به گزارش نما ، مائسه الصبیحی، بانوی نمایشنامه نویس، نمایش تک نفره خود را ماه گذشته روی صحنه تئاتر ادینبرو برد. او نه تنها اولین بانوی عربستان سعودی است که در جشنواره معتبر هنرهای بریتانیا تئاتر اجرا می کند، بلکه اولین کسی است که دنیای اسرارآمیزی را آشکار می کند که چندان هم متفاوت با غرب نیست.
او بجای نمایش خیابان های خاورمیانه مخاطب خود را به اتاق های پنهان زنان عربستان سهودی می برد و نقش هایی در مورد عشق، ازدواج و طلاق بازی می کند.
او هفت سال بعد از اولین نمایش "Head over Heels in Saudi Arabia” می گوید که خانم های زیادی چه در نیویورک و چه در جده، با او در مورد نقش هایش حرف می زنند و خودشان را به این نقش ها بسیار نزدیک می دانند. او در این مورد می گوید: «اولش از شنیدن این صحبت ها خیلی تعجب می کردم، چون من در مورد خودم و زنانی که می شناختم می نوشتم. ولی در عین حال خوشحال بودم، چون می دونستم که تجربه ها زنان همیشه به نحوی به هم ربط داره. یکی از اهداف این نمایش این بود که دیالوگی قوی برای درک بهتر ایجاد بشه.»
او در مورد نقش هایش می گوید: «من مسائل جدی رو ترجیح میدم و دوست دارم به روشی آزاد به اونا بپردازم. من از مردم بازخوردهایی گرفتم که فکر می کنم خیلی روشنگرانه بودند. مردم درباره زنان عرب در کل و خصوصاً زنان عربستان سعودی چیز زیادی نمی دونن. بنابراین این نمایش چشم اونارو باز می کنه. ولی نمی تونیم انکار کنیم که ما فرهنگ محافظه کارانه ای داریم و خیلی به مسائل غیرمتعارف حساس هستیم. بنابراین با دقت و احتیاط قدم برمی داریم.»
الصبیحی زاده عربستان سعودی، بیشتر کودکی خود را در کالیفرنیا گذرانده و برای تحصیل در رشته ادبیات انگلیسی به دانشگاه لندن رفته است. امروز او استادیار دانشگاه شاه عبدالعزیز در جده است. عربستان کشوری است که زنان از رانندگی محرومند و مردان سرپرست اجازه هر کاری را از مسافرت گرفته تا افتتاح حساب بانکی می دهند. در گزارش فاصله جنسیتی جهانی در سال 2012، عربستان در رده پنجم بدترین کشورها در میان 135 کشور قرار گرفت.
البته اصلاحاتی نیز در حال وقوع است. برای مثال اوایل امسال زنان اجازه ورود به مجلس را یافتند. حیفا المنصور، کارگردان زن فیلم "وجده" که اولین نامزدی این کشور را در اسکار 2014 بدست آورده است، یکی از اولین ها برای زنان این کشور است.
الصبیحی که با دو فرزند مطلقه شده است می گوید: «وقتی طلاق گرفتم هم هنوز زندگی سخت بود. باید با این مسئله کنار بیایید که جامعه در مورد شما چه فکری می کند و چون مردان اجازه دارند بیشتر از یک همسر داشته باشند، زنان هم از شما می ترسند.»
«این برداشت وجود دارد که همیشه بهتر است که متأهل باشید. ولی زنان جوان دیگر کمتر به این موضوع اعتقاد دارند. زنان زیادی هستند که بورس های دولتی می گیرند و فکر می کنم در ایالات متحده 80 هزار دانشجو داشته باشیم.»
وقتی از او درباره اهمیت حضورش در ادینبرو می پرسیم، او تواضع خود را حفظ می کند و با لبخند سوالمان را جواب می دهد: «شخصاً حس می کنم خوش شانسم که اولین هستم، ولی نمی کنم آخرین باشم.»
