تلویزیون دیجیتال و پاسخگویی به نیاز مخاطب

به گزارش نما به نقل از فارس، یکی از مصداق‌های پیشرفت در کشور ما نیز در زمینه رسانه و فناوری، مقوله حذف تدریجی تلویزیون آنالوگ و ورود تلویزیون دیجیتال از سال 1385 است، که باتوجه به پوشش 60 درصد از کشور تا به امروز و با توجه به استعداد خود، فرصت‌ها و ظرفیت‌های بسیاری را در اختیار صاحبان رسانه، مسئولان و برنامه‌سازان در زمینه‌های مختلف از جمله اقتصادی، فرهنگی، تبلیغاتی و مستند و ... قرار داده است.

به عنوان مثال تعدد شبکه‌ها و کانال‌های تلویزیونی و رادیویی، کیفیت بسیار بالا و HD با فرمت MPEG.4که یکی از با کیفیت‌ترین فرمت‌های ویدیویی است، وجود کانال‌های مبتنی بر متن دیجیتال، راهنمای الکترونیکی برنامه ها، عدم وجود هرگونه نویز یا به اصطلاح برفک در تصویر از جمله مزیت‌های تلویزیون دیجیتال نسبت به تلویزیون آنالوگ است.

بدون شک وجود چنین امکاناتی در اختیار برنامه‌سازان و دست‌اندرکاران تلویزیون فرصت‌های مطلوبی را برای آنان در جهت پیش‌برد اهداف طرح‌ریزی شده فراهم می‌کند.

به عنوان مثال تعدد شبکه‌های تلویزیونی مبحث تخصص‌گرایی، تولید و پخش تخصصی برنامه‌های موضوعی را ایجاد کرده است، تأسیس و راه‌اندازی شبکه‌های مختلف با موضوعات و هدف‌گذاری‌های اختصاصی در زمینه‌های علمی، ورزشی، سریال، فیلم سینمایی، بهداشت و سلامت، اقتصاد، خبر،کودک و... از جمله اقدامات و امکاناتی است که تاکنون تلویزیون دیجیتال فراهم کرده و به آن پرداخته شده است.

به عنوان نمونه می‌توان به شبکه نمایش با عنوان شبکه اختصاصی فیلم سینمایی با موضوعات متعدد، شبکه آی فیلم با عنوان شبکه اختصاصی پخش فیلم وسریال ایرانی برای مخاطبان عرب زبان در خارج از کشور، شبکه پرس‌تی‌وی برای زیر پوشش قرار دادن اخبار و واقعیت‌های داخلی و برون‌مرزی با زبان انگلیسی، شبکه بازار با هدف مورد توجه قرار دادن اقتصاد و بازارهای داخلی و همچنین حمایت از تولیدات و سرمایه‌گذاران داخلی، شبکه تماشا با محوریت پخش سریال‌های ایرانی و خارجی جدید یا پخش شده از شبکه‌های سیما و شبکه پویا با محوریت پخش کارتون و انیمیشن برای مخاطب کودک اشاره کرد.

البته امید است، که در آینده نه چندان‌دور موضوعات و مباحث جدید در قالب شبکه‌های اختصاصی پا به عرصه ظهور گذاشته و به ایفای نقش بپردازند.

اما آنچه که در این میان بیشتر مورد انتظار است و در بسیاری از موارد به زعم استفاده‌کننده‌‌های برنامه های تلویزیونی ، مورد کم‌لطفی قرار می‌گیرد، توجه به محتوای ایجاد شده در سیستم دیجیتال و در مجموع توجه به میزان رضایتمندی مردم از محتوای کانال‌های دیجیتال و برنامه‌های پخش شده از صدا و سیما در مقایسه با برنامه‌های پخش شده از کانال‌های ماهواره‌ای است.

رشد روزافزون استفاده‌کننده‌گان از برنامه‌های ماهواره‌ای دلیلی بر این ادعاست و البته هشداری برای مسئولان و برنامه‌سازان داخلی، که تولیدات آنها تا به امروز چقدر توانسته است، مخاطب را در پای تلویزیون ثابت نگه دارد و رضایت آنان را جلب نماید؟

آمارها نشان میدهد که افزایش استفاده کننده‌گان از برنامه‌های ماهواره و تأثیر مستقیم و غیر مستقیم آن در جامعه با بروز انواع ناهنجاریهای اجتماعی، اخلاقی، فرهنگی، سیاسی و ... در ارتباط بوده و ارتباط تنگاتنگی بین آنها وجود دارد.

ترویج خشونت، ترویج فساد و بی‌بند و باری‌های اخلاقی، بروز انواع بزهکاری‌ها، ترویج روابط بین نامحرم و رابطه‌های پنهانی، تبلیغ عرفان‌های کاذب و شیطان پرستی، بی‌هویت کردن جوانان کشورهای در حال توسعه، استعمار فکری جوانان و اندیشمندان، سستی بنیان خانواده و بسیاری دیگر از مشکلات اجتماعی، از جمله تأثیرات سوء برنامه‌های مخرب ماهواره و گاه هدف‌گذاری شده توسط گردانندگان این کانال‌ها می‌باشد.

در این میان و در مقابل هجمه تبلیغات سنگین و گسترده‌ای که کانال‌های ماهواره‌ای دارند، انتظاری که باید از برنامه‌های تولید داخل، تلویزیون دیجیتال و صداوسیما داشت، آیا فقط در حد کیفیت تصویر می‌تواند جوابگوی نیاز جامعه باشد؟

آیا تعدد کانال‌های تلویزیونی تاکنون توانسته است، پاسخگوی اقتضای فکری جوانان، مردم و مطالبات آنان از تلویزیون دیجیتال باشد؟

آیا محتوای تلویزیون دیجیتال تاکنون توانسته است، میزان جلب رضایت مردم را از برنامه‌های خود بالا ببرد؟

این‌ها و بسیاری از سؤالات دیگر سؤالاتی هستند، که باید واقع‌بینانه به آنها پاسخ داده شود، هر چند که تلویزیون دیجیتال توانسته است، مقداری از این راه طولانی را بپیماید، ولی انتظاری که از آن می‌توان داشت، بسیار بالاست، و البته این شاهکار هدفی است، نه چندان دور و دست نایافتنی.

به نظر میرسد نیل به این آرمان ، هدفی است که نظر و توجه جمعی و البته همت والای عمومی و مسئولان، برنامه‌سازان و دست‌اندرکاران متعهد و متخصص عرصه سینما و تلویزیون و رسانه را می‌طلبد که در مقابل هجمه تبلیغات دشمن دست از پا نشناخته، فرصت‌سوزی‌ها را به فرصت‌سازی‌ها تبدیل کنند.

سرمایه‌گذاری، سازماندهی، طرح‌ریزی و هدف‌گذاری در زمینه نیازهای سمعی و بصری گوناگون امروز جامعه در جهت تولید برنامه‌های پرمحتوا و جذاب با هدف جذب مخاطب و بی‌نیاز کردن آن به برنامه‌های ماهواره با توجه به فرهنگ بومی و منطقه‌ای و اسلامی اصیل و غنی، آرمانی است که باید در راستای تحقق آن کوشید.