باید شكست را قبول كرد!

حماسه سیاسی 92 با حضور حماسی شکل گرفت و پیروزی دیگر در عرصه داخلی و خارجی برای نظام جمهوری اسلامی ایران رقم خورد.یکی دیگر از مزایای این انتخابات اعلام امانت داری از هفت دهم آرای اخذ شده بود که این موضوع مشتی بر یاوه گویان تقلب در سال 88 را به همراه داشت.در واقع عملکرد این انتخابات مانور دموکراسی در مقابل جهانیانی بود که منتظر زیر سوال بردن آزادی را در ایران داشتند و خواب هایی دیده بودند که به حمد خدا آشفته شد.
انتخابات مانند سال 88 دوقطبی نشد دونامزد از خطه اصلاح طلبان با توجه به شرایط به یک نفر رسیدند اما از طرف اصولگرایان که خود را پیروز مطلق فرض کرده و همه با توجه به این که رای مردم را در سبد خود ذخیره میدیند تا انتهای رقابت ماندند و تعریف جدیدی از ائتلاف را به نمایش گذاشتند!
انتخابات به نحو احسن برگزار شد و حسن روحانی منتخب ملت شد .حسن روحانی که با شعار اعتدال و داشتن کلید به میدان آمد.
البته از اینکه دوچهره شاخص از حسن روحانی حمایت کردند نباید غافل شویم.دوچهره ای که درحال حاضر در نظر عوام اصلاح طلب رهبر مشترک آنها محسوب میشوند.
هاشمی رفسنجانی که اگر تاریخ انقلاب را نتوان بدون ذکر نام وی نوشت نمی توان تاریخ ایام فتنه را هم بدون نام هاشمی ذکر کرد. وی را میتوان یکی از بیان کنندگان انتخاب آزاد که به نوعی کلید واژه فتنه جدید بود نام برد.
هاشمی رفسنجانی بالاخره از حامیان حسن روحانی بوده و در در حمایت وی سنگ تمام گذاشته است و یک سری از عموم ملت به خاطر هاشمی به وی رای دادند.
خاتمی هم با توجه به اینکه میدانست نمیتواند پیروزی قاطع به دست بیاورد کمی از خواسته های جریان خود را کاهش و با توجه به شرایط نامزد اصلی را منصرف و یک پارچه به پشتیبانی از روحانی برخواستند.زیر سوال بردن حماسه 88 شاید کوچکترین اقدام وی در سالهای اخیر بوده است.
حسن روحانی هم حمایت آنها را پذیرفت و با توجه به موضع گیری ها خود در سخنرانی های انتخاباتی -استانی این موضوع را اثبات کرد.
در واقع با انتخاب حسن روحانی این پیروزی شامل حال اصلاح طلبانی میشود که شرایط را سنجیده و حاضر به اغماض از خواسته های خود شدند اما در مقابل اصولگرایان به بازی دو یا سه ماهه اصلاح طلبان در مقبال فرصت 8 ساله باختند .
عده ای از اصولگرایان نمیخواهند این شکست را قبول کنند و به دنبال توجیه هستند حسن روحانی را در جمع شورای مرکزی روحانیت مبازری میخوانند که وی مدت زیادی است در این جلسات شرکت نکرده است.مواضع روحانی را اصولگرایانه میبینند که گویا مواضع قبل از انتخابات را فراموش کرده اندو آیا در جمع و اطراف روحانی اصوگرایان قرار دارند یا اصلاح طلبان چه از نوع معتدل یا تندرو!
اینکه مواضع روحانی را اصلوگرایی بدانیم یا وی را خیرالموجودین و یا همش به دنبال مواضع قلیلی از اصلاح طلبان علیه وی باشیم نمی توان برای عدم موفقیت خود دیوار دفاعی بسازیم.
از اینکه حسن روحانی با موضع اعتدال توانست پیروز شود شکی نیست اما نقش طرفداری کارگزاران و اصلاح طلبان را هم نباید نادیده گرفت و همچنین عملکرد دوران پایانی احمدی نژاد و نبود بزرگتر تاثیرگذار در بین تمام اصولگرایان.
باید شکست را بپذیریم و چون مامور به همکاری هستیم نباید از کمکمان به رییس جمهور منتخب دریغ کنیم و همچنین باید منتظر تحقق شعار حسن روحانی در موضوع اعتدال باشیم .
حال دیگر رقابت تمام شده است ولی باید صولگرایان این مسابقه را ارزیابی کرده و شکست را زمینه پیروزی در نظر بگیرند و به دنبال توجیه نباشند تا در این مدت بتوانند دوباره نظر مردم را جلب کنند.