نسخه چاپی

كشف حجاب، تهاجمی فرهنگی

۷۸سال پیش در چنین روزی رضاخان فرمان كشف حجاب را به صورت رسمی در ایران اعلام كرد. قانونی كه با تاثیرپذیری از فرهنگ غرب در كشور به اجرا در آمد، اما با ایستادگی مردم همواره سرافراز ایران به قانونی شكست خورده تبدیل شد.

به گزارش نما؛ به نقل از ایرنا، سفر شاهان قاجار به اروپا و تأثیرپذیری آنان از غرب در سال های پایانی این حکومت باعث گرایش به نوگرایی در دربار ایران شد. هنگامی که این سلسله سقوط کرد و رضاخان میرپنج در سوم اسفند ۱۲۹۹ هجری خورشیدی به سلطنت رسید، به دلیل این گرایش ها زمینه کشف حجاب را در ایران بوجود آورد.
رضاخان برای حذف حجاب در مرحله نخست سیاست نوسازی فرهنگی را در ۱۳۰۷ هجری خورشیدی به مرحله اجرا درآورد. بر این اساس پوشیدن کت و شلوار با کراوات و کلاه فرنگی برای مردان اجباری شد.
وی در راستای اجرای طرح کشف حجاب در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۱۴ هجری خورشیدیˈجمعیت زنان آزادی خواه ایرانˈ را برای پیشبرد روند بی حجابی در کشور پایه گذاری کرد و از وزیران و نمایندگان مجلس خواست که حذف حجاب را از زنان آغاز کنند.
رضاخان پس از بازگشت از سفر ترکیه، تصمیم به اجرای قانون کشف حجاب گرفت و در خرداد ۱۳۱۴ هجری خورشیدی به صورت رسمی از هیات دولت خواست که طرحی را برای تبدیل کلاه پهلوی به کلاه شاپو و حذف حجاب زنان صادر کنند.
حکومت پهلوی، بخشنامه اجرای این قانون را پیش از اعلام رسمی آن به شهرهای مختلف صادر کرد. این قانون با واکنش و مخالفت های فراوان مردم و روحانیون روبرو شد که از مهم ترین آنها می توان به قیام مردم در مسجد گوهرشاد اشاره کرد که حکومت دست به کشتار و سرکوب ملت ایران زد.
اما رضاخان چند ماه بعد از فاجعه مسجد گوهرشاد، با بی اعتنایی به اعتراض های مردم در ۱۷ دی ۱۳۱۴ هجری خورشیدی به صورت رسمی اجرای قانون کشف حجاب را اعلام کرد و این روز را ˈروز آزادی زنˈ نامید. بدین منظور با همسر و دختران کشف حجاب کرده خود، در مراسم جشن فارغ التحصیلی دختران دانش سرای مقدماتی حضور یافت. همسران مسوولان کشوری نیز به پیروی از این دستور بدون حجاب در این جشن شرکت کردند.
رضاخان درباره کشف حجاب گفت:ˈبی نهایت مسرورم که می بینم خانم ها در نتیجه دانایی و معرفت به وضعیت خود آشنا شده و پی به حقوق و مزایای خود برده اند... شما خانم ها این روز را یک روز بزرگ بدانید و از فرصت هایی که دارید برای ترقی کشور استفاده کنیدˈ.
استفاده از چادر یا هر سرپوشی از این زمان به بعد ممنوع اعلام شد و زنان با حجاب حق ورود به اجتماع را نداشتند. همچنین برداشتن چادر از سر زنان به اجبار، بخشی از وظیفه مأموران انتظامی شد.
کشف حجاب در سال های باقی مانده حکومت رضاخان اجباری بود و قوانین دینی نشان گر عقب ماندگی محسوب می شد. این موضوع باعث پدید آمدن بحران های بزرگ اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در کشور شد که این امر وابستگی بیش از پیش رضاخان به فرهنگ غرب را نشان می داد.
قانون کشف حجاب در کشور بیانگر وابستگی کامل حکومت پهلوی به بیگانگان بود. کشورهایی که برای رسیدن به نقشه های خویش در ایران دست به هر کاری می زدند تا به هدف خود دست یابند اما همواره با ایستادگی مردمان این مرز و بوم کهن روبرو می شدند. این قانون نیز یکی از برنامه های استعمار بود که با مقاومت و سرسختی زنان آزاده و مسلمان ایران زمین، شکست خورد و به موفقیتی دست نیافت.
سیاست کشف و منع حجاب؛ هر ۲ در راستای حفظ و سلطه غرب بر جهان اسلام و فرهنگ زدایی از آن بود که هویت زنان مسلمان را به چالش می کشید اما در مقابل زنان بیدار و بصیر مسلمان برای حفظ کرامت انسانی، هویت و کیان خود و برای مقابله با این رخداد، همواره بر حفظ حجاب خود می کوشند و در این راه از هیچ کوششی فروگذاری نمی کنند. در واقع حجاب اسلامی نمایان گر عنصری از گفتمان شرقی اسلامی است که توانست در مقابل فرهنگ بی حجابی بایستد و در این راه به موفقیت دست یابد.

۱۳۹۲/۱۰/۱۷

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...