نسخه چاپی

پروین: هنوز گیر بازی با میلان هستم

عضو هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس گفت:‌به نظر من قرعه شانس است هیچ كس نمی‌تواند پیش‌بینی كند و ما هم نباید دنبال قرعه و این حرف ها باشیم چون خودمان را گول می‌زنیم.

به گزارش نما به نقل از فارس، علی پروین درباره قرعه‌کشی جام جهانی پیش‌بینی او از قرعه‌کشی و پرونده تیم ملی صحبت‌هایی انجام داد که در زیر می‌خوانید:

آقای پروین بالاخره از حال و هوای بازی با میلان خارج شدید؟

نه، هنوز در کوچه و خیابان گیر همان بازی هستیم. اتفاقی افتاده که به نظرم حالا حالاها در دل‌ها می‌ماند. خدا را شکر اتفاق خوبی هم افتاده است و من باز هم اعلام می‌کنم امیدوارم باز هم این اتفاق تکرار شود. این روزها در صورت هر کدام از شاگردانم نگاه می‌کنم شاد هستند و در خصوص مسائل بازی با میلان حرف می‌زنند. از همه مهم‌تر این است که بچه‌ها کدورت‌های کوچک را کنار گذاشته‌اند همین موضوع یک دنیا ارزش دارد.

این روزها همه در مورد قرعه‌کشی جام جهانی حرف می‌زنند. نظر شما چیست؟

بالاخره نظرات روی قرعه کشی جام جهانی زیاد است بعضی‌ها دوست دارند با آرژانتین، اسپانیا، برزیل و آلمان همگروه شویم و بعضی‌ها هم دوست دارند با بلژیک و تیم‌هایی که کمتر سر و صدا دارند هم‌گروه شویم. اما به نظر من قرعه شانس است هیچ کس نمی‌تواند پیش‌بینی کند و ما هم نباید دنبال قرعه و این حرف ها باشیم چون خودمان را گول می‌زنیم.

چرا؟

ما باید با امکانات تیم خودمان را برای جام جهانی آماده کنیم. باید بچه‌‌های خودمان را برای بازی با مسی و رونالدو آماده کنیم و پنج بازی قوی انجام دهیم که شیرازه بچه‌‌ها کشیده شود و فشار مقابل تیم‌های قوی را تحمل کنند. ما با این کار می‌توانیم تیم خود را بسازیم. حالا قرعه هر چیزی که خواست بیفتد. دیگر کسی در آن دخالتی ندارد.ما الان به جام جهانی رفته‌ایم و اگر به جام جهانی نمی‌رفتیم واقعا آن وقت حرف زدن سخت بود نه الان. پس بهتر است خودمان را درست کنیم تا اینکه بخواهیم به قرعه و پیش‌بینی تیم‌ها بپردازیم.

اما بالاخره قرعه هم مهم است.

ببینید ما باید کاری کنیم که تیم ملی کَت بسته به جام جهانی نرود. اگر بخواهیم اینطور برویم و فقط نگران و دلواپس باشیم زنگ تفریح می‌شود. اگر بخواهیم از تیم‌های بزرگ بترسیم زنگ تفریح می‌شویم. شاهدان زنده وجود دارند بابا مگر استرالیا را فراموش کرده‌‌اید چه کسی خیال می‌کرد در نیمه دوم آن اتفاق‌ها بیفتد البته مثال‌‌های زیادی است که من یکی از آنها را گفتم. پس ایرانی اگر نترسد خیلی اتفاق‌ها می‌افتد. دیگر ما بچه که نیستیم خودمان هم همین وضعیت را داشتیم.

در چه سالی؟

سالی که به جام جهانی رفتیم به هلند برخورد کردیم یادم نمی‌رود صبح فردا که از خانه بیرون آمدیم همه زدند 5،10 و 12 گل از هلند می‌خوریم اما در جام جهانی چه اتفاقی افتاد چقدر ما تیم‌ها را اذیت کردیم چون بدون ترس به جام جهانی رفتیم و گفتیم حالا که به جام جهانی آمدیم تا آخرش رو به جلو می‌رویم دیگر بقیه‌اش دست خداست الان هم اگر بخواهیم بترسیم راه به هیچ جایی نمی‌بریم. پس بهتر است به جای رفتن دنبال قرعه خودمان را آماده کنیم.

