یك سوال از آقایان اصلاح طلبان !

به گزارش نما به نقل از بولتن نیوز، آيا اين رسانه ها واقعا رسانه هايي آزادي خواهند كه موسسين آن به دنبال آزادي سران فتنه سال 88 بوده اند و يا اينكه به دنبال پياده كردن دموكراسي مورد نظر خود بوده اند؟ آيا دموكراسي خواهي همان رسيدن به قدرت است و با گرفتن قدرت در دستان گروهي خاص، دليل وجودي سايتهايي مانند كلمه و جرس و روز آنلاين نيز كم رنگ شده و اين سايتها برچيده مي شوند؟ آيا با آمدن يك گروه و رفتن گروه ديگر بساط روزنامه نگاري و خبر و نقد و بررسي جمع مي شود و به مدينه فاضله نزديك شده ايم؟

آیا اطلاع رسانی درباره وضعیت زندانیان سیاسی به نفع گروهي خاص بوده كه بي جهت براي آن مته به خش خاش مي گذاشتند و با ساختن دروغ هايي بزرگ سعي داشتند تا وضعيت كشور را آنگونه جلوه دهند كه سازمانهاي حقوق بشر و به خصوص احمد شهيد بر پايه اطلاعات غلط داوري هاي غلط در رابطه با ايران صورت دهد؟

راستي خط قرمز رسانه هاي اپوزسيون كجاست؟ قدرت، شهوت، ثروت، يا آزادي مير حسين موسوي و كروبي كه گويا خواسته يا نا خواسته ابزاري شدند براي واحدي ها و ارجمند ها و بي بي سي و صداي آمريكا. به راستي وب سایتهایی که در شرایط ویژه برای خبر سازي در مورد ايران به وجود آمده اند و به سایت های سبز یا جنبش سبز معروف شده اند، چه سیاستهایی را دنبال می کنند و آیا فعالیت آنان در شرایط حاضر هم ادامه خواهد یافت؟ يا همانگونه كه مي بينيم كم كم بي فروغ گشته و در نهايت براي يك دوره زماني خاص تعطيل خواهند شد؟

بعد از انتخابات پر مناقشه ریاست جمهوری سال ۸۸ در ایران تعدادی وب سایت اینترنتی تاسیس شد که تا پیش از آن وجود نداشت. این سایت ها که بنا به مقتضیات روز شکل گرفته بودند اهداف ویژه ای را دنبال می کردند و آن پوشش اخبار روز به ویژه اعتراض های برخي از بازي خوردگان پس از انتخابات و همچنین خبر رسانی همه جانبه درباره افرادي مانند موسوي و كروبي و برخي از زندانيان بود.

در اين زمان پوشش اخبار زندانیان سیاسی یکی ازاهداف اصلی برای افکار عمومی از سوی این سایت ها قرار گرفت، هر چند برخی از این وب سایت ها پا را فراتر از مسائل بعد از انتخابات گذاشتند و كم كم به سمت عناد با نظام و سرنگوني جمهوري اسلامي گام نهادند. هر چند بعد از وقايع فتنه 88 كم كم افرادي كه به بازي گرفته شده بودند به اصل ماجرا پي بردند اما سایت هايي كه براي به قدرت رسيدن افرداي كه از بانيان تاسيس آنها بودند همچنان به کار خود ادامه دادند.

درباره عملکرد این سایت ها که گاه با نام های "سایت های سبز "و یا "سایت های جنبش سبز " در فضای رسانه ای کشور شناخته می شوند بحث هاي فراواني وجود دارد.

بررسی مطالب سایت های کلمه و جرس و روزآنلاین در باره موضوع زندانیان سیاسی و حصر رهبران جنبش سبز میر حسین موسوی و زهرا رهنورد و مهدی کروبی در تیر ماه سال ۹۱ و ۹۲ حاکی از آن است که تعداد مطالب سایت جرس و کلمه در سال ۱۳۹۲ تقریبا افزایش یافته است ولی بعد از انتخابات خرداد ماه 92 به شدت باکاهش اخبار اینگونه روبرو هستیم و تقریبا اخبار به سمتی رفته که پوشش اطلاع رسانی و تاثیر گذاری خبرها بر آن افراد هدف کمتر و کمتر شود. هر چند این سیاست را باید در راستای سهم خواهی گردانندگان روز آنلاین و جرس و کلمه از اصلاح طلبان داخل کشور دانست و باید منتظر بمانیم تا نتیجه تعامل یا تخاصم را واضح تر بتوان ارزیابی کرد.

در واقع این سایت ها در پوشش اخبار زندانیان سیاسی به منفعت زندانی و خانواده اش توجه نمی کنند و با انتشار خبرهایی که داد و بیداد زیادی دارند وضعیت زندانی را به بدترین شکل ممکن و دور از واقعیت نشان میدهند. بزرگنمایی درباره بیماری زندانیان نیز از جمله مواردی است که باید به آنها اشاره کرد .

به نظر می رسد این سایتها قطعا در طی چند ماه آینده فعالیتشان متوقف خواهد شد حتی اگرهمین روزها هم به این سایت ها خوب دقت کنیم، مطالب قابل توجهی در آنها نمی بینیم. این روزها دعا و نیایش و تحلیل های پر از موضع گیری همه مطالب تشکیل دهنده این سایت هاست!، تعداد بازدید کنندگان این سایت ها هم این روزها کاهش چشمگیری یافته است و فعالیت آنها قطعا در آینده متوقف خواهد شد .»

در واقع سایت های اینچنینی برای شرایط خاص و گرفتن سهم از قدرت ایجاد شده اند که با گرفتن سهم از بین میروند و اصولا موضوع مردم و امنیت کشور و یا زندانیان در کار نیست.