عادت كرده ايم به نام سال؛ اما شايد كمتر فكر كرده ايم كه چرا بايد يك سال، نام داشته باشد. ساده ترين پاسخ اين است كه فلسفه این كار جلب توجه مردم به یك ارزش يا رفع یك مشكل است. اما كمي كه ژرف تر به نام هاي سالهاي قبل مي نگريم، مي بينيم كه بسيار از آنها يك آينده نگري را در خود داشته است. به عنوان نمونه هنوز جامعه از شكاف اجتماعي رخ داده در فتنه 88 التيام نيافته است؛ حال آنكه اگر در سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» خواست امامت امت را دريافته بوديم و ترك هاي اجتماعي موجود كه دستاويز توطئه گران شد را ترميم مي كرديم، زمينه ايجاد فتنه اي كه آسيب هاي فراوان به سرعت پيشرفت كشور داشت را خشكانده بوديم.
تاسف انگيزتر آنكه برخلاف سالهاي قبل، امسال امام خامنه اي پيش از پايان سال ارزيابي شعار را ارائه كردند كه "حماسه اقتصادی متأسفانه تأخیر افتاد"، بخش عمده اين تاخير شايد ناشي از آن باشد كه منتظر مي مانيم تا ايشان سندي يا رهنمودي ارائه نمايند و سپس آن را تبليغ كنيم؛ آن هم تنها در بيان و به مستقيم ترين وجه ممكن!
به نظر من، اصلي ترين مشكل ما در مواجهه با نام گذاري هاي سال همين است؛ مواجهه شعاري! نه، حتي مواجهه بيل بوردي! بلافاصله پس از اعلام نام سال در يكماه اول آن قدر به صورت تبليغاتي – در صدا و سيما و رسانه ها، خيابان ها، سربرگ ها، بر بدنه خودروها و ... حتي در جايگاه هاي غير مرتبط - در برابر چشمان مردم تكرار مي شود، كه خواه ناخواه عادي شده و ذهن مخاطب نسبت به آن بي انگيزه مي شود. براي اين رفتار - كه به جاي حمايت از شعار سال نوعي بي خاصيت كردن آن است - هزينه هاي هنگفتي صرف مي شود اما دغدغه تبديل كردن اين نام به يك دستورالعمل اجرايي و پس از آن اجرا كردن آن، در كمترين حد اعتنا قرار مي گيرد.
بايد از اين شعارزدگي رهايي يافت. نامگذاري سالها نوعي اعلام اولويت سال است، پس بجاي دغدغه داشتن به تكرار نام سال در هر نقطه ممكن، پس از اعلام نام سال 93 برنامه سال را به نحوي تعيين كنيم كه اين اولويت محقق گردد. برنامه اي شبيه فرمان 24 بندي اقتصاد مقاومتي براي تحقق شعار "حماسه اقتصادي". حتي معتقدم برخي نهادها بايد به صورت دوره اي، مروري بر نام سالهاي قبل داشته و با توجه به تاكيد مكرر رهبري بر ادامه آن سياست ها در سالهاي بعد؛ برنامه هاي جبراني براي نقصان ها ارائه نمايند.
به استقبال نام سال 93
محمد مهدی اسلامی
۱۳۹۲/۱۲/۲۶