ما رسانه ها هم همین را می گوییم. ولی به نظر خود مسئولان این طوری فکر نمی کنند.

همه دوست دارند مسی، رونالدو، نیمار را مقابل تیم ملی ایران ببینند اما اگر بچه‌ها را ببندیم و داخل زمین بیندازیم چه فایده‌ای دارد هفت الی هشت ماه به جام جهانی مانده باید به دنبال این باشیم ترس بچه‌ها بریزد. برخی‌ها می‌نشینند می‌‌گویند وای تیم ملی چطور می‌خواهد مقابل این بازیکن یا آن بازیکن به میدان برود؟ این در شرایطی است که همه می‌دانند ما چطور به جام جهانی رفتیم به جای این حرف‌ها کمک کنید وقت تلف نشود.

چه کمکی آقای پروین؟

روز جمعه هر چه قسمت این سرزمین بود برایش اتفاق می‌افتد چه زمین پایین بیاید چه پایین بالا برود. ما باید از فردا دنبال پنج بازی گردن‌کلفت باشیم تا آن موقع بچه‌های ما زیر فشار قرار بگیرند.

آخر می‌گویند برخی‌ها با ما بازی نمی‌کنند.

این چه حرفی است فقط باید یک کم خرج کرد. شادی مردم بعد از رفتن به جام جهانی را می‌شود با میلیاردها تومان خرید؟ خوشحالی مردم در آزادی با آمدن میلان را می‌شود با هزار کار دیگر انجام داد؟ چه بخواهید چه نخواهید مردم فوتبال را دوست دارند البته والیبال، بسکتبال و همه ورزشکاران ما هم گل هستند همین والیبال شما ببینید با درخشش در جام جهانی چطور علاقمند جذب می‌کند که در سالن‌ها هواداران به عشق این تیم‌ها و بازیکنان چطور استقبال می‌کنند. مشکل چیز دیگری است.

ترس از باخت؟

خیر، پنج تیم قوی بیاوریم. فدای سرتان پنج گل هم از آنها بخوریم عیبی ندارد از این بهتر است که در جام جهانی زنگ تفریح بشویم و همه به ما بخندند. پس به جای اینکه دنبال اینگونه مسائل قرعه‌کشی و خدا کند این اتفاق و آن اتفاق بیفتد نرویم. جام جهانی هیچ تیمی به دیگری رحم نمی‌کند و همه باید تا دندان مسلح بروند. در جام جهانی آرژانتین همه گفتند تیم‌ها مقابل ما راحت‌ترین کار را دارند و گفتند وای هلند خورد به ایران اما ما رفتیم و باعث شدیم تا همه بنویسند ایران در جام جهانی آرژانتین گل کاشت. هر چه بودیم در زمین نشان دادیم. تدارکات خوبی هم داشتیم و کاسه چه کنم چه کنم دست‌مان نگرفتیم. من هم این حرف را می‌زنم که به تیم ملی ما کمک شود و حالا باید ببینیم چه اتفاقی می‌افتد.

در پایان اگر حرفی دارید بگویید.

آرزوی موفقیت برای تیم ملی دارم هنوز هم دیر نشده و از مسئولان می‌خواهیم که به دنبال بازی تدارکاتی قوی باشند و بازیکنان ساق‌شان به ساق‌های بهترین‌های جهان قبل از جام جهانی بخورد و ترس‌شان بریزد. مطمئن باشید اگر تدارکات خوبی داشته باشیم مزدش را در جام جهانی می‌بینیم. در غیر این صورت خدای نکرده می‌رویم و دست از پا درازتر برمی‌گردیم

۱۳۹۲/۹/۱۳

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...