دوستان و دشمنان شورای نگهبان

اگر قرار باشد در نقطه اي از كره زمين كشور جديدي تشكيل شود و يا در كشوري كه در آن انقلاب شده نظام سياسي جديد تأسيس گردد، يكي از مباحث اوليه، روش تعيين رئيس حكومت(نخست وزير يا رئيس جمهور) است كه به دنبالش شكل گيري مجموعه اي مطرح مي شود كه وظيفه اش پرداختن به بايد و نبايدهاي كساني است كه خود را در مظان دستيابي به منصب رياست حكومت قرار مي دهند. چنين اقدامي نه عجيب است و نه قابل چشم پوشي. امروزه اين مقوله در قريب به اتفاق كشورهايي كه به شكل واقعي و يا ادعايي بر اساس دموكراسي اداره مي شوند به اشكال مختلف انجام مي گيرد و همه هم آن را به عنوان بخشي از قانون انتخابات پذيرفته و از آن عبور كرده اند. اين مجموعه ها به حسب موضوع و وظيفه دو دسته از ويژگي ها را دنبال مي كنند: 1- عيني و تفسيرناپذير مانند: سن، تحصيلات، جنسيت، سلامتي جسماني، تابعيت، مذهب و ... 2- استنباطي و تفسيرپذير مانند: توانايي، مديريت، ديدگاه، اخلاق و ... در مجموعه هايي هم كه به ويژگي هاي دسته دوم صريحاً اشاره نشده معمولاً اين ويژگي ها به شكل ضمني لحاظ مي شود. نتيجه وجود چنين مجموعه هايي اين است كه در بيشتر نظام هاي سياسي براي واگذاري مناصب مهم به افراد، ضوابط خاصي در نظر گرفته شده است و هيچ كس نمي تواند از آن تخطي كند. بخش مهمي از اين ضوابط برآمده از ايده كلي نظامي است كه مردم آن را تأسيس كرده اند. چنين وضعيتي پس از پيروزي انقلاب براي مردم ايران هم پيش آمد و تكرار شد و اين مجموعه مهم در قانون اساسي ايران با عنوان «شوراي نگهبان» تعبيه شد و مردم با رأي دادن به قانون اساسي به اين اصل مهم هم رأي دادند. گنجانده شدن اين اصل در قانون اساسي به اين معنا بود كه مناصب مهم نظام مانند رياست جمهوري، مجلس شوراي اسلامي و خود قانون اساسي و قوانين مجلس، نگهبان و مراقب پيدا كرده اند و اين موارد از دسترس نااهلان دور مي مانند. پس از اينكه شوراي نگهبان در ابتداي انقلاب وظيفه خطيرش را اجرا كرد و راه را بر نااهلان بست و آنها متوجه شدند براي دست اندازي به مناصب حساس و مهم با چه سد محكم و سترگي مواجه هستند، صف بندي دوستان و دشمنان شوراي نگهبان آغاز شد و تاكنون با شدت و ضعف ادامه پيدا كرده است.
دشمنان شوراي نگهبان در برهه هاي مختلف از داخل و خارج بارها به اين نهاد سلامت بخش و تضمين كننده صلاحيت نامزدها و اصالت و صحت قوانين حمله كرده اند؛ در اين ميان شدت دشمني دشمنان خارجي شوراي نگهبان تعجب برانگيز و گوياي ارزش والاي اين نهاد است. رشته دراز تهاجمات چند ساله و مكرر عليه شوراي نگهبان نه اينكه به جايگاه اين نهاد در نزد دوستانش كه همانا عموم مردم هستند، لطمه نزده كه سبب تقويت جايگاه آن در نزد مردم شده است. يكي از نقاط قوت ساختار شوراي نگهبان كه آن را در برابر يورش دشمنان داخلي و خارجي بيمه كرده و اعتماد هر چه بيشتر دوستانش را به همراه داشته، حضور شش فقيه مجتهد و شش حقوقدان است كه فقهاي آن را ولي فقيه منصوب مي كند و حقوقدانان آن با معرفي رئيس قوه قضائيه به مجلس و رأي نمايندگان به آنان، در اين سمت قرار مي گيرند و اين به معناي برخورداري از پشتوانه محكم حقوقي و قانوني است و كسي نمي تواند با هوچيگري و هياهو تصميمات اين شورا را از اعتبار بيندازد. حمايت همه جانبه و قانوني مردم كه همانا دوستان حقيقي شوراي نگهبان هستند، از اين نهاد و نيز پايبندي و استواري اعضا اين شورا به وظايف و مسئوليت ها، تاكنون اجازه نداده كه اقدامات دشمنان آن كوچك ترين تأثير منفي در عملكردش داشته باشد. قطعاً اين مشي در انتخابات پيش رو نيز ادامه دارد و همه نامزدها همانطور كه هنگام ثبت نام، به پذيرش نظر شوراي نگهبان اذعان كردند، وظيفه دارند نظر اين نهاد را تمكين كنند و بدانند كه مردم يعني دوستان اين نهاد، محكم و قاطع پشت سر آن ايستاده اند و هيچ حرف و حديث ديگري را نمي پذيرند.


منبع: صبح صادق