آیا والدین باید نگران كوتاه قدی فرزندان خود باشند؟

به گزارش نما به نقل از شفقنا، معمولاً از هر 100 کودک 3 نفر آنها به مشکل کوتاه قدی دچار هستند و 97 نفر قد طبیعی دارند. اما تمامی این موارد نیاز به درمان پزشکی ندارد و در بیشتر مواقع کودک به مسیر رشد طبیعی خود باز می گردد، در واقع تنها یک مورد از پنج نفری که به این مشکل دچار هستند برای حل مشکلشان به پزشک و درمان نیاز دارند. اما سؤال اساسی اینجاست که اگر احساس کنیم کودکی کوتاه قد است چه کنیم؟ به پزشک مراجعه کنیم یا اجازه دهیم روند طبیعی رشد خود را طی کند؟

به گفته پزشکان 80 درصد کوتاهی قد ناشی از مشکلات ژنتیکی است، در بلند یا کوتاه شدن قد کودک را می توان با یک فرمول به دست آورد. برای تخمین زدن نهایت قد نوزاد پسر باید، عدد 14 را به قد مادر اضافه کرد سپس عدد به دست آمده را قد پدر جمع و در نهایت تقسیم بر دو کرد. اما برای دختران باید قد پدر را منهای 14 کرد و بعد حاصل آن را به قد مادر اضافه کرد و در نهایت عدد را تقسیم بر دو کرد. اگر کودکی متناسب با سن و جنسش 5 سانتی متر از حد نرمال کوتاه باشد جای هیچ نگرانی نیست و این کمبود به احتمال زیاد در روند رشد جبران می شود.

روند رشد برخی از بچه ها به دلیل اینکه در دوران نوزادی در معرض اشعه ایکس یا آلودگی های محیطی دیگر قرار گرفته اند با تأخیر همراه است. در واقع در سال های پایانی بلوغ روند رشد آنها به صورت ناگهانی آغاز می شود، رشد این گروه اغلب تا زمانی ادامه پیدا می کند که رشد سایرین متوقف شده است. همین موضوع شاید موجب نگرانی برخی والدین شود، نگرانی که اغلب با نزدیک شدن به سال های پایانی دوران بلوغ رفع می شود.

با این حال هستند مواردی که به دلایل خاصی پزشکی کوتاه قد هستند و نیاز به روش های درمانی دارند، این کودکان اغلب دچار اختلال رشد هستند. مشکل در هضم یا خوردن غذا، تنگی نفس و اسهال های مکرر اغلب از نشانه های اختلال رشد است یا می تواند رشد کودک را با مشکل مواجه کند. از دیگر عوامل مؤثر مشکلات هورمونی است، البته کمبود هورمون مشکلی است که می توان آن را به راحتی با مراجعه به پزشک درمان کرد. مهم ترین نکته در مواجه با کودکان کوتاه قد حفظ سلامت روحی آنهاست، در واقع در چنین مواردی مراجعه به روان شناس بیش از مراجعه به پزشک ضرورت دارد.