برای حفظ دینتان از سه نفر حذر كنید!

به گزارش نما، سلیم بن قیس گفت: شنیدم که على بن ابى طالب علیه السّلام مى‏ فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم فرمود: بر دین‏تان از سه کس بر حذر باشید:

۱- فردى که قرآن خواند و از این بابت بر خود ببالد و پندارد که مظهر ایمان است و هر چه خواهد تواند کرد، لذا بر برادر مسلمانش شمشیر کشد و او را به شرک متهم کند.
على گوید: گفتم: اى رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم کدام یک سزاوار شرکند؟ فرمود: آن که به شرک متهم کند.

۲- فردى که احادیث او را احمق و نادان بار آورند، که هر گاه حدیث و روایتى تمام شد، به دروغى بزرگتر از آن روى آورد. چنین فردى اگر دجّال را درک کند دنبالش راه افتد.

۳- و فردى که خداوند او را قدرت و حکومتى داده و پندارد که اطاعت از او اطاعت از خدا است و نافرمانى او نافرمانى خداست، این دروغ مى‏ گوید چرا که اطاعت از مخلوق در جهت نافرمانى خالق حرام است، از آن کس که نافرمانى خدا مى ‏کند نباید اطاعت کرد. همانا که اطاعت از خدا و رسولش و والیان امر روا است یعنى کسانى‏ که خداوند آنان را به خویش و پیامبرش نزدیک ساخته و فرموده: «اطاعت کنید خداى را و اطاعت کنید رسول و والیان امر خود را».۱خداوند امر به اطاعت رسول خدا کرده زیرا وى معصوم و پاک است و فرمان به نافرمانى خدا ندهد، و امر به اطاعت والیان امر کرده زیرا آنان معصوم و پاک هستند و به نافرمانى خدا فرمان ندهند.

سلیم گفت: على علیه السّلام وقتى از نقل حدیث رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم فارغ شد، رو کرد به من و فرمود:

باید که آسیابى ضلالت ‏کوب باشد که هرگاه به کار افتد نرم کند و نرمى آن را جلایى است و جلاى آن همان شدت کوبیدن و نرم کردن آن است، و سپس بر خداوند است که آن را ریشه کن نماید.
نیکان و پاکان خاندانم بردبارترین و داناترین مردم از کوچک و بزرگشان مى ‏باشند، بدانید که خداوند به وسیله ما تنگناها و سختیهاى روزگار را بگشاید و به وسیله ما دروغ و تزویر را دگرگون سازد، بدانید که ما خاندانى هستیم که از حکم خدا حکومت یافته‏ ایم و سخن راست شنیده ‏ایم، اگر از شیوه ما پیروى کنید و راه ما را بپیمائید و در پى نشانه‏ هاى ما حرکت کنید با چراغهاى راهنماى ما به سر منزل مقصود رسید و اگر با ما مخالفت کنید هلاک شوید و اگر به ما اقتدا کنید ما را بر اساس قرآن پیش روى خود ببینید و اگر مخالفت ما کنید جز به خود ضرر نزنید.

همانا که خداوند مردم هر روزگارى را مسئول مى‏ داند،در روزگارشان گواهانى از ما علیه آنان فرا مى‏ خواند؛ هر کس راست و درست باشد او را تصدیق کنیم و هر کس کژ و نادرست باشد او را تکذیب کنیم.
همانا که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم تا به قیامت هشداردهنده است و هدایت‏ کننده و رسول جنّ و انس، پس از او پیامبر و فرستاده‏ اى نیست و پس از قرآن دیگر کتابى‏ آسمانى نازل نشود.

همانا که براى مردم هر دوره ‏اى هدایت‏گرى و دلیلى و راهنمایى است که آنان را به قرآن و سنّت پیامبرشان هدایت و دلالت مى‏ کند؛ هر گاه هدایت‏گرى از دنیا برود دیگرى مانند خویش را بر جاى گذارد؛ همه‏ شان با قرآن هستند و قرآن با آنان است، از قرآن جدا نشوند و قرآن از آنان جدا نشود تا که بر رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم در کنار حوض کوثر در آیند.

همانا که ما خاندانى هستیم که پدرمان ابراهیم علیه السّلام از خداوند براى ما چنین خواست: «قلبهایى قرار بده که مردم به آنها رو کنند»2 منظور خداوند از آن قلبها فقط ما هستیم. ما کسانى هستیم که در این آیه منظور نظر خداوند مى ‏باشیم: «اى کسانى که ایمان آوردید؛ رکوع و سجود کنید و پروردگارتان را بپرستید و کار نیکو کنید، امید که رستگار شوید»3 تا آخر سوره، رسول خدا گواه بر ما و ما گواهان خداوند بر خلقش و حجت‏هاى او در زمینش هستیم.

منظور خداوند در این آیه ما هستیم: «و این گونه شما را امّتى میانه قرار دادیم تا گواهان بر مردم باشید.»4 تا آخر آیه. پس در هر روزگارى امامى از ما وجود دارد که شاهد بر مردم روزگارش باشد.

پی نوشت:
۱- قرآن ۴/ ۵۹
2-قرآن ۱۴/ ۳۷.
3- قرآن ۲۲/ ۷۷- ۷۸.
4- قرآن ۲/ ۱۴۳.
5-تاریخ سیاسى صدر اسلام / ترجمه کتاب سلیم، ص123تا125.

منبع:افکار