توافق نامه هسته‌ای و كاهش تحریم‌ها

گروه ترجمه - روزنامه لس‌آنجلس تایمز 8 آوریل 2014 (19 فروردین) به روند گفت‌وگوهای هسته‌ای و کاهش تحریم‌های ضدایرانی پرداخت و نوشت: رهبران ایران توافق‌نامه هسته‌ای موقت را ماه نوامبر با قدرت‌های جهانی امضا کردند. مخالفان این توافق در آمریکا و خاورمیانه هشدار دادند که کاهش تحریم‌ها در ازای این توافق به‌سرعت می‌تواند رژیم تحریم‌های بین‌المللی را فروپاشد؛ تحریم‌هایی که اقتصاد ایران را فلج کرده‌ است. محمد حیدری، تحلیل‌گر سیاسی، می‌گوید: «این توافق برای مردم ایران هیچ‌گونه پیشرفت و دستاورد اقتصادی به همراه نداشته است... کاهش تحریم‌ها به مردم کمک نکرده، بلکه دولت سود آن را برده است.» کاهش حمایت مردمی از توافق‌نامه موقت و نیز مقاومت تندروها با توافق‌نامه هسته‌ای، تردیدها در مورد تلاش‌های حسن‌ روحانی، رئیس‌جمهور ایران، برای تحقق توافق‌نامه نهایی را افزایش می‌دهد.

در ادامه مقاله آمده است: این وضعیت بر مذاکره‌کنندگان فشار می‌آورد تا پیش از ضرب‌الاجل 20 ژوئیه این دیپلماسی پیچیده را تکمیل کنند. مطابق توافق‌نامه 24 نوامبر که 20 ژانویه، اجرایی شد، ایران و قدرت‌های جهانی باید شش ماه گفت‌وگو برای توافق‌نامه نهایی را ادامه دهند، اما دیپلمات‌ها هراس دارند که تردیدها در ایران و غرب سبب می‌شود هرچه گفت‌وگوها بیشتر به طول انجامد، شانس موفقیت کمتر شود؛ زیرا دو طرف به‌دنبال کسب امتیازات بیشتر و بهتر در مقایسه با توافق‌نامه موقت خواهند بود. رابرت اینهورن، عضو سابق حلقه داخلی مشاوران امور ایران در کاخ سفید، می‌گوید: «فشارهای شدیدی بر دولت‌های اوباما و روحانی طی این شش ماه وجود داشته است... اما این وضعیت چالشی هراس‌آور به وجود خواهد آورد.» توافق‌نامه موقت تا حدی به ایران فرصت داد که از فشار تحریم‌ها بکاهد. روحانی توافق‌نامه موقت را پیروزی بزرگ برای ایران و فرصتی برای هجوم سرمایه‌گذاران خارجی خواند. شرکت‌های بزرگ ایرانی مذاکره با شرکت‌های خارجی متمایل به بازگشت به اقتصاد ایران را آغاز کردند؛ اما بیشتر تحریم‌ها همچنان باقی است و شرکت‌های بین‌المللی از مجازات‌های آمریکا و اتحادیه اروپا هراس دارند و به همین دلیل، تحریم‌ها را نقض نمی‌کنند.

در پایان مقاله آمده است: دنیل والتز، عضو شرکت حقوقی پاتون باگز در واشنگتن که به شرکت‌های آمریکایی و خارجی در مورد تحریم‌ها مشاوره می‌دهد، می‌گوید: «هیئت‌های تجاری به‌منظور بررسی توافق‌ها به ایران رفته‌اند؛ اما شاهد امضای عملی توافق‌نامه نبوده‌ایم.» اگرچه توافق‌نامه موقت حدود هفت میلیارد دلار به اقتصاد ایران تزریق کرد؛ اما در کل، مردم ایران از آن به حد کافی بهره‌مند نشدند. با وجود تلاش‌های دولت روحانی برای اصلاحات اقتصادی، قیمت‌ها همچنان بالا می‌رود و دولت با کسری بودجه مواجه است. آیت‌الله خامنه‌ای گفته است که ایرانی‌ها باید آماده مقابله با غرب از طریق خوداتکایی و اقتصاد مقاومتی باشند که در واقع اشاره‌ای به تشدید چالش‌ها و فشارها در آینده است. دیپلمات‌ها می‌گویند که دو دور گفت‌وگوهای امسال در وین در حد منطقی مطلوب بوده است. دو طرف که گفت‌وگوهای خود را روز سه‌شنبه آغاز می‌کنند، در مورد یک دستورکار توافق کرده‌اند؛ اما دیپلمات‌ها می‌گویند که اجرای تمام تصمیمات تا 20 ژوئیه اقدام دشوار و بزرگی است. اگر طرف‌ها تصمیم بگیرند که به ادامه گفت‌وگوها برای شش ماه دیگر نیاز دارند، طرف ایرانی احتمالاً خواستار امتیازات بیشتری از جمله کاهش بیشتر تحریم‌ها خواهد شد. کاخ سفید نیز با فشار بیشتر کنگره روبه‌رو خواهد شد که تهدید کرده تحریم‌های بیشتری به تصویب خواهد رساند. اینهورن می‌گوید: «تمدید گفت‌وگوها می‌تواند همانند توافق‌نامه دائم، کاری دشوار باشد.» یک مقام ارشد آمریکایی که نخواست نامش فاش شود، می‌گوید که «دولت ترجیح خواهد داد که به‌دنبال تداوم گفت‌وگوها نباشد؛ اما ما بررسی خواهیم کرد که طی این دوره شش‌ماهه در کجا قرار گرفته‌ایم... ما همگی متعهد هستیم که آیا می‌توانیم این توافق‌نامه را طی چارچوب زمانی شش‌ماهه به انجام برسانیم و از سوی تمام طرف‌ها تعهد وجود دارد... این هدفی است که ما در حال حاضر برای رسیدن به آن سخت تلاش می‌کنیم.»