده می‌کنند. به گمان ما بحث زنان در خانواده و جامعه مبتنی بر باورهای دینی است که در موقعیت مناسب این موضوع را با مردم در میان می‌گذاریم.

لنکرانی همچنین با بیان اینکه تلقی غلط از ریاست جمهوری وجود دارد و بحث ریاست جمهوری را ریاستِ جمهور تلقی کرده‌اند، تصریح کرد: رئیس‌جمهور خدمتگزار مردم است و کسی که در این سمت قرار می‌گیرد، عنوانی به جز این ندارد چرا که شأن آن ریاست نیست بلکه خدمت است.

وی که می‌گفت بعد از مشورت با دوستان،‌ دانشجویان و بزرگانی چون آیت‌الله مصباح یزدی تصمیم به ورود به این عرصه گرفته است، گفت: به عنوان داوطلب خدمت‌گزاری وارد صحنه شدم و امید به فضل خدا دارم تا این وظیفه سنگین را با همراهی مؤمنین به نتیجه برسانم.

وی همچنین گفت: اسراف در تبلیغات و وعد وعید و ادعای انجام دادن برخی کارها را صحیح نمی‌دانیم و با شفافیت عرض می‌کنم با تمام توان در این راه حرکت می‌کنم و برای خودم و نزدیکانم (سببی و نسبی) چیزی نمی‌خواهم.