یك برداشت ازسخنان جلیلی در دانشگاه شیراز

دكتر سعيد جليلي در سخنراني هفته گذشته خود در شیراز در خصوص نظر خود درباره مذاكرات هسته اي عنوان كرد: نکات لازم را به تیم مذاکره کننده منتقل می کنم؛ آنها را علنی نمی گویم چون نباید فضای کشور را نگران کرد.
نكته حائز اهميت در لحن سخنان جليلي اخلاق و متانتي است كه مي توان ادعا كرد كه تحفه ي وي به سياسيت ايراني است. او در روزگاري اين چنين در خفا انتقاد مي كند كه كساني كه اكنون بر كابينه دولت حاكم اند نسبت به دوره قبلي سياست سياه نمايي را اتخاذ كرده اند و به عوام فريبي و هوچيگري روي آورده اند.

آن ها كه اكنون پس از يك سال در سياست خارجي ره آوردي جز يك توافق نامه ضعيف حقوقي نداشته اند و اكنون بهترين تحليل درباره علت به نتيجه نرسيدن مذاكرات اين مي تواند باشد كه طرف غربي به علت برخي عقب نشيني هاي ما از مواضع قبلي، اميدوار به كسب امتيازات بيشتر شده اند، استراتژي خود را تخريب و دو قطبي سازي براي پنهان كردن ناكارآمدي قرار داده اند. اما اخلاق مداري سعيد جليلي و ايضا سياستمداري اش اين دو قطبي سازي را عقيم گذاشته است. سعيد جليلي به درستي راهكار انتقاد را برگزيده است اما كياست را هم كنار نگذاشته است؛ چه انكه خط خبري برخي رسانه ها ساختن دو قطبي كاذب و غير متين ظريف-جليلي بوده است. واضح و مبرهن كه دكتر سعيد جليلي كه بر گفتمان مقاومت در سياست خارجي اعتقاد دارد نسبت به عقب نشيني هاي بي قاعده و امتياز دادن هاي غير متوازن انتقادات دارد. اما جليلي در قامت يك سياستمدار فضا راب ه خوبي شناخته است و در خلا سياست ورزي نمي كند؛ چه انكه خود دانشجو و اكنون استاد سياست در دانشگاه امام صادق (ع) است.

اما انتقادها نسبت به برخي بيقاعدگي ها در سياست خارجي نبايد متوقف شود. ما به عنوان جنبش منتقدان يك توافق چهارصفحه اي با بيش از 15 ابهام حقوقي بايد اين نكات را به افكار عمومي انتقال دهيم. در فضايي كه رسانه ملي صد متاسفانه سياست حمايت بي منطق، پوشالي و غير عقلاني از توافق ‍ژنو را دنبال مي كند و هيچ گونه فضايي براي منتقدان و مخالفان توافق نامه فراهم نمي كند بايد به دنبال راهكارهاي مفيد و ايضا رسانه اي بود.

شايد برخي ها بخواهند براي توافق نامه اي كه منجر به دخالت امريكا در امور داخلي ما مي شود جشن راه بياندازند و توافق قرن عنوانش كنند اما ما به عنوان منتقدان اين توافق نامه حرف هاي عقلاني تر و منطقي تر جز جوسازي و عوام فريبي داريم: بررسي علمي سياست خارجي دولت توسط دانشگاهيان و انديشمندان كشور. اين انتقادها به درستي از مجاري خاص و قانوني و رسانه اي آن در حال پيگيري است. همايش دلواپسيم كه به مثابه ي يك سونامي، براي مدت ها روزنامه هاي زنجيره اي را در لاك دفاعي فرو برد مهم ترين و اثرگذارترين انتقادها به سياست خارجي دولت يازدهم بوده است. همايش دلاوران دلواپس به درستي ادامه انتقاد به سياست خارجي نامتوازن دولت است. و اين تنها اغاز راه بايد باشد...