برج میلاد و دردسرهایش برای خبرنگاران!

پس چگونه گزارشگر از کنسرت ها و اجراهای صحنه ای ، خبر و گزارش تهیه می کند.
معمول آن است که یا در نشست خبری اجرا – که البته در عرصه موسیقی پاپ که خود را از همه دولت ها و چهارچوب ها حتی درست خوانی و درست نوازی و اصل خوانی آزاد می داند چه رسد به گذاشتن نشست خبری و احیانا سوالی و جوابی و گیر کردن در وادی اینکه چه بگویند که چفت و بسطی داشته باشد در موسیقی- به گزارشگر کارت ویژه به جای بلیط داده می شود تا وی بتواند در روز یا بهتر بگویم شامگاه مقرر به سر صحنه و اجرا بیاید و گزارش تهیه کند.

در برخی از مواقع که نشست خبری برگزار نمی شود ، یا خبرنگار احیانا به آن نمی رسد ، با روابط عمومی محلی که در آن کنسرت برگزار می شود ، تماس می گیرد و روابط عمومی خود را موظف می داند که صندلی برای گزارشگر در سالن اجرا تهیه کند و این در حالی است که سالن ، دارای جایگاه ویژه خبرنگاران که هم اکنون سالن های معتبر دارای آن هستند، نباشد.

اگر سالن دارای جایگاه خبرنگاران باشد که کار بسیار ساده است. تنها یک آفیش ساده می ماند و کار تمام است و خبرنگار یا گزارشگر می تواند مطلبی تهیه کند که مخاطبین علاقه مند به موسیقی یا اجراهای صحنه ای آن را در سایت ها ، خبرگزاری ها و روزنامه ها بخوانند.- کاری که به عنوان مثال برای تالار وحدت کاملا تعریف شده است.

اما در این میان خبرنگاران با پدیده جالبی در برج میلاد که سالن های اجرای اش ، از جمله سالن همایش ها نو بوده و دارای دو جایگاه مخصوص خبرنگاران در دو طرف سالن است مواجه شده اند.- جایگاه هایی که با خط خوانا بر روی در ورودی شان بر مخصوص خبرنگار بودنشان تاکید شده است.

خبرنگاری که بخواهد گزارش تهیه کند به روابط عمومی برج میلاد تماس می گیرد، اما تنها یک جواب می شنود: ” سالن به کل به گروه اجرای صحنه ای اجاره داده می شود و ما هیچ جا یا بلیط خاصی برای خبرنگار نداریم!”

حال تصور کنید خبرنگاری برای پوشش خبری یک اجرا یا کنسرت که مناسب نیز می باشد ، به محل سالن همایش ها قدم می گذارد ، چرا که شرکت برگزار کننده به او گفته است که شما به سالن بیایید ،آنجا جایگاهی برای خبرنگاران هست.

گزارشگر به جایگاه اول می رود با در بسته روبرو می شود، وقتی از بسته بودن در می پرسد با پاسخ اعتراض گونه کارکنان برج روبرو می شود که “اونجا جای خانواده های کارمندان برج است.”… گفتن ندارد که گزارشگر در جایگاه دوم هم با همین پاسخ روبرو می شود.

این توضیح ضروری است که خبرنگار می تواند عکاس برای هر برنامه ای در برج میلاد به دلیل اینکه صندلی لازم ندارد آفیش کند.

واقعیتش را بخواهید ، وقتی در چند سانس آن هم در یک شب ، یک کنسرت به صحنه می رود و به تناسب آن توان اجرای با کیفیت از بین می رود ، چه نیازی به گزارشگر هست ، همان بهتر که عکس های کنسرت ها گرفته شود و این بر و آن بر در فضای مجازی و رسانه های نوشتاری پخش شود.

همان بهتر که جایگاه خبرنگاران به خانواده های کارمندان اختصاص یابد تا مطلبی از کم شدن کیفیت کنسرت ها درز ننماید و تنها عکس های پر تلالو چشم ها را بنوازد.