به گزارش نما، يک نماينده سابق مجلس گفت: «صدا و سيما با مختصاتي که به خصوص در سال‌هاي اخير پيدا کرده است، از يک رسانه ملي به يک جمعه بازار براي اجاره مکان (برنامه ها) به کساني که بساط خود را پهن کرده اند تا پول درآورند تبديل شده است.»
پس از اظهار نگراني رهبر انقلاب درباره فرهنگ که در جمع اعضاي مجلس خبرگان بيان شد، رئيس جمهور در اختتاميه بيستمين جشنواره مطبوعات گفت: چرا ما نتوانستيم بعد از 35 سال کاري کنيم که بزرگان ما از شرايط فرهنگي جامعه ما رضايت داشته باشند؟ اشکال از کجاست؟ روحاني ادامه داد: امروز فرهنگ در اختيار کيست؟ چه مقدار بودجه فرهنگي در اختيار بخش‌هاي فرهنگي دولتي است؟ چند برابر بودجه اي که دراختيار دولت به معني قوه مجريه در زمينه فرهنگ است، دراختيار نهادهاي ديگر است؟ در اختيار مراکز ديگري است که از بودجه عمومي بهره برداري و استفاده مي‌کنند؟ صدا و سيما چه نقشي در فرهنگ سازي جامعه دارد؟ چه مقدار از اظهار نگراني‌ها درباره فرهنگ متوجه صدا و سيما مي‌شود؟
احمد پورنجاتي قائم مقام پيشين رئيس سازمان صدا و سيما در گفت وگو با فرارو گفت: «ارزيابي وضعيت فرهنگي جامعه در هر برهه اي بايد با توجه به تاثير دو عامل دروني و بيروني صورت بگيرد؛ چراکه در خلاء نمي‌توان به ارزيابي و سنجش دقيق و همه جانبه اي رسيد.»
وي ادامه داد: «به نظر من خود فريبي و ديگر فريبي است که گمان کنيم وضعيت فرهنگي جامعه ما صرفا در محدوده اختيارات و اقدامات يک دستگاه همچون وزارت ارشاد يا حتي کل دولت است.»
اين نماينده پيشين مجلس خاطرنشان کرد: «با وجود ويژگي انحصاري صدا و سيما در کشور ما که نمونه منحصر به فردي در کل جهان است و در هيچ کجا چنين تک تازي و انحصاري وجود ندارد که تمام امکان رسانه اي ديداري و شنيداري يک ملت منحصر به يک دستگاه شود، اما باز هم بنده معتقد نيستم تمام بار فرهنگي جامعه بر عهده صدا و سيما است.»
اين فعال سياسي اصلاح طلب اظهار کرد: «به نظر من صدا و سيما با مختصاتي که به خصوص در سال‌هاي اخير پيدا کرده است، از يک رسانه ملي به يک جمعه بازار براي اجاره مکان (برنامه ها) به کساني که بساط خود را پهن کرده اند تا پول درآورند تبديل شده است.»
قائم مقام پيشين رئيس سازمان صدا و سيما ادامه داد: «من معتقدم صدا و سيما در سال‌هاي اخير نزول کرده و مديريت صدا و سيما مانند فردي است که ناگزير است به هر نحو ممکن براي حفظ موجوديت خود با تبليغ هر کالاي از رده خارج، بنجل وگاه مسموم کننده و مخرب فرهنگ آنتن را پُر کند.»
پورنجاتي گفت: «هرجا فرهنگ دستمايه و به تعبير دقيق تر دستمالي اراده سياسي گرايش خاصي شود دچار همين آسيبي مي‌شود که امروز با آن مواجه هستيم.»
وي ادامه داد: «به همين دليل است که صدا و سيما همچون يک پاندول گاه به شکل بسيار اغراق يافته هم در شکل و هم در محتوا به سمت رسانه‌هاي زردگونه لس آنجلسي مي‌رود و در طراحي دکور، اجرا و... تقليدهاي خيلي کليشه اي از تلويزيون‌هاي نو پديد در خارج از کشور مي‌کند و گاه به يک محفل مذهبي از نوع روضه خواني داخل منزل تبديل مي‌شود.»وي افزود: «اين حرکت پاندولي محصول نابرخورداري از يک راهبرد و استراتژي ملي متکي بر يک چشم انداز کارشناسانه و مستقل از اراده و گرايش سياسي خاص است.»
اين نماينده سابق مجلس تصريح کرد: «لذا اگر قرار است صدا و سيما تاثير فرهنگي مثبت داشته باشد و از دغدغه‌هاي فرهنگي موجود رفع نگراني کند، مي‌بايست پالايش بي رو دربايستي از نيروهايي که به عنوان مدير در رده‌هاي اين سازمان لانه گزيني کردند و بيشتر آنها در پي تغيير و تحولات سياسي وارد اين سازمان شدند و پيشينه رسانه اي و فرهنگي خاصي ندارند صورت بگيرد.»
رسانه ملی «جمعه بازار» شده!
با وجود ویژگی انحصاری صدا و سیما در كشور ما كه نمونه منحصر به فردی در كل جهان است و در هیچ كجا چنین تك تازی و انحصاری وجود ندارد كه تمام امكان رسانه ای دیداری و شنیداری یك ملت منحصر به یك دستگاه شود.
۱۳۹۲/۱۲/۲۰
